چهار مرکز توانمندسازی بهبودیافتگان اعتیاد در اصفهان فعال است

سمیه کریمی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: حدود ۴۰ درصد از بهبودیافتگان اعتیاد مستقر در مراکز توانمندسازی اصفهان را زنان و ۶۰ درصد را مردان تشکیل می‌دهند.

وی با بیان اینکه ۲ واحد از این مراکز برای مردان است، خاطرنشان کرد: مرکز توانمندسازی بهبودیافتگان اعتیاد ویژه مردان با نام «باران» با ظرفیت ۲۵ نفر و اعتبار بالغ بر ۱۰ میلیارد ریال از بخش دولتی و ۲ میلیارد ریال از بخش خصوصی با زیر بنای ۶۶۰ متر مربع اوائل مرداد امسال مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

کریمی خاطرنشان کرد: مرکز الگوی جامع درمان و بازتوانی اعتیاد با نام «آینده روشن» ویژه بانوان نیز با اعتباری بالغ بر ۱۰ میلیارد و ۶۰ میلیون ریال از بخش دولتی و ۲ میلیارد ریال از بخش خصوصی با زیر بنای یکهزار و ۲۰۰ متر مربع مرداد جاری در اصفهان راه‌اندازی شد.

وی اظهار کرد: در این مراکز یا خانه‌های میان راهی(half way house) با اقامت دادن به بهبودیافتگان اعتیاد برای پیوند دادن آنها با جامعه و جامعه‌پذیر کردن آنها تلاش می شود.

کریمی با اشاره به اینکه این مراکز در توسعه ظرفیت سلامت روانی افراد و پایدار کردن درمان موثر هستند، اضافه کرد: خانه های میان راهی با ظرفیت ۱۵ تا ۳۰ نفر فعالیت می‌کنند و از حمایت سازمان بهزیستی به‌عنوان خط تماس این افراد با دیگر نهادها و ارگان‌های اجتماعی بهره می‌گیرند.

معاون پیشگیری اداره کل بهزیستی اصفهان ادامه داد: این افراد در مدت اقامت در خانه‌های میان راهی مسائلی همچون اسناد هویتی، اشتغال، بازگشت به خانواده و در نهایت جامعه‌پذیری را در یک بازه حداکثر یک ساله پیگیری می‌کنند.

وی بیان داشت: پژوهش‌های متعدد نشان داد که یکی از اصلی‌ترین عوامل بازگشت به اعتیاد به‌ویژه در میان معتادان متجاهر، توجه نکردن به مراقبت‌های بعد از خروج از مراکز ترک اعتیاد است.

کریمی گفت: بیمار بهبودیافته‌ای که از طرف خانواده پذیرفته نمی‌شود یا جامعه‌پذیری آن با مشکل مواجه است، امکان رها شدن در جامعه و اقامت در پاتوق‌های آلوده را دارد و به‌منظور جلوگیری از این اتفاق، سازمان بهزیستی مراکز توانمندسازی و صیانت اجتماعی را ایجاد و راه اندازی کرده است.

به گزارش ایرنا، مراکز توانمندسازی و جامعه‌پذیری بهبود یافتگان اعتیاد در واقع در فاصله میان مرکز ترک اعتیاد و جامعه قرار دارند و برای افرادی است که از اعتیاد بهبود یافته‌اند اما به دلیل نداشتن شغل و سرپناه یا عدم پذیرش از سوی خانواده می‌توانند مدتی را در این مراکز بگذرانند.