به گزارش ایرنا، در هفدهمین دوره جایزه شعر خبرنگاران رسوب غارنشینی در ژن سروده حسن متین‌راد برگزیده بخش کتاب شعر شد.
در بخش ویژه شاعران بدون کتاب، مهدیه رشیدی از فریدون‌کنار نفر اول، عظیم مرادی از شیراز نفر دوم و فاطمه بیرانوند از خرم‌آباد نفر سوم معرفی شدند.
همچنین محمد آرین (محمدطاهر شیراوند) با کتاب اسیر سیاست؛ بررسی انتقاد و اعتراض در آثار احمد شاملو و فروغ فرخزاد در بخش مقاله و کتاب پژوهشی با موضوع شعر اعتراضی تقدیر شد.
در مراسم پایانی جایزه شعر خبرنگاران که دوشنبه، ۲۶ تیرماه در کافه کتاب فلسفه برگزار شد از کاظم سادات اشکوری برای یک عمر شاعری تجلیل شد.
همچنین کتاب جدید این شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه زمزمه جویبار که در انتشارات بامداد نو منتشر شده است، رونمایی شد.
در این مراسم افشین نادری و محمود معتقدی درباره فعالیت‌های کاظم سادات اشکوری در حوزه فرهنگ عامه و شعر و مطبوعات سخن گفتند. همچنین علیرضا بهرامی دبیر جایزه از وضعیت شعر و مخاطبان آن گفت.
افشین نادری با بیان این‌که صحبت کردن از کاظم سادات اشکوری با توجه به فعالیت‌هایش در حوزه شعر، روزنامه‌نگاری، فرهنگ عامه و سفرنامه‌نویسی سخت است و با اشاره به نحوه آشنایی‌اش با او، درباره ویژگی‌های شعر اشکوری گفت: شعر او تصویری زلال و صیقل‌خورده است؛ او شعری سهل و ممتنع دارد که عمیق‌ترین مفاهیم انسانی را در زلال‌ترین واژه‌ها می‌خوانید.
این پژوهشگر فرهنگ عامه، با اشاره به فعالیت‌های مطبوعاتی اشکوری و کتاب «نشریات گهگاهی ایران» و با بیان این‌که اشکوری از کار بی‌کار شده بود، گفت: در گفت‌وگویی که با اشکوری داشتم یک روز گفت: «اگر بدانی من چطور زندگی می‌کنم؟ به سختی اما با سختی‌ها می‌جنگم چون زندگی ارزش زیستن دارد. کار می‌کنم و زمان می‌گذرد.»
شعرهای اشکوری با طبیعت گره خورده است
علیرضا بهرامی با اشاره به دوستی دیرین اشکوری با احمدرضا احمدی داشت، گفت: زمانی که احمدرضا احمدی درگذشت، ایشان به خاطر ناراحتی نمی‌خواستند در این مراسم که تجلیل مقام‌شان بود، شرکت کنند. البته بجاست بگوییم احمدرضا احمدی جزئی از تاریخ جایزه شعر خبرنگاران است؛ در سومین دوره جایزه در سال ۸۹ تجلیل شدند و در دوره پانزدهم نیز کتاب‌شان برگزیده کتاب سال شعر به انتخاب خبرنگاران شد.
محمود معتقدی درباره اشکوری با بیان این‌که دوستی و شاگردی او به ۳۰ سال پیش و روزگارانی که به همراه رضا براهنی و محمد نوری به کوهنوردی می‌رفتند بازمی‌گردد، گفت: استاد اشکوری معمولاً دوست نداشت و ندارد در دیدرس باشد. او شخصیتی با دنیای ذهنی و زبانی خاص است. او متولد ۱۳۱۷ است و با احمدرضا احمدی ارتباط نزدیکی داشت. آن‌ها نسلی بودند که در کنار هم می‌نوشتند و می‌خواندند و تاثیرگذار بودند. من خودم را شاگرد ایشان می‌دانم و از ایشان زیاد آموختم.
این شاعر و منتقد ادبی خاطرنشان کرد: اشکوری شاعر طبیعت‌گرایی است و شعرهایش حسی مثل نیما پیدا کرده زیرا دنیای شعری‌شان با طبیعت گره خورده است. اشکوری از ۱۳۳۷ توانسته در حوزه شعر خود را به جامعه شعرخوان معرفی کند. او مدتی کارمند بانک بود و بعد وارد حوزه مردم‌شناسی شد و تک‌نگاری‌های فوق‌العاده‌ای در این زمینه دارد.
معتقدی ادامه داد: زمانی که از اشکور به تهران آمد با مجله خوشه همکاری کرد و بعدها در اطلاعات و بامشاد و دنیای سخن همواره کار می‌کرد. در حوزه مردم‌شناسی پژوهشگر درخشانی بود. اشکوری از شرایط روزگار بی‌معرفتی زیادی دید اما با استقامت و ورزیده کار را ادامه داد و کتابهای بسیاری چاپ کرده است.
این منتقد همچنین تاکید کرد: گرایش‌های بومی در شعر او نسبت به طبیعت وجود دارد و نگرش طبیعت‌گرایانه در ذهن و زبان شاعری ایشان دیده می‌شود.
سخت است که این‌جا حرف بزنم
کاظم سادات اشکوری گفت: زمانی که خبر درگذشت احمدرضا احمدی را شنیدم سخت بود امروز این‌جا باشم و الان سخت است که این‌جا حرف بزنم.
این شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه با بیان این‌که نخستین کار روزنامه‌نگاری‌اش را در سال ۱۳۴۵ با صفحه هنر و ادبیات مجله بامشاد آغاز کرده است، گفت: آن زمان هنرمندان و ادیبان بسیاری با مجله همکاری می‌کردند. زمانی که شاملو به خوشه آمد، من نیز به خوشه آمدم. بعد به روزنامه اطلاعات رفتم. در آن زمان روزنامه‌ها نقد و معرفی کتاب نداشتند و من نقد و معرفی کتاب می‌نوشتم.
او با اشاره به فعالیت‌های روزنامه‌نگاری و کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته است، گفت: بیش از هزار صفحه در حوزه روزنامه‌نگاری نوشته‌ام؛ کتابهای «جلوه‌های هنر و ادبیات در روزنامه‌ها» و «نشریات گهگاهی در ایران» و ستون نقد اجتماعی و ادبی روزنامه اطلاعات که کتابی تنظیم کرده‌ام با عنوان «شما فقط ایراد بگیرید». در ستون گاه نقد اجتماعی و ادبی را به صورت نمایشنامه می‌نوشتم، گاه سفرنامه و حتی برخی را به صورت سخنرانی که در آن زمان سابقه نداشت.
نظر شما