به گزارش گروه سیاسی ایرنا، سرمقاله این شماره به قلم مجتبی نامخواه، راه عدالت‌خانه از عدالت‌خواهی می‌گذرد؛ جدال جمهوری‌خواهی و نانمایندگی: مقاومت در برابر «کلمه کمتر» به این مسئله می‌پردازد که ما صد و بیست سال است که برای تأسیس بنای عدالت‌خانه، تمنای مجلس و پارلمان داریم. به ویژه پس از انقلاب اسلامی در نگرشی که امام خمینی مطرح می‌کنند مجلس را «خانه امید مستضعفین» می‌نامند و به طلب تاریخی خانه‌ای برای عدالت استمرار می‌بخشد. عدالت‌خانه با مشارکت مردم بنا می‌شود و «مشارکت ضعیف» منتهی به تشکیل «مجلس ضعیف می‌شود». در طول چند دهه اخیر به رغم ایده اصلی انقلاب اسلامی، ظهور «قیّم‌ها»ی سیاسی اراده و انتخاب مردم را محدود می‌کند و همین تحدید حق انتخاب منتهی به مشارکت ضعیف می‌شود. بنابراین ما امروز نه فقط به شرکت در انتخابات، که مشارکت در بازسازی سازوکارهای مشارکت عمومی نیاز داریم. پایان‌بندی سرمقاله هفت راهکار بازسازی مشارکت را به بحث گذاشته است.
در مطلب بعدی از فصل اول جستاری از حجت الاسلام و المسلمین قنبریان با عنوان «جمهوری اسلامی؛ ولایت فقیه ذیل حاکمیت ملی؛ از تعاون تا شورا ذیل مناسبات امر ولایی و امر عمومی در قانون اساسی» آمده که به جایگاه مردم در قانون اساسی می‌پردازد. این جستجوی به بازسازی نگاه‌های مختلفی می‌پردازد که در جریان مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی برای توضیح مناسبات مردم ولایت مطرح شده است. در نهایت ایده قانون اساسی که برآمده از نگاه شهید بهشتی است را شرح می‌دهد.
در فصل دوم باعنوان «وضعیت پارلمان» در گفت‌وگو با دکتر محدثه جزایی به بررسی مفهومی و تاریخی پارلمان در ایران پرداخته شده است. تفکیک مجلس و پارلمان و امکان‌ها و محدودیت‌های تاریخی جامعه ما برای تأسیس پارلمان محور این گفت‌وگوست. در ادامه نیز در گزارش گذرا، تاریخ مختصری از صدو بیست سال مجلس در ایران به کوشش علی رحیمی تدوین شده است.
در فصل سوم به وضعیت کنونی مجلس و پارلمان در ایران پرداخته ایم. کارنامه یک مجلس ضعیف به بررسی وعده‌ها و عملکرد مجلس یازدهم پرداخته است. امیررضا بهنمای تلاش کرده نشان بدهد مجلسی که در اثر ضعیف‌ترین مشارکت پس از انقلاب تشکیل شد، چگونه در تحقق وعده‌های خود ضعیف عمل کرده است. در همین زمینه در گفت‌وگویی با سعید احدیان مشاور سیاسی رسانه‌ای رئیس مجلس تلاش شده تا از پاسخ مجلس یازدهم به نقدها، تصویر روشنی ترسیم شود. در آخرین مطلب این فصل نیز گفت‌وگو با دکتر سید احمد حبیب نژاد عضو هیئت عملی حقوق دانشگاه تهران است که حول این محور انجام پذییرفته که کارکرد اصلی مجلس قانون گذاری نبوده و نظارت و تحدید قدرت است.
فصل چهارم این شماره در سه مطلب جایگاه پارلمان را در ایران بررسی کرده است. «مجلس کجای کار است؟؛ بازخوانی جایگاه مجلس در قانون اساسی» جایگاه مجلس در قانون اساسی را بررسی کرده است. در «قانون و فراتر از آن؛ تفوق شوراهای موازی بر مجلس شورای اسلامی» به نقد شوراهای موازی و تضعیف کننده مجلس پرداخته شده و درپایان این فصل، «شریعت و شورا؛ تأثیر مناسبات فقه و قانون بر مجلس شورای اسلامی» به بررسی فقهی جایگاه پارلمان و جایگاه فقه در پارلمان پرداخته است. مطالب این فصل را علی بیات، علی رحیمی، محمدحسن احمدی نوشتهاند.
فصل پنجم به تلاش‌ها و تجربه های عدالتخواهان برای رقم زدن یک سیاست‌ورزیِ متفاوت از جریانات مرسوم، در شهرهای مختلف پرداخته است. شش گفت‌وگو این فصل یک تجربه‌نگاری اولیه از گروه‌های مختلفی است که برای احیای واقعی سیاست و امر سیاسی یک برنامه عملی را پیش برده‌اند. عناوین شش گفت‌وگو عبارتند از: جبهه‌ای مردمی برای عدالت خواهی؛ در گفت‌وگو با حسین کمیلی درباره تجربه جبهه مردمی عدالتخواهان مشهد. می‌گفتند تغییر اتفاق نخواهد افتاد در گفت و گو با محمد امینی زاده درباره شورای شهر کرمان. در برابر تغییر مقاومت هست، باید هزینه پرداخت در گفت‌وگو با محمدرضا آقاجری درباره تجربه شورای شهر امیدیه. نیروی اجتماعی،کنش سیاسی رقم می‌زند و قدرت تولید می‌کند در گفت‌وگو با روح اللّه رشیدی درباره تجربه شورای‌شهر تبریز. تا کی باید این مسیر تکراری را برویم؟ در گفت‌وگو با میلاد گودرزی درباره تجربه مطالبه‌گری رسانه‌ای. پایان بخش این فصل نیز گفتگویی است با سید یزدان حبیبی که یک چند سالی است با ایجاد یک کارزار برای نظارت مستمر بر علمکرد مجلس شورای اسلامی و نمایندگان فعالیت می‌کنند.
آخرین فصل این مجله نیز میزگردی است تفصیلی با موضوع «مجلس چیست؟ و در انتخابات چه باید کرد؟» که با حضور سیدعلی موسوی، روح‌الله ایزدخواه، مجتبی عرب، وحید اشتری، میلاد گودرزی و مسعود براتی برگزار شده است. متن کامل این میزگرد چهار ساعته با عنوان «راه عدالت‌خواهی از انتخابات می‌گذرد؟» تلاشی است برای روایت و جمع‌بندی ایده‌های گوناگون نسل جدید انقلاب اسلامی در ارتباط با نهاد انتخابات و انتخابات پیش‌رو.
نظر شما