حامد تاملی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، با اشاره به قدمت ۵۰ تا ۶۰ ساله صنعت اسباب بازی و فعالیت بیش از ۵۰۰ شرکت در این صنعت و از تنوع گسترده محصولات اظهار داشت: صنعت اسباب بازی به دلیل تنوع محصولاتش مزیت های رقابتی گسترده ای دارد که بخشی از آنها ناشی از دسترسی به مواد اولیه به ویژه در حوزه پتروشیمی است. در واقع سازندگان اسباب بازی در ایران به دلیل تنوع و گستردگی محصولات پتروشیمی، با کمبود خاصی در زمینه تامین مواد اولیه به خصوص پلیمرها مواجه نیستند و همین مزیت می تواند ایران را به یکی از کشورهای پیشرو در این صنعت بدل کند.
افزایش قیمت مواد اولیه علیرغم تنوع و گستردگی داخلی
وی البته افزایش قیمت مواد اولیه به ویژه انواع پلیمرها را تحت تاثیر شرایط نامساعد کسب و کار داخل کشور، تحریم ها، نوسانات نرخ ارز و سایر شاخص ها و یا تمرکز پتروشیمی ها بر صادرات از جمله چالش های پیش روی فعالان این حوزه برشمرد و گفت: این مساله باعث شده که در برخی موارد، واردات مواد اولیه از کشورهای خریدار محصولات پتروشیمی ایرانی، از خرید آن در داخل کشور ارزان تر تمام شود.
نیازمند اجرای دقیق و جامع قوانین کپی رایت به منظور پشتیبانی از این ظرفیت های ارزشمند طراحی در حوزه اسباب بازی ها هستیم رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی تاکیدکرد: رفع این مساله یکی از ابزارهای موثر حمایتی برای حفظ ظرفیت های ساخت داخل این صنعت به شمار می رود. فراموش نکنیم که صنعت اسباب بازی در کنار ابعاد اقتصادی و صنعتی قابل اتکا، شاخص های فرهنگی و اجتماعی گسترده ای دارد، از این رو نباید و نمی توان از تاثیر آن بر نسل آینده ساز کشور چشم پوشید.
تاملی دسترسی به محتوای فرهنگی، ادبیات غنی و تنوع قومی در کشور را از دیگر مزیت های جدی صنعت تولید اسباب بازی دانست و تصریح کرد: با اتکا به این ظرفیت، طراحی بازی های متعدد مبتنی بر این فرهنگ ها تسهیل شده و صیانت از این ذخایر فرهنگی تسهیل می شود. البته در این حوزه هم نیازمند اجرای دقیق و جامع قوانین مرتبط با حق کپی رایت به منظور پشتیبانی از این ظرفیت های ارزشمند طراحی در حوزه اسباب بازی ها هستیم.
نیازمند ابزارهای قانونی برای جلوگیری از کپی شدن هستیم
آسیای میانه، روسیه و کشورهای حوزه خلیج فارس، می توانند مقاصد بسیار خوبی برای محصولات صادراتی ما باشندوی افزود: طراحان اسباب بازی که یکی از مهمترین توانمندی ها و پتانسیل های این صنعت محسوب می شوند، بیش از هر چیز نیازمند ابزارهای قانونی برای جلوگیری از کپی شدن محصولات طراحی شده خود هستند. ما در مواردی با کپی یک بازی رومیزی ایرانی توسط شرکت های چینی هم مواجه بوده ایم که به سادگی کپی شده و با قیمتی بسیار نازل روانه بازارهای کشورمان شده است. چنین اتفاقاتی بی شک، انگیزه نیروهای کارآمد در حوزه طراحی اسباب بازی را برای ادامه فعالیت و خلق محصولات جدید از میان می برد.
او با بیان اینکه سازندگان اسباب بازی های ایرانی در صورت رفع چالش ها و با اتکا به مزیت های موجود می توانند به کشورهای منطقه هم صادرات داشته باشند، خاطرنشان کرد: آسیای میانه، روسیه و کشورهای حوزه خلیج فارس، می توانند مقاصد بسیار خوبی برای محصولات صادراتی ما باشند. البته تسهیل این روند هم مستلزم دیپلماسی اقتصادی، توسعه روابط بین الملل در حوزه های سیاسی و اقتصادی و تسهیل مبادلات ارزی است.
صنعت اسباب بازی علیرغم ماهیت فرهنگی در سیاست های اقتصادی اولویت چندانی ندارد
شرکت های فعال این صنعت از عمده حمایت های تعریف شده در حوزه فرهنگ بی بهره هستنداین فعال صنعتی همچنین تاکید کرد: مشکل اینجاست که صنعت اسباب بازی علیرغم ماهیت فرهنگی بسیار حیاتی و موقعیت اقتصادی و صنعتی اش، در سیاست های اقتصادی دولت، اولویت چندانی ندارد. در واقع با وجود اینکه مسئولین به طور کامل به تاثیرات فرهنگی محصولات این صنعت در نسل کودک و نوجوان کشور اشراف دارند، اما در تصمیم سازی های اقتصادی، آن را مشمول حمایت های تعریف شده برای کالاهای فرهنگی نمی دانند.
تاملی با اشاره به اینکه اسباب بازی با وجود تاثیر ژرفی که بر تربیت نسل آینده کشور دارد، در زمره کالاهای مصرفی و لاکچری دسته بندی شده، عنوان کرد: بر این اساس شرکت های فعال این صنعت از عمده حمایت های تعریف شده در حوزه فرهنگ بی بهره هستند. همین مساله توان رقابتی ما را در مقابل واردات اسباب بازی هایی که عمدتا با قیمت و کیفیت نازل در بازار عرضه می شوند، به شدت کاهش داده است.
پیش از هر اقدامی، دولت باید این مساله را روشن کند که اسباب بازی را یک کالای بازرگانی و تجاری تلقی می کند یا آن را به عنوان یک محصول فرهنگی برمی شمرد؟وی در خصوص راهکارهای توسعه محصولات صنعت اسباب بازی در کشور تصریح کرد: این صنعت برای تنوع بخشی به محصولات، طراحی اسباب بازی های جدید، خلاقانه و سرگرم کننده و همچنین افزایش قدرت رقابتش با شرکت های خارجی، نیازمند حمایت های اصولی و عقلایی است که می تواند برای یک مدت محدود مشمول شرکت های سازنده فعال در این حوزه شود. از این رو شاید پیش از هر اقدامی، دولت باید این مساله را روشن کند که اسباب بازی را یک کالای بازرگانی و تجاری تلقی می کند یا آن را به عنوان یک محصول فرهنگی برمی شمرد؟
نایب رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی با تاکید بر اینکه تفکیک این دو تعریف، می تواند دامنه حمایت از اسباب بازی های ساخت داخل را به درستی روشن کند، خاطرنشان کرد: در این صورت تعریف معافیت های مالیاتی، بهره گیری از امکانات تبلیغاتی کالاهای فرهنگی به ویژه در رسانه ملی، حمایت های سازمان یافته در زمینه تامین مواد اولیه و همچنین پشتیبانی دولت برای افزایش صادرات محصولات این حوزه، می تواند زمینه ساز توسعه جدی این صنعت شود.
وی به لزوم تعریف یک برنامه مدون و راهبردی برای توسعه زیرساخت های تولیدکنندگان بخش خصوصی این صنعت اشاره کرد و افزود: اولین گام ها برای سازماندهی این توسعه طی سال های اخیر با تاسیس انجمن سازندگان اسباب بازی ایران برداشته شده است. توانمندسازی و آموزش شرکت های کوچک و متوسط فعال در این حوزه که اصطلاحا زیرپله ای نامیده شده و ساختار کارگاهی و صنعتی مشخصی ندارند، یکی از الزامات جدی برای شکل گیری روند توانمندسازی فعالان این حوزه است.
تولید بیش از ۵ هزار نوع اسباب بازی متنوع توسط شرکت های ایرانی
او همچنین یادآور شد: در حال حاضر قریب به ۱۰ شرکت دانش بنیان در زمینه تولید اسباب بازی در کشور فعالیت می کنند و این امر نشان دهنده ظرفیت چشمگیر شرکت ها و طراحان اسباب بازی برای توسعه تولیدات فعلی این صنعت است. برای دستیابی به این مهم بیش از هر چیز نیازمند ترویج اقداماتی نظیر ساده سازی فرآیندهای تولید، انتقال دانش از سایر کشورها، ارتقاء سطح مدیریت کسب و کار در حوزه صنعت اسباب بازی و ایجاد ساختارهای حرفه ای صنعتی شرکت های فعال این صنعت هستیم.
نباید فرصت ها را برای افزایش سهم اسباب بازی های ایرانی به ویژه بازی های رومیزی در این حوزه از دست دادتاملی با بیان اینکه صنعت تولید اسباب بازی ایران در طول سال های اخیر، توسعه و پیشرفت قابل توجهی داشته، از تولید بیش از ۵ هزار نوع اسباب بازی متنوع توسط شرکت های ایرانی خبر داد و گفت: این ظرفیتی نیست که بتوان به سادگی از آن چشم پوشید. توسعه این توانمندی نیازمند به میدان آمدن همه ذینفعان و بازیگران کلیدی حوزه فرهنگ کشور است. تعیین اولویت ها، تبیین نقش اسباب بازی در تعلیم و تربیت نسل آینده ساز کشور و سطح اثربخشی این محصولات در رفع تعارضات فرهنگی اسباب بازی های خارجی با فرهنگ و مذهب کشورمان از جمله موضوعات مهمی است که باید در تصمیم گیری های این حوزه به شکلی جدی مورد توجه قرار گیرد.
وی خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم که امروز اسباب بازی نه تنها کودکان و نوجوانان، بلکه کانون خانواده ها را به نوعی تحت تاثیر قرار می دهد و راه اندازی کافه بازی ها به خوبی موید همین نکته است. از این رو نباید فرصت ها را برای افزایش سهم اسباب بازی های ایرانی به ویژه بازی های رومیزی در این حوزه از دست داد، چرا که قطعا عدم بهره گیری درست از این فرصت می تواند به یک تهدید جدی در بستر فرهنگ، خانواده و جامعه کودک و نوجوان کشور بدل شود.
نظر شما