استاد دانشگاه: تزریق واکسن علاج قطعی مبتلایان به آلرژی مزمن است

دکتر مریم خوشخوی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: مبتلایان به آلرژی مزمن به دارو مقاومت پیدا کرده و اثرپذیری داروی خوراکی و استنشاقی در آن‌ها دیده نمی شود، بنابراین درمان آن‌ها باید از طریق تجویز تزریق واکسن آلرژن دنبال شود.

وی بیان کرد: تفاوت واکسن آلرژن یا ایمونوتراپی با دیگر واکسن‌ها که خاصیتی پیشگیرانه دارند در این است که این واکسن صرفاً در بیماران با مقاومت دارویی استفاده می شود و شامل تمامی بیماران مبتلا به آسم و آلرژی نمی‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه تزریق این واکسن موجب حساسیت‌زدایی در فرد بیمار شده است، اظهار کرد: در این روش درمانی آلرژن وارد بدن بیمار می‌شود و در ادامه مشکل وی آرام آرام و مرحله به مرحله ریشه‌کن می شود.

به گفته وی، موارد ایجاد شده در یک دوره دو تا سه ساله به‌ طور کامل از بدنش خارج می‌شود.

پرهیز از مصرف خودسرانه دارو در هنگام ابتلا به آلرژی

خوشخوی ادامه داد: بیشتر بیماران مبتلا به آلرژی‌های فصلی هستند و این گروه با مراجعه به پزشک فوق تخصص آلرژی به راحتی درمان می‌شوند و بهبود می‌یابند، به بیماران با علائم آسم و مشکلات تنفسی توصیه می‌شود که برای پیگیری وضعیت خود و درمان بیماری‌شان حتماً به پزشک مراجعه کنند و تحت هیچ شرایطی خوددرمانی و مصرف خودسرانه هرنوع دارویی از جمله انواع آنتی‌هیستامین‌ها را نداشته باشند.

وی بیان کرد: با کمال تاسف برخی از بیماران بدون مراجعه به پزشک، مستقیم اقدام به تهیه و مصرف داروی آنتی‌هیستامین می‌کنند، دارویی که چند نوع بوده و مصرف برخی از نمونه‌ها و دُزهای آن عوارض دارد و به همین جهت است که توصیه می‌شود مردم در زمان بیماری به پزشک مراجعه کرده و از مصرف خودسرانه هر نوع دارویی خودداری کنند.

عضو هیات علمی گروه ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی با بیان اینکه داروهای مصرفی بیماران با علائم آلرژی در انواع و اشکال مختلف خوراکی و استنشاقی بوده است، گفت: در خصوص داروهای مصرفی این گروه از بیماران باید گفت که عمده موارد مصرفی آنها داروهای خوراکی و استنشاقی بوده که شامل اسپری‌های بینی و دهان و برخی از قرص‌ها، کپسول‌ها و شربت‌های گیاهی و شیمیایی است.

بیماری آلرژی (allergie) واکنش بیش از اندازه سامانه ایمنی بدن در برابر عوامل گوناگون است، کسانی که دچار حساسیت می‌شوند دارای دستگاه ایمنی فوق‌ هوشیار هستند که در برابر مواد ظاهراً بی‌زیان موجود در محل زندگیشان واکنشی بیش از اندازه نشان می‌دهند. برای نمونه گرده گیاهان می‌تواند سیستم ایمنی شخص آلرژیک را چنان برانگیزاند که گویی با یک خطر جدی روبرو شده است.