۱۱ مهر ۱۴۰۳، ۱۳:۵۰
کد خبرنگار: 2645
کد خبر: 85614992
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

سلیم آباد روستای ملی سفال در مازندران، الگویی برای توسعه اشتغالزایی

نوشهر- ایرنا- خانواده محبی از اهالی روستای سلیم آباد تنکابن با فعالیت بیش از یک قرن در تولید انواع ظروف سفالی از سازمان جهانی یونسکو مهر اصالت را دریافت کردند و استاندار مازندران به همین منظور بر ضرورت توسعه این روستای ملی سفال به عنوان یک الگوی اشتغالزایی در کشور تاکید کرد.

به گزارش ایرنا، یوسف نوری استاندار مازندران امروز چهارشنبه در ادامه سفر شهرستانی به غرب مازندران بعد از بازدید از چند طرح تولیدی در غرب مازندران با حضور در روستای سلیم آباد تنکابن از نزدیک با خانواده این هنرمند سفالکار تنکابنی دیدار و گفت و گو کرد.

روستای سلیم‌آباد، به‌عنوان روستای هدف بوم گردی در این شهرستان انتخاب‌شده است زیرا در بافت اصلی خود معماری سنتی‌اش را حفظ کرده و قرار گرفتن در دامنه کوه نیز به این روستا که می‌توان آن را دهکده سفالگری نیز نامید جلوه خاصی داده است.

بر اساس آمار موجود ۲۵۶ رشته صنایع دستی در کشور هستند که از این تعداد ۸۷ رشته در استان مازندران فعال است و هنرمندان در این عرصه فعالیت می کنند.

در زمان حاضر بیش از ۵۰۰ فروشگاه تولیدات صنایع دستی را در مازندران عرضه می کنند و به فروش می رسانند.

تعداد هنرمندان صنایع دستی دارای پروانه تولید از اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران ۱۲ هزار نفر است که از این تعداد حدود هشت هزار نفر فعال و در این عرصه فعالیت می کنند و مابقی افراد صنایع دستی به عنوان شغل ثانویه آنها محسوب می شود.

سفالگری از گذشته های دور در شهرستان تنکابن رواج داشته و بسیاری از مردم به این کار مشغول بودند اما امروزه با اینکه خانواده محبی هنر مهر اصالت یونسکو را دریافت کرده، ضروی است این الگوی اشتغالزایی در دیگر مناطق مستعد استان و کشور توسعه یابد.

ظروف سفالی منقوش در ایران نشان می دهد که مردم در دوره پیش از تاریخ ایران نیز به این هنر توجه می کردند. فن لعاب دادن سفال ها نیز که به حدود سه هزار سال قبل از میلاد می رسد و احتمالا از بین النهرین به ایران رسیده، باعث شکوفایی بیشتر این هنر شده است.

سلیم آباد روستای ملی سفال در مازندران، الگویی برای توسعه اشتغالزایی

در دوران هخامنشی و ساسانی به دلیل استفاده بیشتر از ظروف زرین و سیمین، سفال سازی در ایران تقریبا منسوخ و در دوره اسلامی دوباره رایج شد و بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافت و هنرمندان سفالگر بر ظرف های گلی نقش و نگار کشیدند و آنها را با رنگ های گوناگون آراستند.
با گذشت زمان هنر سفالگری به فراموشی سپرده شد و تنها عاشقانی همچون خانواده محبی در تنکابن مانده اند که با وجود همه مشکلات، تلاش می کنند تا چراغ این هنر ارزشمند خاموش نگردد.
خانواده محبی بیش از یک قرن است که در تولید انواع ظروف سفالی مشغول به کار هستند و سفال این مجموعه از سازمان جهانی یونسکو مهر اصالت را دریافت کرده و سالانه بیش از صدها گردشگر از این مجموعه بازدید می‌کند اما با این وجود نیازمند حمایت هستند.

دست ساخته های سفالی خانواده محبی تاکنون در ۳۵ نمایشگاه بین المللی و ۲۶ نمایشگاه داخلی حضور یافته و رتبه های نخست را به دست آورده است.

در اقصی‌نقاط مازندران می‌توان ردی از هنر سفالگری را یافت و در برخی مناطق نیز هنر سفال هنوز پویا و برقرار است. هنرمندانی هم در این استان حضور دارند که با نگاهی روزآمد به سفالگری، آثار هنری قابل توجه و ارزشمندی را تولید می‌کنند. اما توجه به سفال مازندران و هنر سفالگری در این استان هنوز در جامعه به نقطه مطلوب نرسیده است.

سلیم آباد روستای ملی سفال در مازندران، الگویی برای توسعه اشتغالزایی

استاندار مازندران در حاشیه بازدید این روستای سیلم آباد تنکابن یکی از راه‌های حفظ روستاها را توجه به صنایع دستی و اقتصادی کردن آن‌ دانست و گفت: توچه بیش از پیش به صنایه دستی مازندران یک ضرورت است.

یوسف نوری اظهار کرد : یکی از بهترین راه‌ها برای رسیدن به این هدف نیز فراهم کردن کسب درآمد از ظرفیت‌های بومی است که صنایع دستی نمونه بارزی در این زمینه محسوب می‌شود و روستای سلیم آباد الگوی بسیار خوبی است.

وی خاطرنشان کرد : وضعیت روستاها به دست روستاییان باید متحول شود، روستاها باید به سمت ایجاد فرصت های گردشگری و بوم گردی بروند و نظیر روستای سلیم آباد به صنایع دستی توجه کنند.

به گفته وی اهالی روستا با تولید صنایع دستی و عرضه آن به گردشگران اصالت خود را حفظ کنند.

مقاوم عالی دولت در مازندران معتقد است اقامتگاه بوم‌گردی در استان علاوه بر بازنگری در فعالیت، باید مورد نظارت بیشتری قرار گیرد.

خانواده محبی در سلیم‌آباد که اکنون محبعلی محبی بزرگ این خاندان است، دست‌کم از سه قرن پیش تا کنون سفالگر هستند و طی سال‌های اخیر با تلاش‌های محبعلی محبی و همراهی سایر اعضای خانواده توانستند سفال این روستا را به یک برند شناخته شده در سفالگری ایران تبدیل کنند.

این خانواده سالانه حدود ۱۲۰هزار قطعه ظرف و اشیاء سفالی متنوع تولید می‌کند. همه فرآیند تولید از استحصال و به عمل‌آوری خاک تا ساخت آن در پشت چرخ‌های سفالگری و پخت آن در کوره توسط اهالی این دهکده انجام می‌شود که می‌تواند به عنوان نمونه‌ای موفق از یک خوشه صنعتی فعال در صنایع دستی کشور به شمار آید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha