آرام بخواب شهید جمهور که اکنون هنگامه استراحت است

به گزارش ایرنا، باورش هنوز چقدر سخت است که سید محرومان و یار تهیدستان برای همیشه از این دیار خاکی به افلاک پر کشیده و آسمانی شده است.

اکثر شبکه های تلویزیونی و فضای مجازی و رسانه ها به پخش آخرین تصاویر و بازدیدهای آیت الله رییسی مشغول هستند و هنوز در باورمان نمی گنجد کلمه شهید را پیشوند نامش کنیم، گویی تمامی این اتفاقات خواب بوده و آیت الله هنوز مشغول سفرهای استانی است.

چشمانم او را در قاب تلویزیون دنبال می کند در حالی که مشغول بالا کشیدن از تپه های سخت سیستان برای افتتاح طرح های آبرسانی است و من هنوز باور ندارم که رییس جمهور محبوب، خاکی و دلسوز ایران برای همیشه به آسمان پر کشیده است.

از بعد از ظهر یکشنبه که خبر فرود سخت بالگرد رییس جمهور تیتر یک رسانه ها شد، مردم در بهتی عظیم و ناباورانه فرو رفته و باور ندارند که آیت الله رییسی دیگر در میان ما نیست.....

مرد سیاست بود ، اما اهل سیاسی بازی نبود و تمام وقت خود را صرف امور مردم و دغدغه خدمت داشت و فارغ از توجه به طعنه های ناباوران تمامی وقت خود را وقف مشکلات محرومان می کرد و چه کسی قدردان تر از همان مردم محروم که نیک می دانستند کیست که در خدمت به آنها از همه سزاوارتر است.

با طرح جهاد آبرسانی و بردن آب شرب سالم به دل روستاهای محروم و کم برخوردار در تمامی استان ها، زلالی خدمت را به آنها هدیه داده بود و چه کسی قدردان تر از همان روستاییان صاف و ساده و بی آلایش.

شهید رییسی مرد خدمت و روزهای سخت بود و تا آخرین لحظه پیگیر حل مشکلات و گویی خیرش در این بود که در حال خدمت ثانیه های آخر حیاتش را سپری کند تا از او به عنوان رییسی یاد شود که هرگز جویای ریاست نبود و تنها تعلق خاطرش خدمت به مردم محروم این سرزمین بود.

در این چند روز بهت و پریشانی، زن و مرد، پیر و جوان داغدار و و سوگوار به عزا نشستند و غم نبودش را "کهزاد" آن پیرمرد معلول شهرکردی و "بی بی گل" شیرین زبان یاسوجی که آیت الله پیگیر رفع مشکلاتشان شده بود، خوب می فهمند ، چرا که دغدغه مندانه پیگیر شده و برای پیرمرد ویلچر برقی و برای بی بی گل نیز یک خانه خوب و امن و امان تهیه کرده بود.

آیت الله رییسی رفت ، اما برای همیشه به عنوان محبوب ترین و خاکی ترین و صادق ترین رییس جمهور چند دهه اخیر ایران در خاطرات مردم قدرشناس ایران به عنوان رییس دولت سیزدهم ماندنی شد تا یاد دهد تنها نام نیک کسانی باقی می ماند که دغدغه خدمت دارند و گواه خدمت های صادقانه و بی ریای سید، عبای خاکی و کفش های گِلی اش بود که در خاطرات این ملت باقی ماند.

انجام بیش از ۱۹ سفر استانی به اقصی نقاط ایران در یکسال گذشته و رفع گره های معیشتی کارگران واحدهای صنعتی نیمه تعطیل و گل های امیدی که با راه اندازی این واحدها در سینه کارگران و خانواده هایشان می کاشت، نشان از باوری مصمم داشت که کلید حل مشکلات کشور نه در دست بیگانگان که در دستان جوانان لایق وطن است.

شهید رییسی را می توان رییس جمهوری نامید که از روز تحلیف تا هنگامه شهادت شبانه روز در حال تلاش بی وقفه برای گره گشایی از مشکلات مردم بود و در این مسیر به پای سوگندی که یاد کرده بود ماند و جان شیرین داد.

امروز اما ملت ایران و محرومان وطن دیگر رییس جمهور محبوب خود را ندارند و او نیز همچون رجایی پر کشید و تنها خاطرات خدمت صادقانه اش را در اذهان باقی گذارد تا نامش برای همیشه به عنوان شهید جمهور ثانی بر تارک این دیار بدرخشد.

آرام بخواب رییس جمهور که اکنون دیگر هنگامه استراحت است...