خشونت‌های پیش از انتخابات در بنگلادش چهار کشته و شماری زخمی برجای گذاشت

به گزارش جمعه شب ایرنا از "ایندیا تودی", به گفته مقامات, این حادثه جمعه شب در قطار سریع السیر ناپل در منطقه کپی باغ در داکا پایتخت بنگلادش رخ داد.

دو روز دیگر انتخابات عمومی بنگلادش آغاز می‌شود. این انتخابات به دلیل تحریم آن از سوی مخالفان با ناآرامی‌ مواجه شده است.

پلیس اعلام کرده که فرد یا افرادی به صورت عمدی پنج کوپه این قطار را آتش زده‌اند و پس از آن شعله‌های آتش به حداقل چهار کوپه دیگر قطار با مقصد داکا سرایت کرده است.

انتخابات عمومی بنگلادش که روز یکشنبه آغاز خواهد شد, با خشونت همراه شده است.

حزب اصلی اپوزیسیون "ملی‌گرای بنگلادش" (BNP) و متحدانش خواستار تحریم کامل انتخابات شده‌اند و از شیخ حسینا، نخست‌وزیر این کشور خواسته‌اند استعفا دهد تا یک دولت موقت برای «رای‌گیری آزاد و منصفانه» تشکیل شود.
به گزارش ایرنا, بنگلادش با جمعیت بالغ بر ۱۷۰ میلیون نفر، اولین کشور در جنوب آسیا است که مردم آن در روز ۷ ژانویه به پای صندوق‌های رای می‌روند. این کشور که زمانی دموکراسی چند حزبی بود در حال حاضر از سوی حزب حاکم «عوامی لیگ» تهدید می‌شود چرا که یک کارزار برای ساکت کردن مخالفان خود به راه انداخته است.

شیخ حسینا، نخست وزیر کنونی و رئیس حزب عوامی، احتمالاً برای چهارمین دوره متوالی به عنوان رئیس جمهور انتخاب خواهد شد. حسینا از سال ۲۰۰۹ در قدرت بوده و در آخرین انتخابات در دسامبر ۲۰۱۹ که با خشونت مرگبار و اتهام تقلب در صندوق‌های را همراه بود، پیروز شد.

در آن زمان خالده ضیا، نخست وزیر اسبق و رئیس حزب ملی گرای بنگلادش (BNP) به عنوان اپوزیسیون، رقیب اصلی او بود که سال قبل از آن به اتهام فساد به زندان افتاد. در سه دهه گذشته، سیاست در بنگلادش با رقابت شدید بین این دو زن همراه بوده است که هر دو شاهد ترور پدر و شوهر سیاستمدار خود بودند.

ضیا، ۷۸ ساله، اکنون در حبس خانگی به سر می‌برد و حزب ملی‌گرای بنگلادش همچنان با چالش‌های فزاینده‌ای از سوی حسینا مواجه است. این وضعیت به اعتراض‌های گسترده‌ای منجر شده و BNP تصمیم گرفته دوباره انتخابات را تحریم کند و راه را برای حسینا باز کند.

با این حال، این کشور - که آرزو دارد تا سال ۲۰۳۱ به یک کشور با درآمد متوسط تبدیل شود - دوران رشد اقتصادی را تجربه می‌کند.

سریرادا دوتا، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه جهانی جیندال OP و نویسنده کتاب «بنگلادش در سفری جدید - حرکت به سمت ورای هویت منطقه‌ای» معتقد است: بنگلادش از زمان پیدایش همواره دارای بی‌ثباتی سیاسی بوده است، اما آن‌ها توانسته‌اند نرخ رشد بسیار خوبی داشته باشند.

وی همچنین افزود: کشور در حال ایجاد روابط قوی با همسایگان کلیدی در منطقه است. بنابراین صرف نظر از اینکه رهبر چه کسی باشد، همان مدل‌های توسعه‌ای انتخاب خواهند شد زیرا بنگلادش آرزو دارد چیزی بسیار بزرگتر از آنچه در حال حاضر هست باشد.