صالح ، در اظهارات اخیر خود تاکید کرد ، چنانچه ضرورت محافظت از امنیت لیبی و مصر اقتضا کند، مردم این کشور رسماً از قاهره برای دخالت نظامی دعوت خواهند کرد.
"صالح" صراحتا تاکید کرد چنانچه "نیروهای دولت وفاق ملی " که وی آنها را شبه نظامیان تروریست توصیف کرد ازخطوط قرمز عبور کنند و در صدد حمله به شهرهای "سرت" و "الجفره" باشند در آن صورت مردم لیبی خواستار دخالت مشروع مصر برای حمایت از امنیت ملی مشترک خواهند شد.
این سخنان "عقیله صالح" موجی از نگرانی را در سطح منطقه مدیترانه و جهان نسبت به تشدید جنگ و درگیری در لیبی برانگیخت و این سوال را مطرح ساخت که "آیا بازیگران بحران لیبی، درحال تدارک یک جنگ بزرگ منطقه ای هستند؟
پس از سرنگونی معمر قذافی در لیبی در سال ۲۰۱۱ ، این کشور عملا به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. در بخش غربی به مرکزیت طرابلس ، دولت موسوم به "دولت وفاق ملی" به ریاست "فایز السراج" بر سرکار آمده که مورد تایید و حمایت سازمان ملل متحد است و در بخش شرقی این کشور، "خلیفه حفتر" یک ژنرال بازنشسته ، کنترل این منطقه را در دست دارد.
در یک سوی بحران لیبی ، " ژنرال خلیفه حفتر" با پشتیبانی عربستان سعودی، روسیه ، مصر ، امارات، فرانسه و یونان و در سوی دیگر ، فایز السراج با حمایت ترکیه ، قطر و برخی کشورهای اروپایی نظیر ایتالیا قرار دارند.
مواضع اخیر عقیله صالح در شرایطی بیان می شود که نیروهای «ارتش ملی» در حال آماده سازی برای نبرد جدید در شهر سرت، به ویژه در نزدیکی منطقه اصلی صنعت نفت هستند. ظاهرا دولت وفاق ملی در تلاش برای به دست آوردن مجدد کنترل این شهر و همچنین «هلال نفتی» است که در آن بیشتر نفت این کشور تولید و صادر می‌شود.
حالا با اظهارات تازه صالح که در صف نیروهای حفتر قرار دارد، شرایط لیبی از هفته گذشته پیچیده تر شده است. درحالی که طرف های درگیر در این کشور به رغم نزدیک به یک دهه جنگ هنوز نتوانسته اند به توافقی نسبی برای آتش بس دست یابند، رویارویی اخیر فرانسه و ترکیه در لیبی نیز مزید بر علت شده است.
ترکیه و فرانسه هفته گذشته وارد یک جنگ لفظی شدید در عرصه حوادث لیبی شدند، به گونه ای که این دو عضو قدیمی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در برابر یکدیگر قرار گرفتند.
رویارویی آنکارا و پاریس تا آنجا پیش رفت که «حامی آکسوی» سخنگوی وزارت خارجه ترکیه در واکنش به اظهارات «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه در مورد نقش ترکیه در لیبی، گفت: مکرون عقل خود را از دست داده است؛ ادبیاتی خارج از عرف دیپلماتیک که بر دامنه تنش ها افزود.
این در حالی است که عبدالفتاح السیسی رییس جمهوری مصر نیز در تازه ترین اظهارات خود هشدار داد که هرگونه حمله به شهرهای "سرت" و "الجفره" به معنی عبور از خطوط قرمز است و مصر با مداخله نظامی به آن واکنش نشان خواهد داد.
از سوی دیگر دولت "فایزالسراج" در طرابلس به اظهارات السیسی واکنش نشان داد و آن را "اعلامیه جنگ" توصیف کرد.
با افزایش تنش ها در لیبی، "لوئیجی دی مایو" وزیر امور خارجه ایتالیا در یک سفر غیرمنتظره وارد طرابلس شد و ضمن دیدار با "فایز السراج" نسبت به تشدید درگیریها در لیبی هشدار داد.
وزیر امور خارجه ایتالیا تاکید کرد، حمله به شهر "سرت" موجب گسترش دامنه جنگ خواهد شد و به این ترتیب لیبی عملا به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می شود و این به معنای آغاز جنگی بی پایان در این کشور است.حمله به شهر "سرت" موجب گسترش دامنه جنگ خواهد شد و به این ترتیب لیبی عملا به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می شود و این به معنای آغاز جنگی بی پایان در این کشور است.
حضور قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای در لیبی که شامل برخی قدرتهای هسته ای نیز می شود موجب شده است که لیبی به یک بحران بین المللی تبدیل شود.
به نظر می رسد که برخی قدرتهای حاضر در لیبی در سایه ناتوانی سازمان های بین المللی برای کنترل بحران در این کشور، در تلاش هستند تا شراره های جنگ را در لیبی شعله ور کنند.به نظر می رسد که برخی قدرتهای حاضر در لیبی در سایه ناتوانی سازمان های بین المللی برای کنترل بحران در این کشور، در تلاش هستند تا شراره های جنگ را در لیبی شعله ور کنند.
شاید ذخایر نفتی لیبی انگیزه قوی برای حضور برخی نیروهای خارجی در این کشور باشد، ولی برای برخی کشورهای دیگر که در جنگ های نیابتی سوریه ، یمن و ... شکست خورده اند ، تشدید بحران در لیبی به معنای ابراز وجودی مجدد برای آنها است.شاید ذخایر نفتی لیبی انگیزه قوی برای حضور برخی نیروهای خارجی در این کشور باشد، ولی برای برخی کشورهای دیگر که در جنگ های نیابتی سوریه ، یمن و ... شکست خورده اند ، تشدید بحران در لیبی به معنای ابراز وجودی مجدد برای آنها است.
در حال حاضر، انگیزه برخی قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای هرچه که باشد ، لیبی را در لبه یک آتشفشان مهیب قرارداده است و چنانچه این آتشفشان فعال شود ، با توجه به موقعیت جغرافیایی لیبی، زبانه های آن می تواند اروپا، آفریقا و تمامی حوزه مدیترانه را بشدت تحت تاثیر قرار دهد!
از همین رو به نظر می رسد چرخش بازیگران منطقه به سمت میزهای مذاکره از هر زمانی ضروری تر به نظر می رسد تا از فاجعه ویرانگر جدیدی جلوگیری شود.