تبریز- ایرنا- بهزاد پروین قدس عکاس تبریزی است که چند ماه بعد از آغاز جنگ تحمیلی درسال ۱۳۵۹،در ۱۷ سالگی، به خط مقدم نبرد با نیروهای ارتش عراق رفت تا با کمترین امکانات عکاسی بدون هیچ حمایتی و با دوربین اسپینای روسی خود دومین جنگ طولانی بعد از ویتنام را که در قرن بیستم میلادی رخ داد و هشت سال طول کشید عکاسی کند.
او در پی عکاسی از جنگ ۵ بار بر اثر اثابت ترکش خمپاره زخمی و مجروح شده و بهترین دوستان خود را در طول جنگ از دست داده است. او بدون هیچ دستمزدی و تنها برای ثبت لحظات تلخ جنگ و رساندن عکس رزمندگان شهید به دست خانواده‌هایشان عکاسی می‌کرد و به دلیل شناخت خوب و حضور در بسیاری از میادین عملیاتی جبهه‌های جنگ، سالها بعد از پایان آن نیز، همزمان با عکاسی، تا سال ۱۳۸۲ در یافتن و بازگرداندن پیکر شهدای مفقودالاثر به خانواده‌هایشان در گروه های تفحص تلاش و کمک کرد.
اکنون که ۳۴ سال از خاتمه جنگ تحمیلی می‌گذرد، هنوز با یاد و خاطره دوستان و شهدای دوران دفاع مقدس، زخم هایی که بر جسم و اثراتی که به واسطه ثبت صحنه‌های تلخ جنگ بر روح و روانش مانده است زندگی می‌کند. در طول سالهای بعد از جنگ و به وجود آمدن گروه داعش در منطقه و حضور مدافعان حرم و مبارزه برابر آن به دنبال ثبت زندگی خانواده شهدا و جانبازان مدافع حرم، بازماندگان و افرادی است که تحت تاثیر آن سلامتی‌شان را از دست دادند. بهزاد پروین قدس همواره به خانواده شهدا و جانبازان سر می‌زند، از آنها به احترام یاد می‌کند و برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا در تلاش است؛ اما متاسفانه علیرغم سالها فعالیت برای ثبت خاطرات و جمع آوری اسناد مهم که در غالب هزاران عکس، ساعتها فیلم، صوت، نوشته و اشیاء بجا مانده از رزمندگان شهید در آن دوران است، این اسناد به دلیل نداشتن متولی برای نگهداری و حفظ اصولی آنها، در خطر نابودی قرار دارند.
این مجموعه در طول یکسال گذشته عکاسی شده است...
نظر شما