محمود طغرایی روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: غار مغان در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر مشهد و در میان دره‌های ارتفاعات شمالی بینالود مشرف به روستای مغان قرار گرفته است.
وی ادامه داد: دهانه این غار رو به شمال بوده و فاصله آن تا روستای مغان که در شمال آن قرار گرفته، بیشتر از ۲ کیلومتر است که به واسطه جاده فرعی به روستا منتهی می‌شود.
رییس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی اظهار کرد: به دلیل مجاورت این غار با روستای مغان به غار مغان معروف شده است.
به گفته وی، با توجه به وجود دست افزارهای سنگی در میان مواد فرهنگی گردآوری شده از سطح جلویی غار، می‌توان گاه نگاری و دیرینگی استفاده از این غار را تا دوره پارینه سنگی میانی پیش‌بینی کرد.
طغرایی بیان کرد: علاوه بر این مجموعه‌ای از سفالینه‌های تاریخی نیز در این غار گردآوری شد که با توجه به نوع تکنیک‌ها و نقوش بکار رفته در ساخت سفال‌ها می‌توان دیرینگی آن‌ها را به اواخر دوران ساسانی و قرون میانی و متاخر دوره اسلامی در نظر گرفت.
وی افزود: غار مغان به عنوان یک غار منحصر به فرد پارینه سنگی در شهرستان طرقبه و شاندیز اطلاعات دقیقی در ارتباط با ویژگی های فرهنگی صنایع سنگی دوران پارینه سنگی میانی شمال شرق منطقه و جنبه های گوناگون آن ارائه می‌دهد.
رییس اداره ثبت وحریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی گفت: با توجه به ابعاد کلی غار مغان، می‌توان این اثر را نوعی مامن و پناهگاه غاری دانست که در طول دوران «پلیستوسن» (Pleistocene) و همچنین دوران متاخرتر تاریخی و اسلامی توسط گروه‌های مختلف انسانی مورد استفاده قرار گرفته است.
هم اکنون بیش از ۲ هزارو ۷۰۰ اثر تاریخی و فرهنگی استان خراسان رضوی در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
نظر شما