قطب‌الدین صادقی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره خاطرات زیبای نوروز در زندگی، اظهار داشت: خاطره‌ای که من دارم از دوران کودکی است؛ به دلیل شهر زادگاهم، سنندج، باشکوه‌ترین نوروزی که در عمرم و در جهان دیدم در آنجاست.
پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون توضیح داد: در سنندج در نوروز بر پشت‌بام همه خانه‌ها و بر فراز کوه آتشی می‌افروختند که یک معنای اسطوره‌ای نمادین داشت و به معنای این بود که راه بازگشت ارواح طیبه درگذشتگان خانواده را روشن کنند و برگردند. این، مهیج‌ترین چیزی است که در عمرم از نوروز دیدم.
نوروز را با آثار سطحی نگذرانیم
صادقی که با آثارش در چندین دوره جشنواره تئاتر فجر اعم از سال‌های ۱۳۷۱ و ۱۳۷۴ حضور داشت، در این باره که خواندن چه کتابی و تماشای چه فیلمی را برای ایام نوروز پیشنهاد می‌کنید؟ گفت: من رمان سلین را پیشنهاد می‌کنم؛ سفر به انتهای شب.
صادقی افزود: چند فیلم‌ساز را خیلی دوست دارم که کروساوا، کوستاریکا، چن کایگه و آنتونیونی است که فیلمسازان بزرگی هستند و آثار درخشانی از خودشان به جا گذاشتند. دیدن فیلم این فیلمسازها را توصیه می کنم.
وی خاطرنشان کرد: من توصیه می‌کنم با فیلم‌های سبک و کتاب‌های سطحی اوقات فراغت را نگذرانیم. ژان کوکتو می‌گوید شاهکارها را بشناس تا با آثار دست چندم فریبت ندهند.
نظر شما