رنج زندگی در هیرکانی+ فیلم

به گزارش خبرنگار ایرنا، ساکنان روستای ۴۰ خانواری «جلیرود» بخش بندپی شرقی در ۳۵ کیلومتری جنوب بابل، این روزها برای دسترسی به امکانات درمانی و آموزشی مناطق پایین دست با رنج‌ و مشقت‌های بسیاری روبه‌رو هستند.

ماجرا از این قرار است که راه دسترسی این روستا که به علت بارش‌های سنگین سال گذشته و رانش‌های ژرف از دسترسی خارج شد و تا کنون برای بازسازی و مرمت آن اقدام موثری انجام نشد.

رانش جاده بیش از ۲ کیلومتری روستای جلیرود سبب شد ساکنان آن مسیر جدیدی را در قلب جنگل‌های هیرکانی برای خود باز و از آن تردد کنند.

برخی از اهالی این روستا که دارای اسب و قاطر هستند مسیر ۴۰۰ متری جاده جنگلی را برای رسیدن به روستا می پیمایند و خانواده هایی که از وضعیت مالی مناسبی برخوردار نیستند این مسیر را پای پیاده طی می‌کنند.

مصایب اهالی این روستا تنها از بین رفتن راه دسترسی نیست بلکه رانش جاده لوله های آب آشامیدنی و برق رسانی این مناطق را با اخلال جدی مواجه کرد.

اهالی این روستا آن گونه که خود می گویند پیگیری ها و تلاش هایشان برای حل این مشکل تا کنون بی نتیجه بوده و با توجه به بارشی بودن مناطق بالادست بابل این مشکلات در زمستان بیشتر از دیگر فصل ها، آنان را با چالش مواجه کرد.

رانش‌های پی در پی زمین و تخریب راه‌های مازندران به ویژه در مناطق بالادست جنگلی و کوهستانی به یک حادثه هزینه‌بر تکراری تبدیل شده که میلیاردها ریال سرمایه کشور را با خود می‌بلعد و از طرف دیگر زندگی مردم این مناطق را با چالش جدی رو به رو می‌کند.

رانش در جاده‌های مازندران پیشینه طولانی دارد و با توجه به تغییرهای اقلیمی که زمینه بارش های سیلابی را بیشتر از سال های گذشته فراهم کرد سبب شد، رانش های بیشتر و سنگین تری در جادهای مناطق بالادست این خطه از شمال کشور ایجاد شود.

رانش جاده های مازندران مختص به یک شهر یا منطقه خاص نیست بلکه همه شهرهای آن از جمله مناطق شمالی استان که در مناطق جنگلی و کوهستانی واقع شده اند در معرض تهدید رانش جاده ای قرار دارند.

شدت رانش های جاده ای در مازندران به حدی است که در بارش های سنگین هفته های گذشته شکاف های بزرگی در غرب و مرکز مازندران پدید آمد و میلیاردها ریال خسارت به بار آورد.

برخی از این رانش‌ها به گونه‌ای آسیب زا است که دادستانی مازندران در این امر ورود کرده و برای دفاع از حقوق مردم پیگیری های خود را در دستور کار قرار داد.

کارشناسان این حوزه پیش‌تر اعلام کرده بودند که برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی قبل از اجرای جاده سازی طرح های مطالعاتی آن باید به درستی انجام شود و بعد از شناسایی نقاط رانشی محکم کاری و اقدام‌های پیشگیرانه برای آن مناطق انجام شود.

از طرف دیگر کارشناسان محیط زیست خطرهای چند بعدی جاده سازی در مناطق جنگلی و کوهستانی را برشمردند که یکی از آن ها رانش های پی در پی جاده های جنگلی مازندران است که در چند روز گذشته اتفاق افتاد.

چهره های علمی و دانشگاهی استان چندی پیش در باره این رانش ها هشدار داده بودند که با توجه به زون گسلی که در مازندران داریم براساس تحقیقات انجام شده تا عمق ۲ هزار متری نتیجه گرفتند باید طرح های زون گسلی اجرا شود و این امر نیازمند اتخاذ تمهیدات خاصی است و آزمایش های سازه ای در حوزه راه سازی باید صورت گیرد و افزون بر این اقدامات اجرای طرح های زهکشی در نقاط، ساخت دیواره های حفاظتی و گاویونی بسیار مهم است چرا که در پیشگیری از رانش و لغزش زمین تاثیر فراوانی دارد.

با توجه به تغیرات اقلیمی در ۲ سال اخیر شاهد بارش های سیلابی شدید در این استان هستیم تا جایی که این سیلاب در غرب، مرکز و شرق مازندران به وقوع پیوست و مختص یک منطقه خاص نبود.

باپیش بینی های صورت گرفته این بارش های سیل آسا نه تنها کم نخواهد شد بلکه در سالهای پیش رو با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت.

صاحبنظران محیط زیست هم در هفته های اخیر نسبت به جاده سازی های بی رویه در مناطق کوستانی و جنگلی مازندران هشدار دادند چون طول وسیعی از این جاده ها در کنار دره های بسیار عمیقی ساخته شد که رانشی بودن این زمین ها حتمی است.

آنها بر این باورند برای اینکه سیلاب بیش از این به جاده ها و بخش های مختلف زیرساختی استان ضربه نزند مانع از قطع درختان شویم چون این درختان بزرگترین سد طبیعی برای سیلای های هستند که به مناطق پایین دست سرازیر می شود.

فعالان این حوزه تلاش های زیادی از خود نشان دادند تا این مهم را در جامعه نهادینه کنند قطع درختان هیرکانی زمینه ای برای مرگ مازندران است و اگر امروز این خطه از شمال شاهد سیلاب های هولناکی است زمینه آن را سر بریدن های پیاپی درختان هیرکانی فراهم کرد.

این کارشناسان تاکید دارند زمانی مردم خطه شمال و مازندران قدر این درختان را می دانند که آنها را از دست بدهند آن وقت به مصیبتی جبران ناپذیر دچار خواهند شد و در شرایط فعلی باید از همه ظرفیت ها استفاد شود تا این اتفاق ناگوار برای مازندران حادث نشود و این درختان به عنوان بزرگترین سد طبیعی در جهت جلوگیری از سیلاب ها و بارش های سیل آسا برای نسل های آینده باقی بمانند.

اسب نداریم

یکی از اهالی روستای جلیرود در گفت گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: ۱۵ سال گذشته شوهر خود را از دست دادم و در شرایط فعلی برای عبور از داخل جنگل اسب برای تردد ندارم.

زهرا عابدی گفت: یکی از فرزندانم اعضای بدن وی پیوندی و دیگر فرزندم تشنجی است و به ناچار برای درمان باید آنها را با پای پیاده از دل جنگل عبور دهم.

وی با بیان این مطلب که آب و برق روستای جلیدرود هم بعد از رانش با اخلال جدی مواجه شد، اظهار کرد: ۵ ماه است که با هزینه خود لوله را خریداری کردیم اما برای نصب آن اقدامی انجام نمی شود.

عابدی ادامه داد: برای انجام کارهای درمانی فرزندان و خرید روزانه مجبوریم از جاده ای مملو از گل و لای داخل جنگل تردد کنیم تا به مناطق پایین دست برسیم.

این مادر بابلی ادامه داد: برای تهیه نیازهای اساسی زندگی و خوراک دام وسایل خریداری شده را در حیاط مسجد می گذاریم و با اسب یا قاطر یکی از بستگان آنها را به منزل می بریم.

عابدی تصریح کرد: تقاضای ما از همه مسوولان بخشی و شهرستانی آن است که جاده این روستا را بازسازی تا اهالی راحت تر کارهای روزمره خود را انجام دهند.

هزینه ۳۰ میلیارد ریالی

در این پیوند بخشدار بندپی شرقی بابل اظهار کرد: برای بازسازی فنی و اصولی جاده رانشی جلیرود نیازمند اعتبار ۳۰ میلیارد ریالی هستیم.

حسین حیدری گفت: از مجموع ۶۵۰ روستا و آبادی شهرستان بابل ۳۲۰روستا و آبادی در این بخش واقع شده که اکثر این روستاها و آبادی ها در مناطق بالادست و جنگلی واقع شد که در معرض رانش قرار دارد.

بخشدار بندپی شرقی بابل افزود: برای بازسازی مناطق رانشی بخش نیازمند اعتبار چند ده میلیاردی هستیم.

حیدری ادامه داد: در شرایط فعلی درخواست اهالی روستای محروم جلیرود شن ریزی جاده دوم است که در شرایط فعلی پیاده تردد دارند.

به گزارش ایرنا، رانش زمین (Landslide) یا زمین لغزش به حرکت لایه‌های رسوبی غیر متراکم و متراکمی بر روی سطح شیبدار که ناپایدار شدند گفته می شود و علت های متفاوتی چون زمین لرزه یا راه سازی سبب پیدایش این رخداد می شود.

به اعتقاد کارشناسان، عامل حرکت توده رسوبی، تغییرات آب های زیرزمینی، به هم خوردن یا تغییرات شیب زمین، نیروی جاذبه، زلزله، جاده سازی، باران یا فشار منفذی سیالات، سبک سازی پایین دست توده و سایر موارد سبب رانش یا لغزش زمین می شود و حرکت نزولی در رانش زمین امکان دارد بسیار کند رخ دهد تنها در چند میلی متری در سال یا با سرعت رخ دهد و متاسفانه براثر این پدیده آثار مصیب باری برجای می گذارد.

براساس گزارش های مستند، رانش یا لغزش زمین در بسیاری از مناطق غربی مازندران بوقوع پیوسته و متاسفانه این بلای طبیعی افزون بر آسیب رسانی به زیرساخت ها از جمله راه های ارتباطی و دردسرهای فراوان در حوزه تردد وسائط نقلیه و همچنین ارایه خدمات زیرساختی به مردم در نقاط روستایی و شهری هم دچار چالش کرده است.