ریاکاری اروپایی

به گزارش ایرنا، «سید عباس عراقچی» وزیر امور خارجه کشورمان در واکنش به اظهارات مداخله‌جویانه «جوسپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا درباره اجرای حکم قصاص «جمشید شارمهد» سرکرده گروهک تروریستی «تندر»، در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: آقای بورل، وقتی می‌گویید زندگی و کرامت انسانی باید مورد حمایت قرار گیرد، دوست دارم باور کنم. ولی مسئله این است که همکاران شما در اروپا بدون هیچ شرمی از نسل‌کشی در غزه و کشتار در لبنان حمایت می‌کنند.

وی گفت: در مورد «اتخاذ تدابیری از سوی اتحادیه اروپا» برای پایان دادن به کشتار بیش از ۵۰ هزار فلسطینی در غزه نظری ندارید؟ در مورد «اتخاذ تدابیری از سوی اتحادیه اروپا» برای پایان دادن به آوارگی ۱.۵ میلیون پناهنده در لبنان و بازگشت آن‌ها به خانه‌هایشان چه؟ یا «اتخاذ تدابیری از سوی اتحادیه اروپا» برای حمایت از خانواده‌های کسانی که توسط جمشید شارمهد کشته شده‌اند؟ اگر پاسخی ندارید باید گفت اروپا تنها نماد ریاکاری است.

سید عباس عراقچی همچنین در صفحه ایکس خود نوشت: هیچ تروریستی در ایران از مصونیت برخوردار نیست، حتی اگر توسط آلمان حمایت شود. گذرنامه آلمانی برای هیچ کس، چه رسد به یک جنایتکار تروریست، مصونیت نمی‌آورد. دست از پرده‌پوشی و بازی‌های روانی بردارید (خانم) آنالنا بِـربوک. دست از حمایت از کودک‌کش‌ها و تروریست‌ها بردارید و خود را پشت شعارهای حقوق بشری منافقانه پنهان نکنید.

ریاکاری اروپا؛ آغاز ماجرا از هبه کردن حق نامشروع دفاع از خود به اسرائیل

روزنامه ال پائیس اسپانیا پیشتر در گزارشی نوشت: «دانته الیگیری» در «کمدی الهی» در ششمین گودال از طبقه هشتم جهنم خود، پایان غم‌انگیز منافقان را شرح‌می‌دهد. آن‌ها در بدترین بخش عالم اموات قرار دارند، جایی که متقلبان و ریاکاران در آن رنج می‌برند، کسانی که با استفاده از عقل -در این مورد با فریب دیگران- کار بدی انجام دادند. توده‌ای از روح‌ها بسیار آهسته سرگردان می‌شوند و به دلیل محکومیت جدی که شاعر برای آن‌ها متصور می‌شود، به سجده می‌روند: تا ابد در لایه‌هایی پیچیده می‌مانند که از بیرون طلایی به نظر می‌رسند، اما درونشان از سربی بسیار سنگین ساخته شده است که راه رفتن آن‌ها را به یک مصیبت تبدیل می‌کند. همه اینها در سروده‌ بیست و سوم، سروده‌ای با رنگ و بوی سیاسی قوی، مطرح شده است که نمادهای مورد نظر شاعر را در اروپای امروزی می‌توان یافت.

سال گذشته، در حالی که حدود ۶۰۰ روز از جنگ اوکراین و یک هفته از آغاز جنگ غزه می‌گذشت، سران اروپایی «حق دفاع از خود» را به رژیم صهیونیستی هبه کردند. «اروسولا فون در لایِن» رئیس کمیسیون اروپا که تا پیش از این، اقدام روسیه در «حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی به ویژه برق» را «جنایت جنگی» توصیف کرده بود، بدون هیچ واکنشی در محکوم کردن جنایت‌های اسرائیل به ویژه در قطع آب و برق و نیازهای حیاتی ملت محصور غزه، اعلام کرد: ما دوستان اسرائیل هستیم. وقتی دوستان مورد حمله قرار می‌گیرند، ما در کنار آن‌ها هستیم.

همزمان با عزیمت سراسیمه فون در لاین و «روبرتا متسولا» رئیس پارلمان اروپا به سرزمین‌های اشغالی و ثبت تصویر دست دوستی و همبستگی آن‌ها با «اسحاق هرتزوگ» رئیس رژیم صهیونیستی، کشورهای غربی از جمله سازمان ملل متحد به سرعت حملات به اسرائیل را محکوم کردند. اتحادیه اروپا حتی تصمیم گرفت کمک‌های بشردوستانه به فلسطین را «به صورت فوری» متوقف کند. همه این‌ها با نادیده گرفتن بمباران‌های بی‌رویه و جنایت‌های جنگی علیه مردم غیرنظامی غزه انجام شد.

«ریشی سوناک» نخست وزیر وقت انگلیس، «جو بایدن» و «امانوئل مکرون» روسای جمهوری آمریکا و فرانسه نیز با تشدید درگیری‌ها راهی سرزمین‌های اشغالی شدند تا با چشم‌پوشی بر جنایت‌های اسرائیل، هر گونه اقدام خلاف حقوق بین‌المللی را مشروعیت بخشند.

«هیزم امیرا فرناندز» (Haizam Amirah-Fernández) تحلیلگر ارشد حوزه مدیترانه و جهان عرب در اندیشکده الکانو اسپانیا در آن زمان در مجموعه توییت‌هایی نوشت: اگر اتحادیه اروپا بدون قید و شرط از اسرائیل حمایت کند و اسرائیل دست به پاکسازی قومی فلسطینی‌ها بزند، میلیون‌ها نفر در سراسر جهان اتحادیه اروپا را همدست آن خواهند دید.

نفاق غرب به بیشترین حد خود رسیده است

امروز ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴ (نهم آبان ۱۴۰۳)، سیصد و هشتاد و نهمین روز جنگ غزه است. شمار شهدای غزه از ۴۳ هزار نفر فراتر رفته و شمار زخمی‌های ناشی از حملات رژیم صهیونیستی نیز به بیش از ۱۰۱ هزار نفر رسیده است. علاوه بر فلسطین، از آغاز حملات رژیم صهیونیستی به لبنان تاکنون دو هزار و ۷۹۲ نفر به شهادت رسیده‌اند؛ همچنین ۱۲ هزار و ۷۷۲ تن لبنانی دیگر نیز زخمی شده‌اند. چند میلیون نفر در لبنان و فلسطین آواره شده‌اند. اسرائیل در طیف گسترده‌ای از جنایت‌ها از حمله به مزارع زیتون تا زنده زنده سوزاندن انسان‌ها هیچ مضایقه‌ای نکرده است.

رژیم صهیونیستی در یکسال اخیر نه تنها غزه را با خاک یکسان کرده، با برداشتن گام دیگری، لبنان را نیز هدف حملات خود قرار داده است. قدرت‌هایی مانند آلمان یا دولت لندن، جنایت‌های «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی را توجیه می‌کنند و به حق نامشروع اسرائیل برای «دفاع از خود در برابر ترور» متوسل می‌شوند. نفاق غرب به حداکثر خود رسیده است.

با در نظر گرفتن اقدامات هولناک جنگی رژیم تل‌آویو، سردرگمی دولت آلمان میان حمایت از تل‌آویو و احترام به حقوق بشر، چیزی مگر اقدامی ریاکارانه نمی‌تواند در نظر گرفته شود «آنالنا بائربوک» وزیر امور خارجه آلمان هفته گذشته در اظهارنظری جنجالی گفت دولت او با یک «دوراهی» مواجه است. وی گفت: «از یک سو، اسرائیل هر روز مورد حمله قرار می‌گیرد و حمایت نکردن از آن به این معنی است که شهروندانش بی‌حمایت رها می‌شوند. از سوی دیگر، آلمان نیز مسئولیت حمایت از حقوق بشردوستانه بین‌المللی را بر عهده دارد». واقعیت این است که با در نظر گرفتن اقدامات هولناک جنگی رژیم تل‌آویو، سردرگمی دولت آلمان چیزی مگر اقدامی ریاکارانه نمی‌تواند در نظر گرفته شود.

نکته حائز اهمیت اینکه، انگلیس پشت فاجعه‌ای است که امروز در فلسطین شاهد هستیم؛ از اعلامیه بالفور گرفته تا حمایت مستمری که از اسرائیل کرده است. تارنمای شبکه تلویزیونی اسپانیایی‌زبان تله‌سور پیشتر در گزارشی تاکید کرد: رژیم اسرائیل به‌عنوان محصول مذاکرات بریتانیا و فرانسه که به دنبال مدیریت ذخایر نفت این منطقه بودند، ظاهر شد. به دنبال جنگ سینا در سال ۱۹۵۶، ایالات متحده در تقابل جنگ سردی با رقیب اصلی خود، اتحاد جماهیر شوروی (سابق)، بازی در زمین خاورمیانه را آغاز کرد و تلاش کرد تا بر منابع طلای سیاه این منطقه تسلط یابد.

بنابراین، فرآیند ایجاد و قدرت‌گیری رژیم صهیونیستی نه تنها موضوعی اتفاقی و تصادفی نبوده بلکه پروژه‌ای کاملا عامدانه و با برنامه‌ریزی برای حضور و نفوذ غرب در منطقه خاورمیانه، در قلب جهان اسلام و در قلب جهان عرب از مسیر شکل‌گیری رژیم صهیونیستی بوده است.

رژیم صهیونیستی به عنوان یک پایگاه نظامی برای امپریالیسم آمریکا و شرکای اروپایی آن برای مقابله با شرق، تسلط یافتن بر منابع خاورمیانه و جلوگیری از حضور شوروی سابق قلمداد می‌شد.

در این معنا، دولت‌های اروپایی به سرکردگی آمریکا همواره در تلاش بوده‌اند تا با حمایت از اسرائیل، این رژیم قدرت برتر از نظر امنیتی و نظامی بوده و از منافع کلان غرب در منطقه خاورمیانه حفاظت کند. بدیهی است که دست برتر اسرائیل در معادلات منطقه در راستای پروژه غرب بوده است و رژیم صهیونیستی را می‌توان به مثابه پوششی برای وجود یک پایگاه نظامی مستمر در منطقه خاورمیانه در نظر گرفت. موقعیتی که تزریق میلیاردها دلار کمک‌های نظامی آمریکا و اروپا به رژیم اسرائیل را توجیه می‌کند.

شکاف میان گفتمان‌ و سیاست‌های اتحادیه اروپا در برابر توحش صهیونیستی نشان می‌دهد که هزینه این ریاکاری می‌تواند به دلیل همدستی با جنایت‌های اسرائیل، برای خود اروپا گران تمام شوددر اروپا، چندین کشور در ماه‌های اخیر به ارسال کمک‌های نظامی به اسرائیل ادامه داده‌اند (از جمله آلمان و انگلیس)؛ برخی دیگر اجازه ترانزیت سلاح به اسرائیل از طریق خاک خود را داده‌اند و هیچ‌یک از پایان یا تعلیق قراردادها با شرکت‌های نظامی اسرائیلی که از کشتار غزه سود می‌برند، خبر نداده‌اند. برخی اقدامات نمادین مانند به رسمیت شناختن کشور فلسطین را انجام داده‌اند، اما هیچ یک تحریم رسمی سلاح را اتخاذ نکرده‌اند. با گذشت بیش از یکسال از جنگ غزه، در کشوری همچون اسپانیا مساله ممنوعیت تجارت سلاح با اسرائیل همچنان به عنوان یه موضوع کشمکش داخلی مطرح است.

وزارت دفاع اسپانیا پیشتر اعلام کرد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ میلادی نه‌ تنها خرید و فروش سلاح با اسرائیل را به حالت تعلیق درآورده بلکه هیچگونه مجوز جدیدی نیز در این موضوع صادر نکرده است. این در حالی است که دیروز (سه شنبه) قراردادی از سوی وزارت کشور اسپانیا جنجال‌برانگیز شد و سیاستمداران مختلف، دولت را به «ریاکاری» متهم کردند.

رادیو «کادنا سِر» اسپانیا دیروز گزارش داد که پلیس این کشور پیشتر توافق کرده بود که بیش از ۱۵ میلیون فشنگ ۹ میلیمتری به ارزش ۶.۴۸ میلیون دلار از شرکت اسرائیل «گاردین ال. تی. دی» خریداری کند. وزارت کشور اسپانیا سرانجام اعلام کرد که تمامی قراردادهای خرید مهمات از شرکت های اسرائیلی را لغو کرده است.

دولت آلمان اگر چه پیشتر اعلام کرده بود که ارزش کل صادرات سلاح تایید شده به اسرائیل از ابتدای سال ۲۰۲۴ میلادی تا ۱۳ اکتبر گذشته (۲۲ مهر) ۴۵ میلیون یورو بوده، اما هفته گذشته، پاسخ به پرسش یکی از نمایندگان چپگرا در پارلمان آلمان نشان داد که رقم سلاح صادراتی به اسرائیل که دولت آلمان از ماه اوت (مرداد- شهریور) تایید کرده ۹۴ میلیون یورو بوده است.

بررسی مجموع واکنش‌ها و لفاظی‌های سران غربی در کنار واقعیت‌ها از جنایت‌های اسرائیل علیه نوار غزه، «تافته جدا بافته بودن» این «فرزند ناخلف» برای غرب را نشان می‌دهد. رویکرد حمایتی غرب از اسرائیل در طی سال‌های اخیر، خود یکی از عوامل اصلی زمینه‌ساز نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت توسط رژیم صهیونیستی بوده است. چنانچه آن حمایت‌ها نبود و عامل بازدارنده‌ای در مقابل اسرائیل شکل می‌گرفت، ما طبیعتا در حال حاضر شاهد چنین وضعیتی نبودیم که به راحتی این اقدامات و جنایت‌ها بدون هیچ مجازات و عقوبتی انجام شود.

شکاف میان گفتمان‌ و سیاست‌های اتحادیه اروپا در برابر توحش صهیونیستی نشان می‌دهد که هزینه این ریاکاری می‌تواند به دلیل همدستی با جنایت‌های اسرائیل، برای خود اروپا گران تمام شود؛ نگرانی اروپا از اقدام کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) در تصویب قانونی برای جلوگیری از فعالیت آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را می‌توان مراحل ابتدایی از درگیر شدن اروپایی‌ها در گرداب خشونت اسرائیل در نظر گرفت.