'عباس جمشیدی' روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا استان تهران گفت: تئاتر محیطی با تماشاچیان رابطه‌ای تنگاتنگ دارد و با تئاتر رایج بسیار متفاوت است.
وی افزود: تئاتر محیطی فلسفه مستقل و جدا از تئاتر رایج دارد و این نوع تئاتر مخاطب را درگیر می كند و دیوار بین بازیگر و تماشاچی را می‌شكند.
این بازیگر سینما و تئاتر اظهار داشت: مخاطبان تئاتر رایج انتظارات خاصی دارند كه با تئاتر محیطی متفاوت است به همین جهت نمایش محیطی هنوز در جامعه ایران تثبیت نشده است.
وی گفت: این نوع تئاتر در غرب رایج‌تر است و در آن‌جا مكان‌های مخصوصی برای اجرای این نمایش‌ها وجود دارد.
جمشیدی تصریح كرد: از مهمترین مشكلات تئاتر محیطی نبود نمایشنامه حرفه‌ای است كه به این شیوه ضربه زده است.
این بازیگر تاكید كرد: این مشكل باعث می‌شود كه تمامی بار داستان بر عهده بازیگر باشد و تنها این بازی بازیگر است كه مخاطب را جذب می‌كند و از این رو بازیگران این نمایش‌ها وظیفه بسیار مهمی دارند.
جمشیدی اظهار داشت: برای برگزاری این نمایش‌ها نیاز به بازیگران داریم كه آموزش این شیوه را در كارگاه‌های هنری دیده باشند.
وی گفت: در این نمایش باید تماشاگر را غافل گیر كرد و بر طبق واكنش او داستان را ادامه داد.
بازیگر تئاتر چترباز تصریح كرد: با این شیوه می‌توان حتی 'اتلو' كه یكی از نمایشنامه‌های فاخر جهان است به تصویر كشید اما این كار نیاز به ساختار‌هایی دارد كه هم اكنون در ایران این شرایط برای این اجراها مهیا نیست.
وی گفت: امیدوارم با سامان دهی و حمایت این تئاتر‌ها این نمایش‌ها بیشتر رواج یابند و مخاطب بیشتری در ایران پیدا كنند.
تهرام/س.ك/1275
تهران- بازيگر نمايش 'چتر باز' گفت: نمايش محيطي با تماشاچيان رابطه تنگاتنگي دارد و آن‌ها در بطن اين نمايش‌ها حضور دارند.
