به گزارش ایرنا از روزنامه چاینا دیلی، چین به کشوری پیشرو در استفاده از انرژیهای پاک و کاهش آلاینده های کربنی تبدیل شده است و در سال گذشته میلیاردها دلار در ساخت نیروگاه های خورشیدی و بادی، حمل نقل الکترونیکی و باتری سرمایه گذاری کرده است.
چین با اولویت دادن به عرضه بازار داخلی خود، به سرعت به بزرگترین سرمایه گذار خارجی در انرژی های تجدیدپذیر نیز تبدیل شده است و نهادهای چینی از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ در چارچوب ابتکار «کمربند و راه» ۲۰ درصد از سرمایهگذاری خود را در انرژی های تجدید پذیر جهانی سرمایه گذاری کرده اند.
در سال ۲۰۲۱، چین ۹۶.۸ درصد از ویفرهای سیلیکونی جهان، ۸۵.۱ درصد از سلول های فتوولتائیک، ۷۹.۴ درصد از پلی سیلیکون، ۷۴.۴ درصد از ماژول های پنل خورشیدی، سه چهارم باتری های جهان، ۷۰ درصد از کاتدها، ۸۵ درصدآندها و بیش از نیمی از باتری های وسیله نقلیه الکتریکی در سراسر جهان تولید کرد.
روزنامه چاینا دیلی با اشاره به اینکه ۹۵ درصد عرضه انرژی در آسیای شرقی از سوخت فسیلی تشکیل شده است، نوشت: بعد از توافق نامه تغییرات اقلیمی پاریس این کشورها برای حفظ سیستم انرژی خود تا سال ۲۰۵۰، نیاز به سرمایه گذاری ۱.۴۱ تریلیون دلار دارند.
این رسانه چینی تاکید کرد که چین به عنوان کشوری پیشرو در انرژی های پاک، شرکت های چینی را به سرمایه گذاری در آسیای مرکزی تشویق کرده است و شرکت یونیورسال انرژی چین صد ها میلیون دلار در ساخت نیروگاه های خورشیدی و بادی در قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان سرمایه گذاری کرده و شرکت های خودروسازی بی.وای.دی و یوز اوتو موتور در ازبکستان خودرو های الکترونیکی خود را تولید خواهند کرد.
در نشست سران چین و کشورهای آسیای مرکزی در ماه می ۲۰۲۳ میلادی در شهر شی آن، بر روابط و همکاری عملی دو جانبه و چند جانبه در زمینه های سیاسی، اقتصادی، انرژی و علمی تاکید شد.
چاینا دیلی در همین راستا می نویسد که اولویت های اعلام شده برای توسعه انرژی پاک به معنای کاهش سطح همکاری کشورها در بخش انرژی سنتی نیست و اصل «بیطرفی فناوری» چین به این معنا است که از انواع فناوری های پاک و کم آلاینده در بخش انرژی استفاده می کند.
بر اساس همین گزارش، ممکن است تصور شود که چین در تلاش است که بازار انرژی های پاک در آسیای مرکزی را در انحصار خود در آورد، اما توسعه انرژیهای تجدیدپذیر نشاندهنده سیاست چندجانبه منطقه ای است که اتحادیه اروپا جایگاه اول را در سرمایه گذاری مستقیم خارجی در آسیای مرکزی دارد و جایگاه دوم آمریکا، جایگاه سوم روسیه و در جایگاه چهارم چین قرار دارد.