به گزارش ایرنا، استاد پیشکسوت دانشگاه تبریز و مترجم این کتاب نفیس، با بیان اینکه در کتاب «فلسفه غم» ریشههای غم در خصوصیات اگزیستانسیال (هستی گرا) مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، افزود: این اثر به موضوع هایی همچون تنهایی و محدودیّت، تنهایی و فردیّت، تردید و عدم یقین پرداخت کرده است.
دکتر محمود نوالی با اشاره به مطالبی از محتوای کتاب و فصول مختلف آن، اظهار کرد: معنای غم، سوگ، عزا و غصه و انواع آن و نیز سناریوهای مختلف غم در این کتاب توسط نویسنده فرانسوی مورد کنکاش قرار گرفته است.
وی با استناد به اشعار شاعران بزرگی همچون سعدی، حافظ و مولوی، به بیان مفهوم غم و اندوه در ادبیات دیرپای ایران اشاره و اضافه کرد: مساله غم یک مساله وجودی است و با مطالعه این کتاب به ماهیت آن آگاه می شویم.
استاد فلسفه دانشگاه تبریز و دبیر اجرایی این آئین نیز، گفت: در هفته پژوهش و فناوری برنامههای مختلفی در حال برگزاری است که رونمایی از کتاب فلسفه غم و اندوه نوشته "ژان میشل لونیو" و ترجمه دکتر محمود نوالی استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشکده ادبیات برگزار شد.
دکتر محمد اصغری با اشاره به اینکه ژان میشل لونیو نویسنده کتاب، با ارسال ایمیلی به دانشگاه تبریز، ضمن قدردانی خود از ترجمه این کتاب، به وجوه مختلف مساله غم در زندگی اشاره کرده است.
به گزارش ایرنا، دکتر محمود نوالی معروف به فیلسوف زندگی متولد سال ۱۳۱۲ تبریز ، پژوهشگر فلسفه و استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشگاه تبریز است که آثار و پژوهشهای مختلفی در حوزه پدیدارشناسی، هستیشناسی، فلسفههای اگزیستانس و فلسفه تطبیقی دارد.
وی در رشته فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه تبریز لیسانس گرفت و در دانشگاه تهران دوره فوق لیسانس را به پایان برد؛ سپس عازم فرانسه شد و در دانشگاه تولوزلومیرا دکترای سیکل سوم و دکترای دولتی در رشته فلسفه گرفت.
نخستین کتاب این استاد شهیر فلسفه ترجمه «پدیدارشناسی چیست » اثر آندره دارتیک بود که در سال ۱۳۷۳از سوی انتشارات چاپ شد.
ترجمه "وجود و زمان" اثر مارتین هیدگر، "جستارهایی در فلسفه تطبیقی"، "نگرش اگزیستانسیالیستی در حوزههای فلسفه" انسان، شناخت، فلسفه تطبیقی (مجموعه مقالات)، "فلسفههای اگزیستانس و اگزیستانسیالیسم تطبیقی"، ترجمه "فلسفه هایدگر" اثر موریس کوروز، "فلسفه علم و متدلوژی"، ترجمه "هایدگر و عصر او: زمان هستی، زمان تاریخ" اثر جفری آندرو باراش از آثار گرانسنگ استاد نوالی است.
نظر شما