به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، اضطرابها و همچنین رویاها و خواستههای هنرمند بخشی از مجسمههای پارچهای او هستند که همزمان نرم و سخت اند ولی همیشه رسا. آثاری که در دستان هنرمند شکل میگیرند و در هر منحنی خود احساسات او را منتقل می کند.
در این نمایشگاه با عنوان گفتگوهای من و آن دیگری غنا و شدت عواطف هنرمند با گفتگوهای درونی حال و هوایی عجیب و غریب می گیرد و جهان منحصر به فرد او از لابه لای فرم های مجسمه های پارچه ای عیان می شود.
هنرمند با تخیل غریب و جسورانه اش صحبت می کند. فرم ها شبیه قطعات مبلمان هستند اما سطوح رنگ شده همه پوست هستند. نرم و آسیب پذیر و در عین حال شاید مقاوم در برابر خشونتی که بخشی از زندگی است.
پریسا تقی پور با هر ضربه سوزن بر پارچه ردپایی از یک خاطره یک کلمه یک خراش را آشکار می کند. هر ضربه را بخیهای بخوانیم برای بروز نگرانی ها، عصبانیت و شادی های هنرمند.
هنرمند با نخ و سوزن خود در حرکتی نمادین و تسلی گرایانه با مسائل اساسی انسانی درگیر می شود. عشق، ترس، امنیت و امید.
پریسا تقی پور نقاش، عضو پیوسته انجمن نقاشان ایران و عضو انجمن علمی هنر های تجسمی است.
او تا به حال مقالات بسیاری در ارتباط با هنر نوشته و به چاپ رسانده است، همچنین مقام اول در اولین جشنواره مجسمه های شنی بندر انزلی فورش را کسب کرده و تقدیر شده است.
نمایشگاهها واقعیت ما را آزاد خواهد ساخت انمایشگاه انفرادی گذشته این هنرمند است که در سال 1399 در همین گالری به نمایش درآمد.
این نمایشگاه جمعه ۲۴ فروردین در مکان پروژههای آران آغاز به کار کرد و تا جمعه ۷ اردیبهشت به نشانی خیابان نوفل لوشاتو کوچه لولاگر پلاک ۵ برپاست.
نظر شما