به گزارش ایرنا، حاج حسین سراجان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی جزو مبارزان با رژیم شاهنشاهی بود و در همان دوران، نخستین جلسات زیارت عاشورا و دعای ندبه را در اهواز بر پا کرد و هیات قائمیه را تشکیل و سامان داد. او در دوران هشت ساله دفاع مقدس نیز با کمک خیرین کمک‌های مردمی را به جبهه می‌برد و بعد از پایان جنگ هر هفته، روزهای جمعه به دیدار مرزهای استان ایلام و خوزستان می‌رفت و با سربازان مرزی دیدار می‌کرد. کمتر کسی از اهل مساجد و هیئات اهوازی هست که او را نشناسد.
در بخشی از کتاب اینطور می‌خوانیم: «انقلاب که پیروز شد، دنبال چند تا آدم مطمئن بودند تا هر کدام را جایی بگذارند؛ یکی توی ارتش، یکی توی استانداری، یکی توی فرمانداری و جاهای دیگر. من را فرستادند طبقه بالای ساواک که قسمت دفتریش بود. جای خیلی مجهزی بود که چند تا تلفن داشت. جوانی هم گذاشتند کمکم. بچه‌های انقلابی بایستی همه حوادث و جریانات گروه‌های مختلف را به من اطلاع می‌دادند تا از اینجا سریع به مسئولان گزارش بدهم که توی این شلوغ‌بازار به جایی آسیب نزنند.
یک بار که نشسته بودم پشت تلفن، یک نفر زنگ زد و گفت: «اونجا کمیته ساواکه؟ آماده باشین که همین الان با رگبار می‌آیم.» جوانی که کمکم بود ترسید؛ اما من جواب دادم: «اگه مَردید بیایْند.» جا خورد و تلفن را قطع کرد. هر چه هم منتظر نشستیم کسی نیامد.»
«همیشه پشتیبان»؛ خاطرات شفاهی حاج حسین سراجان که تحقیق آن برعهده حمیدرضا بهوندی، مهرزاد قوی‌فکر بوده و تدوین آن توسط علی هاجری صورت گرفته است، در ۱۷۶ صفحه، شمارگان یکهزار جلد توسط انتشارات «راه یار» منتشر شده است.
نظر شما