۱۶ تیر ۱۳۸۴، ۰:۰۱
کد خبر: 6326265
T T
۰ نفر

در رثای یاس کبود

۱۶ تیر ۱۳۸۴، ۰:۰۱
کد خبر: 6326265
در رثای یاس کبود به مناسبت فرارسیدن سالگرد شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها # تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 16/04/84 داخلی.اجتماعی.مناسبت ها باردیگر عطر یاس کبود در کوچه و پس کوچه های شهر پیچید و بر هر کوی و برزن ، اعلم های سیاه به نشانه عزا و غم بالارفت. عطر شهادت یگانه دختر امین عرب در باغچه دل های مسلمانان غوغا کرده است و مردان و زنان ، این روزها در رثای آن بانوی از دست رفته در دریای حزن غوطه ورند. مروارید اشک در ماتم او خجل است زیرا مهر فاطمه ( س ) چون مهر بر دل های حزین حک شده است. ستارگان آسمان در رثای آن بانو عزادارند ، نمی درخشند و ماه یگانه فرمانروای دشت سیاه شب ، از شرم در دل کوه پنهان شده است. گفتند و گفتیم که فاطمه فاطمه است و بی شک او نه فقط دخت پیامبر(ص ) ، همسر علی (ع) ، مادر حسن (ع) و حسین (ع) است بلکه او در میان زنان دنیای اسلام ، محبوب ترین و محجوب ترین است. او مظهر دین ، اسوه تقوی ، سرور زنان جهان و الگوی عفت و فضیلت است. زندگی حضرت فاطمه (س ) بانوی نمونه تاریخ بشریت ، در طول قرون و اعصار متمادی الگویی ارزنده و پرارزش برای زنان مومن و خداجوی بوده و گذشت زمان نیز بر شکوه و عظمت این الگو افزوده است. حضرت " فاطمه زهرا(س ) درسال پنجم بعثت در روز بیستم جمادی الثانی ، در حالی که 45 سال ازولادت پیامبراسلام (ص )می گذشت،در مکه دیده به جهان گشود. او را به نام های فاطمه و القابی چون زهرا، صدیقه ، طاهره ، راضیه ، مرضیه، مبارکه، عذرا، بتول ، محبوبه ،سیده النسا، سیده نساء العالمین و خیرالنساء می خواندند. از جمله کنیه های آن حضرت ام الحسن،ام الحسین ،ام المحسن ، ام الائمه و از همه والاتر ام ابیها است که این یکی از زیباترین کنیه های آن حضرت است و به معنای "مادر پدر" است. و این کنیه آخری را رسول خدا صلی الله و علیه و اله و سلم بر زهرا گذاشته بود ، چرا که برای او همچون مادری دلسوز بود. "پس از رحلت پیامبر ، مصیبت های فراوانی قلب زهرا(س ) را فشرد و زندگی را برای او تلخ و غیر قابل تحمل کرد ، از یک سو فقدان پیامبر که هم پدر بود و هم راهنما و از سوی دیگر رفتار توطئه گران در غصب خلافت امیر مومنان علی (ع) ، او را ازرد. این رنجها و مشقت ها زخمی ناآشنا را بر دل فاطمه ( س ) نهاد چنانچه گفته می شود زهرا (س ) پس از وفات پدر چند ماهی بیشتر زندگی نکرد و در ان همان مدت کوتاه ان قدر گریه کرد تا ایشان را یکی از بکائین یعنی بسیار گریه کننده نامیدند. آن حضرت بسیار به زیارت قبر پدر می رفت و می گریست و ناله می کرد. سرانجام اندوه طاقت فرسای زهرا(س ) و صدماتی که بر او در دفاع از حریم ولایت وارد آورند ، او را از پای درآورد و بیمار و بستری ساخت. در مدت زندگی حضرت فاطمه (س ) بعد از رحلت رسول خدا (ص ) بین مورخان و راویان اختلاف نظراست. بیشترین وقتی که گفته اند شش ماه است و کمترین وقت چهل روزاست ، ولی معروفترین نظریه آن است که در سیزدهم جمادی الاولی و یاسوم جمادی الثانی سال 11 هجری ،یعنی هفتاد و پنج روز و یا نود و پنج روز پس از رحلت رسول گرامی اسلام (ص ) ، حضرت فاطمه از دنیا رفت و با شهادت او یاد یاس کبود بر دلها و قلب مسلمین جهان باقی ماند. او در وصیت نامه خود خطاب به حضرت علی (ع) آورده است : " مرا شبانه غسل بده و کفن کن و مخفیانه به خاک بسپار ، راضی نیستم کسانی که پهلویم را شکستند و کودکم را سقط کردند و اموالم را مصادره کردند به تشییع جنازه ام بیایند و برایم نماز بخوانند ، قبرم را نیز مخفی کن." امروز قبر آن حضرت از دیدگان ما پنهان است اما سه مکان را محل دفن ان حضرت می پندارند. خانه خود فاطمه (س ) ، بین قبر و منبر حضرت رسول خدا (ص ) و قبرستان بقیع از جمله مکان هایی هستند که گفته می شود فاطمه (س ) در خاک مقدس آنان آرمیده است. اجتمام. 1581/ 1515
۰ نفر