استفاده های ابتدایی هوش مصنوعی را کنار بگذاریم/کاربرد اصلی در حوزه صنعت و تکنولوژی است

محمدامین جباری در گفت و گو با خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا در ارتباط با چالش های توسعه هوش مصنوعی در کشور نسبت به سایر فناوری ها گفت: یکی از چالش های اصلی این حوزه که ما با آن مواجه هستیم، زیرساخت های فناوری اطلاعات است که باید روی آن کار شود.

وی با بیان اینکه، توسعه هوش مصنوعی در کشور نیازمند زیرساخت های آزمایشگاهی مختلف و یکسری دیتابیس‌های مرتبط با دیتاهای بزرگتر جهانی است، افزود: اینها مربوط به زیرساخت های سخت افزاری است که باید در این حوزه ورود جدی‌تری داشته باشیم.

جباری با بیان اینکه، در بخش نرم افزاری حوزه هوش مصنوعی نیز در کشور با مشکل مواجه هستیم، اظهار داشت: متاسفانه تاکنون رویکردها نسبت به بهره گیری از هوش مصنوعی بیشتر به سمت کاربردهای بسیار ابتدایی در کشور بوده است و از بخش نرم‌افزاری هوش مصنوعی نیز در سطوح بالا و پیشرفته بهره‌برداری نداشته ایم.

وی با تاکید بر نیاز ورود فناوران به حوزه های نرم افزاری و سخت افزاری هوش مصنوعی افزود: به عنوان نمونه در بخش نرم‌ افزاری، صداگذاری یا پردازش تصویر، کاربردهایی است که حداقل از پنج سال پیش در دنیا تجاری سازی و همه کارهای آن انجام شده است و درحال حاضر نیز فناوری های آن حتی در گوشی های همراه وجود دارد و استفاده می شود.

رییس پژوهشکده مکانیک سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، کاربردهای اصلی هوش مصنوعی را در صنعت و تکنولوژی دانست که باید در این حوزه‌ها نیز بر کاربرد اینترنت اشیاء صنعتی متمرکز شویم.

وی افزود: به عنوان مثال در فرآیند خودروهای هوشمند، هوشمند بودن خودرو یک بحث است و شبکه بودن این خودروهای هوشمند با یکدیگر هم مقوله بسیار مهم دیگری است.

جباری افزود: اینجا هم به زیرساخت نیاز داریم؛ زیرساخت هایی که بتوانیم به واسطه آنها مترجم یا دیوایس‌های خوبی داشته باشیم و بتوان با آنها به شکل مناسب ارتباط برقرار کرد.

دیوایس از لحاظ معنایی «دستگاه» ترجمه می شود، به عبارتی دیگر دیوایس دستگاه سخت افزاری است که به واسطه نرم افزار موجود بر روی آن کارهای محاسباتی مختلفی را انجام می دهد.

وی همچنین یکی از بخش هایی را که در حوزه هوش مصنوعی کشور مورد غفلت واقع شده است، بحث های مربوط به سامانه و سیستم های سایبر- فیزیکی (CPS) دانست و افزود: این مهم همان برقراری ارتباط بین دستگاه و ماشین است.

جباری افزود: در واقع سیستم های سایبر- فیزیکی (CPS) شبکه هایی برخط از قطعات، تجهیزات و ماشین های متداول و معمول هستند که به شکل یک شبکه مجازی با یکدیگر ارتباط دارند و این ارتباط می تواند از طریق واسط های فیزیکی همچون کابل مسی و فیبر نوری یا به صورت بیسیم برقرار شود.

به گفته رییس پژوهشکده مکانیک سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، این سامانه ها با پیوستن فناوری اطلاعات به اجزای مکانیکی و الکترونیکی، امکان ارتباط اجزا و ماشین آلات با یکدیگر را که از طریق شبکه فراهم شده است، مهیا خواهند کرد.

وی ادامه داد: به عنوان مثال، همه خودروها به صورت سنتی در حال کار هستند؛ حال اگر یک خودرو سواری را در نظر بگیریم، در حوزه هوش مصنوعی بحث این است که این خودرو به چه شکلی می تواند زبان یک نرم افزار یا اپلیکیشن را درک کند. این ارتباط و ترجمه رفتار یک ماشین، به یک کد و نرم افزار نیاز داشته و از حوزه هایی است که در کشور بسیار جای کار دارد.