شرایط عقیدتی اخلاقی دنیای غرب آنچنان رو به افول نهاده که آلبرتو باربرا، مدیر جشنواره ونیز می‌گوید: امسال فیلم‌های اروتیک زیادی وجود دارد که غیرمنتظره بود. «در ۲۰ سال گذشته، به نظر می‌رسید که بازنمایی اروتیسم و سکس روی صفحه نمایش تقریباً ناپدید شده است. این مانند نوعی خودسانسوری پوچ بود. اما اکنون بازگشته است و از مضامین سادومازوخیستی گرفته تا همجنسبازی در جشنواره حضور دارد»! این گفته رئیس جشنواره ونیز نشان از دور تسلسلی دارد که متمایل و مستمسک به جذب مخاطب منهای اخلاق است.
باربرا، ارائه محتوا و مضامین بی بند و باری و خیانت در فیلم «بیبی گرل» و دیگر فیلم‌های مشابه جشنواره امسال را تمجید می‌کند و آن را مقابل «خودسانسوری پوچ» قرار می‌دهد. اما او این روند را به درست «بازگشت» عنوان می‌کند. بله! بازگشت و تنزلی به مراتب غرایز و حیوانی آدمی.
از سوی دیگر، هنرپیشه شناخته شده‌ای چون نیکول کیدمن نیز در همین خط سیر، با وجود نگرانی از واکنش افکار عمومی، با مصاحبه‌های مکرر بابت نقشی که ایفا کرده به دنبال توجیه خود است.
۲۵ سال از بازی نیکول کیدمن در فیلم کلاسیک اروتیک استنلی کوبریک به نام «چشمان کاملا بسته» در کنار همسر سابقش تام کروز می‌گذرد. اگرچه این برنده اسکار در سال‌های اخیر از نقش‌های آشکار جنسی طفره رفته اما با بازی در نقش اصلی یکی از خطرناک‌ترین فیلم‌هایی که امسال در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد، به این ژانر بازگشته است.
در این بین سخنان آنتونیو باندراس جالب و عجیب است که در این فیلم در نقش همسر کیدمن حضور دارد که به او خیانت می‌شود. او می‌گوید: «به نوعی ما مانند حیوانات اسیر غرایز خود هستیم! هیچ چیز دموکراتیکی در مورد طبیعت وجود ندارد
کیدمن در فیلم «بیبی گرل» به کارگردانی هالینا راین، در نقش مدیر اجرایی قدرتمندی بازی می‌کند که به همسرش (آنتونیو باندراس) خیانت می‌کند و با کارآموز بسیار جوان‌ترش (هریس دیکنسون) ارتباط برقرار می‌کند.
جشنواره ونیز امسال از این دست فیلم‌ها زیاد دارد و به نوعی روند محتواها به سمتی پیش رفته تا هدف وسیله را برای مسولین برگزاری توجیه کند.
کیدمن دیروز جمعه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته بود که «بیبی گرل آشکارا در مورد رابطه جنسی است، درباره هوس است، درباره افکار درونی شما است، درباره رازها، ازدواج، حقیقت، قدرت و رضایت است.»
این بازیگر اعتراف کرد که در چشم انداز اکران فیلم احساس «آسیب پذیری و ترس» کرده است.
در این بین سخنان آنتونیو باندراس جالب و عجیب است که در این فیلم در نقش همسر کیدمن حضور دارد که به او خیانت می‌شود. او می‌گوید: به نوعی ما مانند حیوانات اسیر غرایز خود هستیم! هیچ چیز دموکراتیکی در مورد طبیعت وجود ندارد. ما ناخواسته به دنیا آمده‌ایم. ما نخواستیم انسان باشیم و این زنی است که با آزادی باورنکردنی در مورد آن صحبت می‌کند!
بر اساس این گزارش، یک پژوهش در سال ۲۰۱۹ نشان داد که از هر ۱۰۰ فیلمی که در دهه ۲۰۱۰ اکران شده، تنها یک فیلم شامل صحنه‌های جنسی بود که کمتر از هر دهه از دهه ۱۹۶۰ بوده است اما در سال‌های اخیر میزان فیلم‌های با مضامین جنسی در هالیوود به شکلی فزاینده رو به افزایش گذاشته است.
امروزه سینمای غرب تمایل بیشتری به تصویر کشیدن ایدئولوژی‌های نابهنجار با بهره از محتواهای و صحنه‌های جنسی نشان می‌دهد و سخت به دنبال توجیه این روند است و این رها شدگی را به بعد از جنبش «من هم» (metoo) ربط می‌دهند.
مری هارولد استاد مطالعات تصویری دانشگاه وارویک می‌گوید هدف این روند جلب توجه نسل زِد است. این نسل با پیدایش شبکه‌های اجتماعی، کمتر از نسل پیشین در روابط هستند و تعاملات فیزیکی‌شان کاهش یافته و هدف بازگشت به رابطه جنسی است حتی کثیف‌تر و ضعیف‌تر!
بنابر اصل سود و هزینه در دنیای غرب هیچ راهکاری و هیچ روندی در مضامین سینمایی هالیوود نتوانست روند محتوایی غالب باشد و انحصار را از سینمای لذت طلب و ماتریالیسی بستاند.
نظر شما