به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، یکی از بخشهای مهم و تازه جشنواره تئاتر فجر، بخش «فراگیر» است. بخشی که هنرمندان توانیاب امسال در کنار دیگر هنرمندان تئاتر با هم رقابت میکنند و با حضور در خیابانهای شهر، مردم و مخاطبان تئاتر را نیز با خود همراه میکنند. در میانه برگزاری جشنواره تئاتر فجر بخش فراگیر در قست تئاتر خیابانی پر استقبال و مخاطبان را در محوطه باز تئاتر شهر و پهنه رودکی به تماشای تئاتر نشانده بود.
یکی از این تئاترها رومئو بی ژولیت بود که از شهر اصفهان در جشنواره فیلم فجر حاضر شده بود. تئاتری با حالوهوای عاشقانه دو توانیاب که طبق گفته خودشان داستانهای زندگی خود را نیز با روایت این نمایش گره زده بودند.
یکی از بازیگران این تئاتر که تنها دو بازیگر داشت، به خبرنگار ایرنا گفت: این تئاتر به دلیل خیابانی بودن و نزدیکی با مخاطب، باعث شد ما راحتتر حرف خودمان را بزنیم؛ تئاتری که بیشتر بر اساس بداهه بود.
بازیگر نقش رومئو در این تئاتر ادامه داد: جشنواره تئاتر فجر زمینه ای را فراهم کرده که به جامعه بیاییم و حرف دلمان را بزنیم؛ دوست داریم سال بعد از باقی بخش ها جدا نباشیم.
بازیگر نقش ژولیت با اشاره به اینکه معلولین تمایل دارند در جشنواره فجر با سالمها رقابت کنند، گفت: دوست داریم به ما معلولین اعتماد و شهر را مناسبسازی کنند، خانواده ها پشت ما باشند و بدانند که ما هم میتوانیم ازدواج کنیم، هم میتوانیم عاشق بشویم و هم میتوانیم همچون بقیه زندگی کنیم.دوست داریم به ما معلولین اعتماد کنند، شهر را مناسبسازی کنند و بدانند که ما هم میتوانیم ازدواج کنیم، هم میتوانیم عاشق بشویم و هم میتوانیم همچون بقیه زندگی کنیم
این بازیگر که مقام دوم کشوری را در رشته بدمینتون نیز کسب کرده بود افزود: دوست دارم رقابت طوری پیش برود که با افراد سالم هیچ فرقی نداشته باشم و با آنها رقابت کنم.
نمایش رومئو بی ژولیت داستان زندگی یک زوج توان یاب را روایت میکرد که مخاطبین آن نیز از همه سنین برای دیدن این نمایش حلقه زده بودند. یکی از آنها به خبرنگار ایرنا گفت: هر انسان معلولی حق زندگی کردن دارد و باید شرایط را برای زندگی کردن همه توان یاب ها فراهم کنیم.
تنها طراحی صحنه این نمایش کمدی شیشهای و چوبی بود که با نوشته «معلولیت محدودیت نیست» بر روی خود، پیام اصلی نمایش را به مخاطب انتقال میداد. همچنین دو بادکنک که یکی برای رومئو و دیگری برای ژولیت بود و در انتهای نمایش به آسمان فرستاده شد.
یکی دیگر از مخاطبان نمایش به ایرنا گفت: افراد دارای معلولیت مشکلاتشان را در این نمایش نشان دادند اما با نگاه و خوشبینی به آینده این کار را انجام دادند. به علاوه هر کدام از بازیگران نیز فرد توانمندی است که این نشان از امید این افراد به زندگی دارد.
حمید کاکاسلطانی کارگردان تئاتر و از داوران بخش فراگیر تئاتر در گفتوگویی با تأکید بر اینکه برگزاری این بخش از نظر روحی و روانی و حتی ارتقای کیفی آثار، بسیار مؤثر است، توضیح داد: آگاهی مردم از وضعیت هنرمندان دارای معلولیت، نخستین دستاورد این رویداد است. این اجراها مسائل انسانی و مشکلات و محدودیتهای این بخش از اجتماع را به اشتراک میگذارد و موجب ارتباط درست بین مخاطب عام با دنیای معلولین میشود. این اجراها مسائل انسانی و مشکلات و محدودیتهای این بخش از اجتماع را به اشتراک میگذارد و موجب ارتباط درست بین مخاطب عام با دنیای معلولین میشود
کاکاسلطانی افزود: بهینهسازی و مناسبسازی و ایجاد امکانات رفاهی برای معلولین باید در دستور کار قرار بگیرد تا این عزیزان بتوانند بهراحتی به عنوان هنرمند و تماشاگر در سالنهای نمایش حضور پیدا کنند. ما باید بدانیم حضور آن ها یک واقعیت اجتماعی است و در دنیای امروز روی این مناسبسازیها و بهبود تسهیلات خیلی جدی کار میشود.
وی با اشاره به بخش درمانگری تئاتر توضیح داد: تئاتر یک هنر کاربردی است؛ هر هنری بخش زیباییشناسی دارد و باید با هدف سرگرمی تماشاگر هم به آن نگاه کرد؛ اما میتواند ضمن اینکه سرگرمکننده است، جنبه درمانی هم داشته باشد. همین که این هنرمندان چند ماه کنار همدیگر قرار میگیرند و تمرین میکنند، موجب میشود از حالت انزوا در بیایند و به مرور بسیاری از این مشکلاتشان رفع شود.
این هنرمند، تجربه حضور افراد دارای معلولیت در چنین رویدادی را موجب نشاط اجتماعی دانست و افزود: این هنرمندان میتوانند صدای رسای سایر معلولین باشند و همچنین خانوادههایشان ببینند که فرزندانشان چه توانمندیهایی دارند و جامعه هم ببیند این عزیزان میتوانند چه جایگاهی داشته باشند.
نظر شما