روستاهایی که نشناخته‌ایم

شهرکرد- ایرنا- ۱۵ مهرماه با عنوان روز روستا و عشایر نامگذاری شده است در چهارمحال و بختیاری به غیر از بافت عشایری که در برخی از مناطق وجود دارد و کوچ تاریخی عشایر که این استان را بی‌نظیر کرده است اما وجود برخی از روستاها نیز نمونه و بی بدیل است.

به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری دارای ۱۲ شهرستان است که بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد و بافت عشایری در برخی از شهرستان‌های از مهمترین جلوه‌ها و زیبایی‌های مردم‌شناسی این مناطق است.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

جمعیت عشایر چهارمحال و بختیاری نزدیک به ۱۲۵ هزار نفر است که این جمعیت با دارا بودن یک میلیون و ۷۰۰ هزار راس دام سبک کوچ بهاره(ییلاق) خود را از سمت مناطق گرمسیر به ویژه استان خوزستان به عنوان یکی از تاریخی‌ترین جابه‌جایی‌ها با قدمت کهن از اردیبهشت آغاز شده و در دشت‌ها و مراتع مستقر می‌شوند و بازگشت آن‌ها به سمت قشلاق نیز همزمان با آغاز فصل پاییز انجام می‌شود.

در کنار بافت عشایری اما در این استان‌، روستاهای بی‌نظیری نیز وجود دارد که به گفته برخی از گردشگران کم‌نظیر و بی‌بدیل است هر چند تاکنون به خوبی به جامعه معرفی نشده است چرا که اگر معرفی کامل شده بودند این روستاها باید بهترین در آمد گردشگری را می‌داشتند.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

روستای سرآقاسید

بافت تاریخی روستای سرآقاسید دهستان موگویی شهرستان کوهرنگ آبان‌ماه سال ۱۴۰۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.ثبت بافت تاریخی روستای سرآقاسید در فهرست آثار ملی ایران یکی از مهم‌ترین اقدامات در راستای حفاظت این بافت به‌شمار می‌رود که در سال‌های قبل از آن محقق نشده بود.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

سرآقاسید روستایی با بافت سنتی و معماری قدیمی است که در حدود ۴۵ کیلومتری شمال غرب شهر چلگرد مرکز شهرستان کوهرنگ در دره شمالی بخش شمال غرب زردکوه و در مرز استان لرستان در سراب رودخانه 'زرک' یکی از شاخه‌های رودخانه 'آب زالکی' از زیرحوضه های رودخانه 'دز' واقع شده است.

در پایین دست روستای سرآقا سید امامزاده‌ای با همین نام وجود دارد که وجه تسمیه این روستا همین امامزاده است، همچنین پیرامون این روستا چند درخت گردو با قدمتی نزدیک به ۳۰۰ سال مشاهده می شود و از سمت شرقی روستا یک آبراهه بزرگ می‌گذرد که دارای ۲چشمه است.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

یاسه چای

از دیگر روستاه‌هایی که در چهارمحال و بختیاری کمتر شناخته شده است روستای یاسه چاه یا یاسه چای است که در کنار رودخانه زاینده‌رود واقع شده است.

روستای تاریخی و گردشگری 'یاسه چای' یا 'یاسه چاه' شهرستان سامان از روستاهای تاریخی چهارمحال و بختیاری است که در کناره رودخانه زنده‌رود شکل گرفته است و قدمت آن به عهد صفویه می‌رسد.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

به گزارش ایرنا، یاسه چای یک کلمه مرکب در زبان ترکی است که یاسو به معنی پهن و چای به معنی رودخانه است. از مسیر اصلی روستای یاسه چاه که در قسمت بالای روستا واقع شده، تمام بافت قدیمی روستا قابل مشاهده است، هیچ کوچه‌ای در روستا دیده نمی‌شود و از این منظر پشت بام خانه‌های خشتی روستا به هم چسبیده‌اند.

روستای یاسه‌چاه در قدیم ۲ ورودی درضلع شرق و غرب روستا داشت که برای امنیت و حفاظت در شب‌ها بسته می‌شد، همچنین اهالی این روستا درگذشته برای امنیت بیشتر، کوچه‌‏ها را سرپوشیده و به صورت دالان ساخته‌اند و این دالان‌های خشت و گلی با گذشت سال ها همچنان پا برجاست.

این روستا در سال‌های گذشته در سه ضلع غرب، شرق و جنوب دارای سه برج بود که اکنون تخریب شده است.دالان‌های قدیمی و معماری خاص، روستای یاسه چای را به یکی از روستاهای هدف گردشگری استان تبدیل کرده است.

روستای یاسه چای در قدیم ۹ دالان که در واقع کوچه‌های دسترسی بود، داشت اما به مرور زمان چهار دالان آن تخریب شده و اکنون پنج دالان برای تردد در این روستا وجود دارد.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

به گزارش ایرنا، علاوه بر این 2 روستای بی‌نظیر در چهارمحال و بختیاری، برخی از روستاهای دیگر نظیر ده‌چشمه شهرستان فارسان که محل استقرار کتیبه‌های مشروطه‌خواهان است، روستای کوهستانی شیخ‌علیخان مرکزی شهرستان کوهرنگ، روستای دیمه که معروف‌ترین چشمه را دارد، روستای آتشگاه که زیبایی منحصربفردی دارد، روستاهای حاشیه رودخانه زاینده‌رود و روستاهای دیگر استان دارای ظرفیت قابل قبولی در گردشگری هستند.

روستاهایی که نشناخته‌ایم

چهارمحال و بختیاری دارای ۱۲ شهرستان با ۴۳ شهر و بیش از ۸۰۰ روستا و جمعیت یک میلیون نفری است.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha