به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این اتاق فکر آمریکایی در چارچوب بررسی برنامه سیاست مشترک ایالات متحده و اتحادیه اروپا برای سال ۲۰۲۵ و فراتر از آن، به موضوع گسترش همکاری دفاعی دو طرف پرداخت و نوشت: واشنگتن به جای تقابل با تلاش‌های دفاعی اروپا که در گذشته انجام می‌داد، باید به طور کامل گام‌هایی را که اتحادیه اروپا در زمینه استراتژی صنعت دفاعی اروپا برمی دارد، بپذیرد و ساختارهای تازه ای را برای همکاری دفاعی ایالات متحده با اتحادیه اروپا ایجاد کند.
طبق این گزارش، ایالات متحده برای چند دهه، نبود قابلیت‌های دفاعی در اتحادیه اروپا را مورد انتقاد قرار می داد و همیشه عنوان می کرد که نمی تواند بیشتر از این بار دفاع از قاره اروپا را تحمل کند. واقعیت اما اندکی پیچیده تر است زیرا ایالات متحده سال‌ها نقش فعالی را در عقب نگاه داشتن توانایی‌های دفاعی اتحادیه اروپا ایفا کرد. برای نمونه رهبران فرانسه و بریتانیا در سال ۱۹۹۸ بیانیه «سنت مالو» را امضا و اعلام کردند که اتحادیه اروپا باید ظرفیت اقدام مستقل با پشتیبانی یک ارتش معتبر را داشته باشد. حال آنکه اندکی بعد «مادلین آلبرایت» وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده به بهانه موازی کاری با ناتو با این طرح مخالفت کرد.
این گزارش با اشاره به ضرورت های استراتژیک این موضوع آورده است: این استدلال امروزه، روابط امنیتی آمریکا و اروپا را تضعیف می کند. شرکای فراآتلانتیکی، خود را در موقعیتی منحصر به فرد و خطرناک می‌بینند: جنگ به اروپا بازگشته است و اروپایی‌ها متاسفانه هنوز برای مقابله با چالش حفاظت از قاره بدون وابستگی شدید به ایالات متحده آمادگی ندارند... د. اروپا بدون ایالات متحده به عنوان پشتوانه اصلی، قادر به دفاع از خود نیست. این امر به نفع آمریکا یا اروپا نیست.
نویسنده این گزارش تحلیلی اعتقاد دارد که اتحادیه اروپا باید شتاب دو سال گذشته خود برای کاهش اتکای امنیتی به ایالات متحده را ادامه دهد و واشنگتن نیز از صمیم قلب از این تلاش ها حمایت به عمل بیاورد. اتحادیه اروپا باید ظرفیت صنعتی خود را ایجاد و صنعت دفاعی‌اش را شکوفا کند تا سرانجام به یک بازیگر و متحد مستقل و خودکفاتر تبدیل شود. ایالات متحده حدود ۶۳ درصد از قابلیت های دفاعی اتحادیه اروپا را ارائه می دهد که اگر «راهبرد صنعت دفاعی اروپا» (EDIS) به درستی انجام شود، این میزان وابستگی کاهش می یابد.
شورای آتلانتیک در بخش توصیه های سیاستی بیان می دارد که ایالات متحده باید با تغییر آرام در رویکرد خود در قبال تلاش های دفاعی اتحادیه اروپا، به حمایت کامل از راهبرد دفاعی آن بپردازد. در سال های اخیر ایالات متحده و اتحادیه اروپا چند دور گفت وگوی امنیتی و دفاعی را انجام داده اند که باید در آینده ادامه پیدا کند، و چشم‌اندازی برای راهبرد دفاعی اتحادیه اروپا طی پنج تا ده سال آینده، با تعیین نحوه کمک آمریکا ایجاد شود. ضمن آنکه ایالات متحده برای توانمندسازی کمیسر دفاعی اروپا، و سپس حمایت از تلاش‌های آن اقدام کند. ایالات متحده باید در حوزه سیاسی و از جمله روی صنعت دفاعی خود کار کند تا با توجه به توانایی هر کشور اروپایی به آنها در دستیابی به قابلیت‌های پیشرفته یا ظرفیت های سطح پایین‌تر یاری برساند.
در بخش پایانی گزارش آمده است: طبق بررسی ها، مسائلی همچون کمبود بودجه، چالش های بوروکراتیک، جنگ قدرت بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا، و بحث در مورد محل تامین خریدهای دفاعی، همچنان بزرگترین موانع برای انسجام بیشتر اروپا هستند.
موضوع اصلی داشتن جنبه فراآتلانتیکی در این گفت وگوها، هم در اجرای پروژه ها و هم برای ایجاد یک محیط سیاسی و اراده واقعی برای انجام کارها است، تا هدف نهایی یعنی استقلال بیشتر اتحادیه اروپا محقق شود. یک چالش دیگر، مقابله با تمایل دیرینه به «فقط آمریکایی بخر» است زیرا آسان‌تر و در دسترس‌تر است.
درطرف ایالات متحده، گذر از میدان پرچالش سیاسی با پیمانکاران بزرگ دفاعی اهمیت دارد زیرا آنها نگران از دست دادن سهم خود در بازار هستند، و همچنین اعضای کنگره که در این قراردادها منافع شخصی دارند. در پایان، فائق شدن بر این تفکر ریشه دار که موضوع فوق را حساس تعریف کرده، مهم است. به طور قطع این یک پروژه بلندمدت است، اما اروپا با حمایت ایالات متحده، می‌تواند در مسیر درست قرار گیرد.
نظر شما