رضا غفاری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا در خصوص عملکرد تیم جوانان ایران که پس از چهار سال تعلیق، در مسابقات قهرمانی آسیا روی تاتامی رفته و به ۲ مدال برنز رسیدند، اظهار داشت: بعد از چهار سال تعلیق ظالمانه‌ای که داشتیم در اولین رویداد رسمی حضور پیدا کردیم. این رقابت‌ها پس از یک ماه بعد از مسابقات قهرمانی جوانان جهان برگزار شد و تیم‌ها با آمادگی کامل و نفرات فیکس خود در این رویداد آسیایی حضور پیدا کردند. در تمام اوزان شاهد حضور قهرمانان جهان و عنوان‌داران آسیا بودیم.
وی افزود: ما از قبل با حمایت رئیس فدراسیون، برنامه‌ریزی دقیق و اردوهای منظمی داشتیم و بچه‌های ما نشان دادند که از لحاظ تکنیک، تاکتیک و آمادگی جسمانی، هیچ کمبودی نسبت به عنوان‌داران جهان و آسیا، ندارند.
مربی تیم جودو جوانان، خاطرنشان کرد: چهار سال از مسابقات رسمی دور بودیم که این موضوع در روند نحوه مبارزه بچه‌ها تاثیر مستقیم دارد. خدا را شکر توانستیم دو مدال برنز و سه عنوان پنجمی را در این مسابقات کسب کنیم.از لحاظ سنی، بچه‌های ما برای نخستین بار در رده سنی جوانان حضور پیدا کرده بودند و اکثر این نفرات می‌توانند دو تا سه سال دیگر در رده سنی جوانان مسابقه دهند. بدون شک این نفرات در آینده و حتی رده سنی بزرگسالان، حرف‌های زیادی برای گفتن خواهند داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا از مبارزه جوانان که برای نخستین بار در رویداد آسیایی حضور داشتند، راضی بودید یا خیر، گفت: عملکرد بچه‌های ما در ازبکستان راضی کننده بود. از هفت فرصتی که داشتیم، دو مدال برنز کسب کردیم و سه عنوان پنجمی به دست آوردیم که این نشان می‌دهد تیم خوبی داریم و گلخانه‌ای عمل نکردیم. کاپیتان تیم ما (الیاس پرهیزگار) در حالیکه تا ۴۳ ثاینه پایانی با امتیاز وازاری از حریف خود جلو بود با اجرای یک فن که از لحاظ داوری مورد قبول قرار نگرفت و تشخیص دادند که در اجرای فن با سر فرود آمده، او را بازنده معرفی کردند. الیاس در همان بازی اول به گونه‌ای مبارزه کرد که نفرات حاضر در سالن همه او را نحسن کردند. او با بدشناسی روبه‌رو شد و شانس رسیدن به مدال را از دست داد. امیرعباس چوپان با ۱۷ سال سن توانست بر عنوان‌داران آسیا غلبه کند و پنجم شود.
غفاری بیان کرد: در مجموع عملکرد تیم جوانان با اینکه چهارسال از مسابقات رسمی فاصله داشتند، فراتر از انتظار بود و همه نفرات مبارزات خوبی را در تاشکند به نمایش گذاشتند.
نظر شما