حسام الدین برومند کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی ایرنا در خصوص کارنامه عملکرد و رویکرد گزارشات جاوید رحمان به عنوان گزارشگر حقوق بشر در امور ایران در چندسال اخیر، اظهار داشت: در خصوص پایان ماموریت آقای جاوید رحمان به عنوان گزارشگر حقوق بشر در امور ایران که به مدت ۶ سال به طول انجامید نکات قابل توجهی وجود دارد، اولین نکته‌ای که وجود دارد این هست که آقای رحمان هم همچون اسلافa در این جایگاه متاسفانه در رویه گزارشگری خود دچار اغراض سیاسی و رویکردهای معاندانه نسبت به جمهوری اسلامی ایران بود.
وی گفت: به عبارت دیگر هیچ متدولوژی و روش شناسی مشخصی که نشان دهنده رویکردی حقوقی از اقدامات آقای رحمان و پیشینیان وی باشد را شاهد نبودیم. البته که نفس تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران فاقد قانون و وجاهت قانونی بود چرا که ایران از همان ابتدا که مکانیسم بررسی دوره‌ای وضعیت حقوق بشر کشورها از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد کلید خورد همکاری موثر را در ارائه گزارش‌های دوره‌ای به این شورا داشت.
این کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل افزود: اما متاسفانه در سال ۹۰ یا همان مارس سال ۲۰۱۱ برای ایران گزارشگر ویژه تعیین کردند که این هم با لابی انگلیس و آمریکا و کاملاً مغرضانه و سیاسی صورت گرفت و هدف از این کار فشارهای حقوق بشری و سیاسی علیه ایران بود که در واقع از حقوق بشر به عنوان ابزاری سیاسی علیه کشورمان استفاده کردند.
برومند تصریح کرد: متاسفانه گزارش‌های سه گزارشگر ویژه ایران در موضوع حقوق بشر که سالی دو گزارش در خصوص ایران ارائه می‌دادند مملو از اغراض سیاسی و رویکردهای غیرحرفه‌ای و حقوقی بود. اگر بخواهیم کارنامه آقای رحمان در ۶ ساله اخیر در خصوص ایران را ارزیابی کنیم، باید گفت بدون کم و کاست گزارش‌های این فرد دیکته‌ای از روی دست ضد انقلاب بود. در واقع ادعاهای تکراری و نخ نما شده در خصوص اقلیت‌های مذهبی، زنان، مجازات‌های اسلامی و امثال این موارد که عمدتاً بر مبنای فشارهای حقوق بشری و اغراض سیاسی علیه ایران بود.
وی افزود: شما ببینید و در اوج اغتشاشات سال ۱۴۰۱ آقای جاوید رحمان که گزارشگر حقوق بشر در حوزه ایران هست با رسانه ایران اینترنشنال که رویکردی خصمانه و دوگانه علیه ایران داشته مصاحبه اختصاصی انجام می‌دهد و کاملاً وجهه واقعی خودش را در مغرض بودن علیه ایران نشان می‌دهد.
این کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل بیان کرد: آقای رحمان در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که صریحاً از اغتشاشگران حمایت می‌کند و همچنین از تخریب، براندازی و ابر پروژه براندازی در ایران حمایت می‌کند. از طرف دیگر متاسفانه اقدام تروریستی که در حرم مطهر شاه چراغ در شیراز صورت گرفت را به راحتی سانسور کرد و هیچ موضعی در این مساله اتخاذ نکرد و در واقع میتوان گفت که این گزارشگر کاملاً گزینشی عمل می‌کند.
برومند گفت: زمانیکه تروریست‌ها علیه مردم ایران اقدامات تروریستی انجام می‌دهند و برخی از آنها را به شهادت می‌رسانند و برخی دیگر را زخمی می‌کنند این فرد سکوت اختیار می‌کند، اما همین فرد از اغتشاشگران و آشوبگران در سال ۱۴۰۱ حمایت کرده است و بنابراین در گزارش‌های ۶ ساله این فرد کاملاً رویکرد مغرضانه و سیاسی را شاهد هستیم.
وی ادامه داد: گزارش‌های این فرد که کاملاً با اغراض سیاسی و به صورت گزینشی ارائه شده و با هدف حمله به مجازات‌های اسلامی، حمله به گفتمان اسلامی و زیر سوال بردن احکام دین اسلام بوده است.
این کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل تصریح کرد: به طور مثال آقای رحمان در ۶ سال اخیر یکی از کارهایش این بود که به موضوع حجاب در ایران حمله کرد، در واقع ایران را ناقض حقوق بشر قلمداد کرده چرا که قانون حجاب مطابق دین اسلام در ایران رعایت شده و این در شرایطی است که آقای رحمان خودش مسلمان است و می‌داند که حجاب جزو ضروریات دین اسلام و احکام دین به حساب می‌آید.
برومند بیان کرد: آقای جاوید رحمان تابعیت سیاسی از انگلستان دارد و بعضی اوقات هم دُم خروس در قضایایی نمایان می‌شد به طور مثال برخی از رویکردهایی که وی از خود نشان می‌داد بیانگر وظایف سیاسی بود که به وی محول شده بود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مجموعه کارنامه آقای رحمان یک سیاهه‌ای از اغراض سیاسی و ادعاهای تکراری و دیکته‌های نوشته شده از روی دست ضد انقلاب بود که واقعاً بیرون از بستر مسائل حقوقی و نگاه‌ها و رویکردهای فنی و حرفه‌ای بوده که متاسفانه این رویه ادامه داشت. در نهایت این فرد کنار گذاشته شد و خانم «مای ساتو» جای این فرد را گرفت و امیدواریم که این فرد در رویه گزارشگران حقوق بشر علیه ایران تجدید نظر کند چرا که هر سه نفر تاکنون در ۱۳ سال گذشته رویه‌های غیر حقوقی زیادی نسبت به ایران از خود به نمایش گذاشتند که نشان دهنده حرکت در پازل سیاسی حقوق بشری غرب و مشخصاً آمریکا بوده است.
نظر شما