بهرام صیدی شامگاه سه‌شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: ۶ نفر از این تعداد خانم و ۱۱ نفر نیز آقا هستند که آسیب دیدگی تمام مصدومان جزیی بوده و خدمات درمانی را به صورت سطحی دریافت کرده‌اند.
وی با بیان اینکه هفت مورد از آسیب دیدگی‌ها چشمی بوده و بقیه نیز از ناحیه سر و گردن است، یادآور شد: سال گذشته نیز در این شهرستان‌ها ۴۰ نفر در جریان برگزاری آیین چهارشنبه سوری و حوادث مربوط به آن مصدوم شده بودند.
صیدی گفت: از صبح امروز تمام نیروهای اورژانس این دانشکده در پایگاه‌های سیار و ثابت برای خدمت رسانی ویژه حوادث چهارشنبه آخر سال در شهرستان‌های ساوه و زرندیه در آماده باش کامل هستند.
وی اضافه کرد: نیروهای این مرکز در کنار ۲۱ پایگاه امدادی ۱۱۵ در شهرستان‌های ساوه و زرندیه یک دستگاه اتوبوس آمبولانس و ۲ گروه سیار متورلانس نیز در مناطق پر ازدحام لز جمله جاده یولاق و بام ساوه مستقر هستند.
مرکز فوریت‌های پزشکی و پیش بیمارستانی ساوه با ۲۱ پایگاه امدادی مشغول فعالیت است که هشت پایگاه در شهرستان زرندیه و بقیه در ساوه قرار دارد، از این تعداد، ۱۵ پایگاه جاده‌ای و ۶ مورد دیگر شهری است.
آخرین چهارشنبه سال در سنت ایرانی، چهارشنبه سوری نام دارد، این روز در سال جاری با ۲۲ اسفند مصادف است.
جشن چهارشنبه آخر سال معروف به چهارشنبه‌سوری یکی از سنت های باستانی ایرانیان در ایام عید نوروز از دیرباز مورد توجه بوده و ایرانیان مراسم شادی در این روز را برای پذیرایی از فصل شکوفه‌ها و رستاخیز طبیعت ارج نهاده‌اند.
چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که از غروب آخرین سه‌شنبه ماه اسفند، تا پس از نیمه‌شب تا آخرین چهارشنبه سال در همه جای ایران و حتی کشورهای منطقه برگزار می‌شود و برافروختن و پریدن از روی آتش مشخصه اصلی آن است.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از ۲ واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته است و سوری به معنی سرخ، گرفته شده است.
گرد آوردن بوته، برافروختن آتش و پریدن از روی آن و گفتن عبارت «زردی من از تو، سرخی تو از من» که به معنای خلاصی آدمی از اندوه و برگشت شادابی و نشاط به جسم و روح تعبیر شده، از مهم‌ترین رسوم شب چهارشنبه‌سوری است.
آداب و رسوم رایج چهارشنبه‌سوری در قرون گذشته شامل آتش افروختن، کوزه شکستن، قاشق زنی، توزیع آجیل مشکل گشا، فال حافظ، فالگوش و پختن آش بوده که این رسوم چند سالی است دستخوش تغییرات منفی و گرفتار آسیب‌های مرگبار شده و نیازمند احیا و اصلاح است.
این آیین در ماهیت اصیل خود، مظهر شادی و نشاط است اما امروزه ناخواسته دستخوش بدعت‌ها و رفتارهای ناشایست شده و با وارد کردن مواد محترقه و آتش‌زا به آن، در آتش و دود می‌سوزد.
نظر شما