امامزاده جعفربن موسی‌الکاظم (ع) هویت مردم شهرستان پیشوا

به گزارش ایرنا، در جنوب‌شرق تهران و در بلندای تپه‌ای رفیع، صحن مطهر امامزاده‌ جعفربن موسی‌الکاظم (ع) فرزند بلافصل امام هفتم شعیان و برادر بلافصل امام رضا (ع) واقع شده که گنبد فیروزه‌ای و رفیعش، به نگینی برای عشاق خاندان عصمت و طهارت تبدل شود.

امام جمعه شهرستان پیشوا روز جمعه در خصوص این امامزاده جلیل القدر می‌گوید: حضرت جعفربن موسی الکاظم(ع) هویت مردم شهرستان پیشوا است که همواره مورد توجه زائران و مجاوران آن حضرت قرار داشته و رهبر معظم انقلاب نیز همواره نسبت به ایشان، ارادات داشته به زیارت ایشان شتافته اند.

حجت الاسلام سیدمحمدحسین میرامینی افزود: وجود با برکت این امامزاده واجب التعظیم موجب شده تا فضای شهرستان پیشوا، مملو از معنویت باشد و همه موظفند تا وجود این فرزند مطهر ائمه اطهار را به بیش از گذشته به افراد جامعه و به ویژه نسل جوان معرفی کنند.

وی تصریح کرد: صحن مطهر امامزاده جعفر (ع) به پایگاه مهم معنوی استان تهران تبدیل شده و باید از این فرصت به منظور رشد و توسعه بیش از گذشته فرهنگ دینی جامعه بهره جست.

نام پیشوا و آستان مقدس حضرت جعفربن موسی الکاظم (ع) به انقلاب اسلامی ایران گره خورده است

فرماندار شهرستان پیشوا نیز در خصوص این امامزاده جلیل القدر گفت: به فرموده رهبر معظم انقلاب، اساسا پیشوا مرکز شهادت است و برجسته ترین شهید آن، حضرت جعفربن موسی الکاظم برادر امام رضا (ع) است که در این شهرستان مدفون است.

ابراهیم تاجیک نوری افزود: نام پیشوا و آستان مقدس حضرت جعفربن موسی الکاظم (ع) به انقلاب اسلامی ایران گره خورده است و تاریخ، شاهد و گواه بر این واقعیت است که در ۱۵خرداد ۱۳۴۲، انسان های بصیر، انقلابی و ولایی با شنیدن خبر دستگیری امام خمینی رضوان الله علیه در روز سوم از سوگواری حضرت اباعبدالله (ع) موسوم به روز بنی اسد دفاع از ولایت را برگزیدند و با ایثار و از خودگذشتگی، کفن پوش برای مقابله با رژیم طاغوت حرکت کردند و نام پیشوا را جاودانه ساختند.

وی اظهار داشت: حضرت جعفربن موسی الکاظم (ع) عالم و دانشمندی زاهد، از فرزندان بلافصل حضرت موسی بن جعفر (ع) و بعنوان یکی از امامزادگان واجب التعظیم شناخته شده است.

نگاهی به زندگینامه حضرت جعفربن موسی الکاظم(ع)

امامزاده جعفربن موسی‌الکاظم(ع) بر طبق اسناد ارایه شده در کتب انساب یکی از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع) است، علامه مجلسی در کتاب تذکره الائمه در مورد امامزاده جعفر (ع) نوشته‌ که حضرت موسی کاظم (ع) ۱۳ پسر که یکی از آنان جعفر نام داشت و ایشان از نسل امام موسی کاظم (ع) است. حضرت امامزاده جعفر (ع) پس از تربیت در خاندان پاک و مطهر اهل بیت عصمت و طهارت به یاری برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا (ع) پرداخت و پس از حضورحضرت امام رضا (ع) در طوس از مدینه راهی این شهر شد .

در کاروان حضرت، فرزندان و فرزند زادگان حضرت امام موسی کاظم (ع) همچون ابراهیم و ابوالجواد (ع) حضور داشتند و حرکت خود را از بغداد به ولایت خراسان آغاز کردند، آن حضرت و دیگر همراهان هنگامی که به ناحیه ساوجبلاغ امروزی رسیدند، با سپاهیان مامون درگیر شدند و بنا بر روایات حسن بن موسی الکاظم (ع) در این درگیری به شهادت رسید و حضرت امامزاده جعفر (ع) به همراه برخی از همراهان مجروح شدند.

با فرا رسیدن شب، کاروانیان در اطراف این منطقه پراکنده شدند، اما حضرت جعفر بن موسی الکاظم (ع) خود را به حوالی شهرستان پیشوا و روستای سناردک رساند و در منزل فردی به نام جلال الدین سکنی گزید.

حضرت جعفربن‌ موسی الکاظم (ع) در روز ۱۵ جمادی الثانی سال ۲۱۷ هجری قمری در محله‌ای که امروز از آن به شهیدگاه معروف است، به شهادت رسید و در آرامستان محل دفن شد تا صحن مطهرش، قبلگاه عاشقان و دوستداران خاندان عصمت و طهارت (ع) قرار گیرد.

نگاهی به استان مقدس و بارگاه ملکوتی امامزاده جعفربن موسی الکاظم(ع)

گنبد بقعه امامزاده جعفر(ع) فیروزه‌ای است و در دوره صفویه بنا شده که در سال ۱۲۲۷ قمری توسط فتحعلی شاه قاجار تعمیر شده است. این گنبد دارای ‎ ۲۲۱ ارتفاع از سطح زمین و ۹.۵ متر قطر دارد و به شیوه دو پوسته ساخته شده که فاصله بین دو پوسته ‎ ۷ متر است که با توجه به سبک معماری و آثار تزئینی روی گنبد و نیز قدمت تاریخی در ردیف آثار ارزشمند معماری مذهبی ایران به شمار می‌رود.

این گنبد در قسمت خارجی دارای پوشش کاشی فیروزه‌ای با نقوش هندسی و کتیبه‌هایی به خط ثلث و کتیبه‌های نستعلیق که در بعضی نقاط کتیبه‌های ثلث را قطع کرده‌ است. کاشیهای فیروزه‌ای قسمت خارجی گنبد، با نقوش هندسی و کتیبه‌هایی به خط ثلث و نستعلیق و کوفی بنایی تزیین شده و علاوه بر جنبه تزیینی، دارای نقش عایق برای حفاظت از برف و باران است که در سال ۱۳۵۴ توسط سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مرمت و تعمیر شده‌است.

داخل مقبره تا ارتفاع ‎ ۱.۵ متری با کاشی معرق به رنگ فیروزه‌ای، مشکی، زرد سفید با زمینه لاجوردی و نقوش تزئینی اسلامی مزین است. به احتمال قریب به یقین این کاشی‌ها جزو تزئینات اولیه بنا می‌باشد که در بالای ازاره تماما آئینه کاری شده است.

ضریج متبرک این مقبره در وسط گنبد خانه بر روی پایه‌ای ۳۰ سانتیمتری از سنگ مرمر سبز رنگ قرار دارد و از جنس طلا و نقره ‌است که با هنر میناکاری تزیین شده و کتیبه‌های آن با خط ثلث و نستعلیق نوشته و در سال ۱۳۷۱ هجری شمسی ساخته و نصب شده است و در پایان کتیبه‌ای که روی درب ضریح سابق مرقد مطهر موجود است، تاریخ سال ۹۴۴ هجری قمری حک شده و در پایین کتیبه داخل حرم که به خط ثلث است، نام شاه طهماسب صفوی و تاریخ ۹۵۶ هجری قمری ثبت شده‌است.

این ضریح توسط هنرمندان اصفهانی ساخته شده است . ایوان زیبای غربی صحن این آستان مقدس در سال ۱۲۲۷ هجری قمری با دستور فتحعلی شاه قاجار درهنگام تعمیرات بنا اضافه شد که ابعاد آن ۷× ۸.۲۰ متر است و کف و ازاره آن تا ارتفاع ۱.۵ متری، در سالهای اخیر با سنگ مرمر پوشانده شده و پوشش سطح ایوان به وسیله گچ سفیدکاری و در قسمت طاق، به صورت رسمی بندی تزیین شده است.

طاق ایوان به شکل جناغی ساخته شده و از پاکارقوس طاق، کتیبه‌ای به خط نستعلیق سفید بر روی ۵۰ لوح و ۴۵۰ قطعه کاشی لاجوردی وجود دارد که مشتمل بر ۲۵ بیت شعر از فتحعلی خان صباست و هر مصرع آن درون کادری مشخص نوشته شده و فواصل بین کادرها را با کاشیهای زرد و سبز و طرحهای گل و برگ پر کرده اند.

صحن امامزاده جعفر مبدا قیام ۱۵ خرداد

صحن مطهر امامزاده جعفر(ع) مبدا قیام ۱۵ خرداد صحن مطهر امامزاده جعفر(ع) نقش مهمی در تاریخ انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام راحل ایفا می کند و قیام خونین کفن‌پوشان دشت ورامین در ۱۵ خرداد سال ۴۲ از صحن مطهر این امامزاده جلیل‌القدر شکل گرفت.

در روز دوازدهم محرم، مطابق با ۱۵ خرداد سال ۴۲، تعداد زیادی از مردم ورامین و پیشوا در حالی که در صحن مطهر امامزاده جعفر(ع) مشغول عزاداری سید و سالار شهیدان و برپایی آئین سنتی بنی اسد بودند که فردی به نام " حاج حسن مقدس " خبر دستگیری امام و انتقال ایشان به تهران را به جمعیت می‌رساند.

وی پشت تریبون رفته و فریاد می‌زند اگر شما در کربلا بودید، از امام حسین(ع) حمایت می‌کردید؟ امروز مرجع عالی‌قدر ما را گرفته و به زندان انداخته‌اند که از سلاله حسین(ع) است، آیا می‌خواهید دست روی دست بگذارید.

این سخنان و شور و حرارت عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بود که باعث شد مردم به خانه‌های خود رفته و پس از غسل شهادت و بر تن کردن کفن، هر آن چه در بر داشتند از چوب و داس برداشته و پس از اجتماع مجدد در صحن امامزاده جعفر (ع)، پای پیاده به سمت تهران حرکت کنند.

کفن پوشان که در طول مسیر افراد دیگری نیز به آنان افزوده می‌شد، در پل باقرآباد به دست عوامل ستم‌شاهی به رگبار بسته شده و ده‌ها نفر از آنان به خاک و خون کشیده شدند.

پیشوابا ۸۰ هزار نفر جمعیت در ۴۵ کیلومتری جنوب شرق تهران واقع شده است.