به گزارش ایرنا، نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی به میزبانی هانگژو در شرایطی برگزار شد که کاروان ایران با محوریت کیفی‌گرایی، راهی این بازی‌ها شد. با این وجود در رشته‌ای مانند تیراندازی نتوانست توقعات را برآورده سازد و نتایج به دست آمده نشان می‌دهد مسئولان و قهرمانان این رشته در کسب اهداف خود ناکام ماندند که این نتایج از دو جنبه قابل بررسی است.
نکته اول این که تیراندازان کشورمان در این دوره از بازی‌ها نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و باید پرسید در نشست ستاد عالی بازی‌های آسیایی چه وعده‌ای از سوی آنها به مسئولان کمیته المپیک داده شده است که پاسخ این پرسش بسیاری از ابهامات را مرتفع می‌سازد.
نکته دوم این که قهرمانان این رشته که از جمله بی‌ادعاترین و مظلوم‌ترین ورزشکاران ایران به شمار می‌روند، در نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی ناکام مانده و به دور از آمادگی ظاهر شده‌اند که این نیز نیازمند شفاف‌سازی از سوی مسئولان فدراسیون مربوطه است تا مشخص شود نگاه و تدبیر آنها در این رویداد و رقابت‌های کسب سهمیه المپیک چگونه و بر چه اساس بوده است؟
اگر نگاهی به ادوار قبلی بازی‌های آسیایی داشته باشیم خواهیم دید در هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون کره‌جنوبی کاروان اعزامی تیراندازی با مدال طلا نجمه خدمتی و مدال نقره نرجس امام‌قلی‌نژاد در تپانچه بادی ۱۰ متر و مدال نقره تپانچه تیمی ۱۰ متر زنان به کار خود پایان دادند اما در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ در جاکارتا اندونزی کاروان ۱۹ نفره ایران تنها با یک برنز به تهران بازگشت که این مدال هم توسط مه‌لقا جام‌بزرگ در تفنگ سه‌وضعیت ۵۰ متر بانوان به دست آمد. این وضعیت در بازی‌های آسیایی هانگژو و در نوزدهمین دوره این بازی‌ها نیز تکرار شد با این تفاوت که این‌بار کاروان اعزامی با ۱۶ تیرانداز، تنها به یک مدال بسنده کرد که به برنز تپانچه ۱۰ متر میکس باز می‌گردد.
اگر چه قبل از این بازی‌ها تاکید مسئولان امر اعزام کاروان کیفی به بازی‌های آسیایی هانگژو بود اما به نظر می‌رسد همین کاروان کیفی در بسیاری از رشته‌ها از جمله تیراندازی نتوانست انتظارات را برآورده سازد، هر چند نباید فراموش کرد همین ورزشکاران ناکام تاکنون دو سهمیه المپیک پاریس را آنهم در بخش بانوان توسط هانیه رستمیان و شرمینه چهل‌امیرانی کسب کرده‌اند و این شائبه ایجاد می‌شود که آیا تصمیم‌گیران در این فدراسیون با هدف کسب سهمیه و بازی‌های تدارکاتی به این سفر اعزام شده‌اند یا اینکه تیراندازان کشورمان در رسیدن به اهداف خود عملکردی ناموفق داشته‌اند؟
تیراندازان کشورمان دو رویداد کسب سهمیه در پیش دارند و باید دید چه نتایجی در این رقابت‌ها رقم خواهد خورد، اولین رویداد به مسابقات تیراندازی قهرمانی آسیا به میزبانی چانگ‌وون کره‌جنوبی باز می‌گردد که ۳۰ مهر تا ۱۱ آبان سال جاری با حضور تیم‌های مدعی آسیا برگزار خواهد شد و دومین رویداد نیز در ابتدای سال جدید میلادی و به میزبانی اندونزی است که طبق برنامه اعلام شده در هر ماده می‌توان ۲ سهمیه کسب کرد و بعد از آن می‌توان در مورد عملکرد فدراسیون به طور کامل و شفاف واکنش نشان داد.
مشکل دیگری که تیراندازان کشورمان با آن دست و پنجه نرم کرده و هیچ تقصیری هم در آن ندارند به بحث تهیه مهمات، ساچمه و فشنگ ورزشی باز می‌گردد که به دلیل تحریم‌های موجود، امکان ورود آن به وجود ندارد و این موضوعی است که سال‌هاست تیراندازان و قهرمانان کشورمان را در گوشه رینگ گرفتار کرده است. نکته عجیب‌تر آن است که یکی از شعارهای مطرح شده برای آنهایی که تمایل به حضور در این فدراسیون دارند بحث برطرف کردن مشکلات مربوطه بوده و خواهد بود اما این داستان سریالی و تکراری نه تنها تمام نمی‌شود بلکه بارها و بارها شاهد بیان آن از سوی دست‌اندرکاران امر بودیم و باید پرسید کی و چه وقت این معضل حل خواهد شد تا قهرمانان کشورمان همپای رقبای خود بدون دغدغه به تمرین بپردازند تا در یک رقابت منصفانه بتوان آنها را قضاوت کرد.
نظر شما