آخرین اثر مرحوم تشکری، داستان نویس معروف مشهدی رونمایی شد

به گزارش ایرنا، معاون فرهنگی سپاه امام رضا(ع) پنجشنبه شب در مراسم رونمایی از این کتاب گفت: "رفیق" که توسط انتشارات "نشر ستاره ها" به چاپ رسیده است، در واقع تحفه ای از جانب جامعه هنری خراسان رضوی به محضر یکی از شهدای بزرگ دفاع مقدس این استان با نام "مهدی میرزایی" و یادگاری از هنر انقلاب در دهه ۶۰ است که هنر و جهاد درهم آمیخته بود.

محمد ابراهیم پور افزود: شهید "مهدی میرزایی" یکی از تربیت شدگان از نسل انقلاب اسلامی است که از نیروهای جهاد سازندگی و اهل مشهد بود و می تواند الگویی درخشان برای نسل جوان حاضر باشد.

مدیر حوزه علمیه حضرت مهدی (عج) نیز در این مراسم گفت: در هشت دفاع مقدس هر رزمنده ای بالادست خود را الگویش قرار می داد؛ جوانان امروز نیز تا الگو را نبینند از آن تاثیر نمی پذیرند، چشم دل جوانان زمانی بینا می شود که الگوها را با چشم سر ببینند.

حجت الاسلام محمد جواد نظافت افزود: نسل جوان امروز همه باید دلداده انقلاب می شدند، اما زبان جبهه انقلاب الکن بوده است، دنیا در چشم شهید میرزایی حقیر و ناچیز بود، او به هیچ چیز در این دنیا دلبستگی نداشت، ای کاش بازماندگان جبهه و جنگ نیز همین کار را می کردند اما بعد از جنگ گرفتار دنیا شدند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی نیز در این مراسم گفت: رونمایی از آخرین کتاب مرحوم "سعید تشکری" در حالی رخ می دهد که در دومین سالگرد رحلت او قرار داریم، سالنی که مراسم امروز در آن برگزار شده نیز از مکان های خاطره انگیزی است که مرحوم تشکری داستان کتاب "رفیق" را از همین سالن آغاز کرده است.

محمد حسین زاده افزود: قدیمی ترها سالن اجتماعات جمعیت هلال احمر مشهد را محل برگزاری همایش ها و برنامه های هنری می دانستند، در جوار این سالن مزار یکی از شهدای گمنام قرار دارد و کمی آن طرف تر میدان "ده دی" است که قبل از انقلاب دهها نفر در آن مکان به سبب اعتراض نسبت به جنایات پهلوی شهید شدند.

وی یادآور شد: روزی که قرار شد پیکر شهید گمنام را در کنار سالن اجتماعات هلال احمر دفن کنند، هجمه ای نسبت به مدیر هلال احمر از سوی برخی رسانه ها وارد شد که به واسطه این اقدام یکی از میراث تاریخی شهر از بین می رود، رسانه ها انتقاد کردند که پیکر شهیدی که در نزدیکی سالن هلال احمر دفن می شود، هویت مشهد را به خطر می اندازد؛ این سالن هلال احمر را هویت مشهد قلمداد کردند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: عده ای در مشهد، هویت شهر را به سنگ و آجر نسبت دادند، هر جایی که قدیمی است می گویند هویت مشهد است، غافل از آنکه هویت در ایران اسلامی به ایمان و عقیده مردم بوده و اگر قرار است یک مکان قدیمی را هویت مشهد بدانند، پس آیا زن مسلمان محله نوغان که مهریه اش را بخشید و امام رضا (ع) را بدرقه کرد یا در تشییع پیکر آن حضرت شرکت کرد، هویت مشهد به شمار نمی رود، برای چهار ساختمان قدیمی کمپین راه می اندازند اما آیا حجاب زن مسلمان ایرانی یا امام رضا(ع) هویت این شهر نیست؟

حسین زاده اظهار کرد: یک ساختمان آجری زمانی اهمیت پیدا می کند که مایه عبرت شود، سالن هلال احمر قبل از انقلاب محل برگزاری برنامه های هنری با همان حال و هوای قبل از انقلاب بوده، بعد از انقلاب نیز هنرمندان تئاتر در این مکان فعالیت داشتند، مگر چه اتفاقی افتاده است که دفن پیکر یک شهید در جوار این سالن بتواند هویت شهر را به خطر بیاندازد؟، آیا چندین انقلابی که در میدان ۱۰ دی شهید شدند، هویت شهر مشهد نیستند؟

وی بیان کرد: کار بزرگ مرحوم "سعید تشکری" که جریان روشنفکری آن را برنتابید، آن بود که هویت را از ساختمان و آجر گذر داد و به انسانها رسید، هویت را به حرم و امام رضا(ع) برد و برای آن حضرت، برای مسجد گوهرشاد، برای خیابان های این شهر و مجاهدان انقلابش قلم زد.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: معمولا اگر کسی از جریان انقلاب و کار برای شهدا دست به قلم شده اما فضای روشنفکری بر وی غلبه کرده است، کتابهای آینده اش برخلاف رویه اولشان شده است، مرحوم تشکری عکس این موضوع عمل کرد، از فضای روشنفکری حرکت کرد و قلم زد و امام رضایی و انقلابی و شهدایی شد و در نهایت کتاب "رفیق" را برای شهید "مهدی میرزایی" نوشت.

حسین زاده اضافه کرد: هویت مشهد برای مرحوم تشکری مهم بود، هویت این شهر بدون امام رضا (ع) قابل بیان و بدون شهدا قابل تبیین نیست، این هویت را هنرمند متعهد درمی یابد و مرحوم تشکری پای این هنر ایستاد.

به گزارش ایرنا، «مهدی میرزایی» مؤسس تخریب در یگان‌های رزم خراسان و فرمانده تیپ امام موسی کاظم (ع) از لشکر ۵ نصر در نوزدهم شهریور ۱۳۴۱ در «مشهد» متولد شد. وی سرانجام در ۲۹ مهر ۱۳۶۳ در عملیات «عاشورا» در «میمک» به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

سعید تشکری، به عنوان نویسنده، کارگردان تئاتر و سینما و منتقد شناخته می‌شود، وی در سال ۱۳۴۱ در شهرستان قوچان از توابع خراسان رضوی چشم به این دنیا گشود.

این نویسنده و منتقد توانسته به عنوان نمایشنامه نویس، کارگردان تئاتر و فیلم نامه نویس برتر برنده جایزه شده و با حضور در جشنواره‌های ملی و بین المللی همچون جشنواره فجر، یونیسف و غیره در کارنامه سی ساله خود در حوزه‌های ادبی و هنری عناوین بسیاری را کسب کند.

متاسفانه این نویسنده و نمایشنامه نویس بزرگ کشورمان به دلیل ابتلاء به کرونا در ۱۹ بهمن ۱۴۰۰ در بیمارستان رضوی مشهد درگذشت.