به گزارش ایرنا، در چنین روزی ۲ فروند هواپیمای میگ رژیم بعث عراق حدود ساعت ۱۱ صبح دیوار صوتی را شکستند و سه نقطه مهم شهر مهاباد شامل «میدان آرد»، «میدان منگور» و «میدان استقلال» را بمباران کردند.
بمباران هوایی روز ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ (۳۷ سال قبل) توسط رژیم بعث عراق یکی از خونین‌ترین روزهای مهاباد را رقم زد و آنچه حادثه بمباران این شهر را تراژدی‌تر کرد این بود که از میان شهدای این حمله هوایی پنج نفر از شهدا اعضای یک خانواده و مربوط به خانواده شهید «آربان»، سه شهید خانواده «عبدالله‌زاده» و هفت خانواده دیگر دارای ۲ شهید بودند.
«میدان آرد» که در مرکز شهر مهاباد واقع است، روز قبل از بمباران هوایی محل تجمع و راهپیمایی مردم این شهر در هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بود و به نظر می‌رسد که این بمباران با هدف انتقام از حضور مردم در این جشن انجام شد.
هر چند در سال ۱۳۶۲ نیز این شهر تجربه بمباران هوایی را داشت اما به سبب نبود مراکز مهم نظامی و اقتصادی در مهاباد کسی باور نمی‌کرد که هواپیماهای دشمن، قلب بیگناه این شهر را مورد حمله قرار دهد.
مهاباد برای نخستین‌بار در روز پنجم اسفند سال ۱۳۶۲ آماج بمباران هوایی رژیم بعث عراق قرار گرفت و در آن واقعه نیز ۱۵ نفر از اهالی این شهر به درجه رفیع شهادت نایل شدند اما در سال ۱۳۶۵ و تنها یک روز پس از برگزاری جشن پیروزی انقلاب، این شهر مورد حمله هوایی قرار گرفت.
بررسی آماری شهدای حملات هوایی به مهاباد در سال های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۵ نشان‌دهنده اوج قساوت رژیم بعث عراق بود، زیرا در این ۲ حمله هوایی در مجموع ، ۶۶ نفر در این شهر شهید شدند که از این شمار ۲۸ نفر از شهدا زنان و ۳۰ نفر کودکان و خردسالان بودند.
درد خانواده‌های شهدا و جانبازان بمباران‌های هوایی به این سبب مضاعف است که حادثه در میدان جنگ و نبرد اتفاق نیفتاده و شهروندانی در این حملات شهید یا جانباز شدند که در یک منطقه مسکونی مشغول زندگی روزمره خود بودند که مورد حمله هوایی قرار گرفتند.
در دوران هشت سال جنگ تحمیلی بسیاری از شهرهای مرزی کشورمان تحت تاثیر حمله دشمن بعثی قرار گرفت و دشمن هرگاه در جبهه‌های نبرد کم می‌آورد، به حمله‌های هوایی ناجوانمردانه به مناطق مسکونی و کشتار غیرنظامیان اقدام می‌کرد.
در طول جنگ تحمیلی ۱۲۷ شهر ایران زیر بمباران هوایی رژیم بعث قرار گرفت و در آنها علاوه بر به شهادت رسیدن شمار زیادی از مردم بی‌دفاع، بخش‌هایی از زیرساخت‌های کشاورزی، صنعتی و خدماتی کشور از بین رفت اما مقاومت مردم، دشمنان را شکست داد.
بمباران شهرهای مرزی و غربی کشور که در مقایسه با مناطق مرکزی ایران از توان دفاعی کمتری هم برخوردار بود، در طول جنگ بارها و بارها توسط هواپیماهای جنگی رژیم بعث با استفاده از بمب‌های شیمیایی و غیرشیمیایی تکرار شد.
شهرستان های جنوب آذربایجان غربی در طول جنگ تحمیلی چندین نوبت مورد حمله هوایی قرار گرفتند اما اشنویه و سردشت علاوه بر بمباران چندین نوبت با سلاح‌های متعارف، با استفاده از بمب‌های شیمیایی نیز مورد هجوم قرار گرفتند.
خانواده‌های شهدا و جانبازان حادثه بمباران هوایی ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ مهاباد طی چند سال گذشته از این واقعیت دلتنگ هستند که با توجه به اینکه این حادثه در روز بعد از پایان دهه‌فجر و پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده، کمتر مورد توجه مسوولان این شهرستان قرار می‌گیرد و گاهی حتی فراموش می‌شود.
نکته قابل تامل دیگر این است مساله بمباران هوایی مناطق مسکونی کشورمان از جمله بمباران های ۲۸ دیماه سنندج با ۲۲۰ شهید و ۲۳ بهمن مهاباد با ۵۱ شهید که هر ۲ در سال ۱۳۶۵ و با فاصله کمتر از یک ماه روی داد، خود نوعی جنایات جنگی رژیم بعث عراق بود که کمتر در جوامع بین المللی بازتاب داشت.
حال پس از گذشته ۳۷ سال از این رویداد و وجود اسناد و مدارک آن به همراه تصاویر دلخراش این جنایت، دادخواهی قربانیان آن می تواند در مجامع بین المللی مطرح شود و هرچند رژیم بعث اکنون سرنگون شده اما کشورهایی که این تجهیزات و تسلیحات جنگی را در اختیار این رژیم قرار داده بودند، هنوز مجازات نشدند.
مهاباد با ۲۶۰ هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده و بیش از ۷۵۰ نفر شهید را تقدیم نظام و انقلاب کرده است.
نظر شما