قشم - ایرنا - شب نوزدهم ماه ضیافت الهی، شب قدر و شب تحقق وعده خدا و رسولش حضرت محمد (ص) به سید اوصیا امیرالمومنین حضرت علی (ع) است، شبی برتر از هزار ماه که باید در تمام لحظات این شب نورانی با خود نجوا کرد، یا علی (ع) ای پدر خاک داغ سودای تو را در دل سی پاره خود، چون شب قدر نهان در رمضان ساخته‌ایم.

به گزارش خبرنگار ایرنا، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، نخستین شب از شب‌ های قدر است؛ در این شب بندگان مخلص خدا به ویژه شب زنده داران قشمی میزبان ملائکه ای هستند که به اذن پروردگار به زمین می آیند تا با شب زنده داران، وصال معبود را با نوای الغوث الغوث نجوا کنند.

لیله القدر خیر من الف شهر این سخن خداست و آسمان رحمت الهی در ماه رمضان به سوی دستان نیاز بندگان گشوده شده و با فرود فرشتگان در شب قدر که ارزش آن از هزار ماه برتر است مفتوح تر از شب ها و روزهای دیگر است.

اما سحرگاه فردا به دنبال این شب پر از رحمت و مغفرت با رخداد دیگری نیز همراه می شود که شیعیان را داغدار می کند و آن شکافته شدن فرق امام عدالت و امیر مومنان علی علیه السلام در محراب عبادت است.

سحرگاهی که می توان آن را اینگونه روایت کرد؛ و آن تیغ که فرود آمد، انسان سند افتخار خود را در برابر ابلیس گم کرد. از در و دیوار کوفه ناله بارید و جهان در وحشت فرو رفت.

و هنوز از آسمان ندا بر می آید که ای جهانِ رنگ‌ رنگ آیا حضور بزرگش، چنان گران بود که طاقتش نیاوردی؟ «علی (ع)» مگر عصمت تو بود در برابر آسمان و آسمانیان؛ شرم نکردی؟

اما بی ‌شک آن‌که نخستین نفس را در خانه خدا خویش فرو دارد، آخرین را نیز شایسته است در خانه خدا بازدم کند؛ که این عین، رستگاری است؛ پس حقیقت گفت که «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه» و او رستگار شد اما...

اما، ای ماه سر به مهر سر از سجده بر مدار پشت سرت کسی است که شق القمر کند...

امشب و از دقایق قبل مومنانی که فرصت حضور در ماه مبارک رمضان امسال را یافته اند، آمده اند تا ایمان تازه کنند و به قول مولانا مسلمان شوند، چنان چه این شاعر عارف گفته است: برو هر لحظه ایمان تازه گردان مسلمان شو مسلمان شو مسلمان؛ امشب در جزیره قشم سرزمین آب و آفتاب هر کجا که مسجد و حسینیه ای است صدای العفو العفو مومنان از آن به آسمان می رسد و ماتم ضربت خوردن امیر مومنان که به مرثیه سرایی برای آن امام همام همراه شده و شور و شیدایی شب قدر را مضاعف کرده است.

مصلی امام علی (ع) شهرستان قشم نیز همچون اماکن مقدس دیگر این خطه امشب حال و هوای دیگری دارد و تا سحرگاه میزبان مردم نگین خلیج فارس است، آری آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است و هر دلی از حلقه ای در ذکر یا رب یا رب است، اما همانگونه که مولای عشق به پیروانش آموخت : هر شب شب قدر است اگر قدر آن را بدانید.

شب نوزدهم ماه ضیافت الهی، شب قدر و شب تحقق وعده خدا و رسولش حضرت محمد (ص) به سید اوصیا امیرالمومنین حضرت علی (ع) است.

شب نوزدهم ماه مبارک رمضان شب رستگاری شیر خدا و شب پایان نا فرمانی و نفاق ناکثین، مارقین و قاسطین با علی مرتضی (ع) است.

امشب شبی است که باید در آن با چشم دل و نه با چشم سر نجوا کرد: با وضو آمد به قصد لیله الفرقت، علی! ابن ملجم در شب احیاء چه قرآنی گشود.

شب نوزدهم ماه خدا، شب پایان لحظه شماری و انتظار مولای متقیان علی (ع) برای ملاقات با خداست که از ابتدای رمضان سال چهلم هجری و با گذشت شصت و سه بهار از عمر خویش همواره در پی چنین دیداری بود.

امشب شبی است که علی ابن ابیطالب (ع) در خانه ام کلثوم دختر خویش میهمان است و روزه خود را با سه لقمه نان جوین و نمک افطار کرد تا سبک بال به ملاقات با خدا بشتابد.

آری امشب شبی است که مولای متقیان پیوسته در حال رکوع و سجود و تضرع به درگاه الهی بود و سوره یاسین را قرائت می کرد.

آری امشب شبی است که علی (ع) تا وقت نماز صبح دعا می کرد و صلوات می فرستاد و با نظر به اطراف آسمان إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ می خواند.

و آری امشب شبی است که در سحرگاهان آن شقی ترین فرد زمانه یعنی ابن ملجم مرادی با شمشیر مسموم خود محاسن شریف امیرالمومنین حضرت علی (ع) را با خون سر آن حضرت خضاب کرد.

در سحرگاهان چنین شبی سید اوصیا علی مرتضی(ع) پس از شب زنده داری تا وقت نماز صبح آهنگ مسجد کرد و با حضور در بام مسجد کوفه بانگ اذان و شهادت به وحدانیت خداوند سرداد و با «نماز، نماز» خود خفتگان در مسجد از جمله ابن ملجم مرادی قاتل خویش را برای ادای فریضه نماز بیدار کرد.

آری در سحرگاهان چنین شبی هنگام ضربت ابن ملجم مرادی شقی بر فرق مبارک مولود کعبه حضرت علی (ع)، زمین لرزید و دریاها به موج آمدند و آسمان ها متزلزل شدند و درهای مسجد کوفه بهم خوردند و خروش ملائکه در آسمان ها بلند شد و باد سیاهی سخت وزیدن گرفت و جهان را تاریک کرد.

جبرئیل نیز در این بین در میان زمین و آسمان ندا داد که به خدا سوگند در چنین شبی ارکان هدایت در هم شکست، و تاریک شد ستاره های علم و نبوت، و برطرف شد نشانه ای پرهیزگاری، و گسیخته شد ریسمان محکم الهی، و کشته شد پسر عم محمد مصطفی (ص).

و آری در سحرگاهان چنین شبی فریاد «فزت و رب الکعبه» مولد کعبه و اولین شهید محراب به هوا برخاست و صداهای حاضران در مسجد کوفه بلند شد و همگان به طرف محراب دویدند.

و آری امشب شبی است که شیعیان و دوستداران علی بن ابی طالب (ع) در سراسر جهان به سوگ نشسته و یاد اولین شهید محراب را پاس می دارند.

شب نوزدهم ماه مبارک رمضان و سحرگاه فردا سال گشت رستگاری راد مردی است که دنیا را جز برای ایجاد عدالت گم گشته قرون، نمی خواست.

آری شب قدر، شبی است که درهای توبه به روی بندگان باز می شود و فرصتی دوباره برای بازگشت به خوبی ها و ترک گناه و معصیت است.

در این شب، به اذن پروردگار فرشتگان به زمین می آیند و در برابر نیایش های عارفانه و سجده های طولانی بندگان سر تعظیم فرود آورده و همه امورات آنها را اندازه گیری و به حجت خدا، امام زمان(عج) می رسانند.

امشب، شبی است که رقم زننده مقدرات یک سال انسان همچون روزی، عمر، تولد و فوت است.

بیایید امشب، دست های مملو از نیازمان را بسوی بی نیاز یکتا بلند کنیم و با چشمانی گریان از خالق هستی طلب مغفرت کنیم، چهارده معصوم را شفیع قرار دهیم و از او بخواهیم مانند همیشه درهای رحمتش را به رویمان بگشاید و از گناه هانمان چشم پوشی کند و آنچه امشب برای خوبان مقدر می کند در تقدیر ما نیز قرار دهد.

مراسم احیای نخستین شب از لیالی قدر امسال نیز همچون سال های گذشته با حضور گسترده قشموندان و اجرای برنامه های ویژه در قالب طرح ضیافت الهی در سطح مساجد قشم از جمله مسجد علی بن ابیطالب (ع)، مسجد امام رضا(ع)، حضرت ابالفضل (ع)، مسجد صاحب الزمان(عج)، مسجد امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و مصلی بزرگ امام علی (ع) قشم در حال برگزاری است.

در نخستین شب قدر که مصادف با شب ضربت خوردن مولای متقیان است قشموندان پس از تلاوت قرآن و قرائت دعای شریف جوشن کبیر، دعای افتتاح، ابوحمزه ثمالی روح و جان خود را در زلال قدر شستشو می دهند و سپس به سوگواری در عزای شهادت حضرت علی ابن ابیطالب (ع) می پردازند.

امشب شبی است که باید در آن با دلی آکنده از درد و ماتم در ثنای حضرت علی (ع) نجوا کرد: کو شب قدر که قرآن به سر از تنگ دلی، هی بگویم بِعلیٍّ بِعلیٍّ بِعلی، مطلعُ الفجر شب قدر، سلام تو خوش است، اُدخلوها بسلام ابدیّ ازلی.