رمضان ماه عبادت ، خودسازی ، انفاق و نیکوکاری
..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 89/05/26
اجتماعی.رمضان.آداب و رسوم
سمنان - ماه رمضان ماه عبادت و خودسازی و انفاق و گذشت بار دیگر از راه
رسید و میلیونها مسلمان بار دیگر مهمان سفره های خداوند تبارک و تعالی در
این ماه عظیم شدند.
رمضان از مهمترین ماههای خداست بطوریکه آن را از بهترین ماهها می نامند و
اعمال در آن را از بهترین اعمال و دارای اجر و ثواب فراوان می دانند.
از رمضان به عنوان بهار قرآن، ماه رحمت و مغفرت، ماه دوری از گناه و
نزدیکی به خدا و ... یاد می شود و در این ماه علاوه بر گسترده شدن خوان
نعمات الهی، درهای توبه و مغفرت و تضرع و زاری باز شده و مومنان با
دلهایی شکسته برای سال دیگر از آن توشه های فراوان می گیرند.
علما و روحانیون با اشاره بر اهمیت این ماه همواره مردم را به بهره
گیری کامل از این ماه خدا فرا می خوانند و تاکید دارند: مسلمانان باید از
این ماه توشه ای برای دیگر ماههای سال بردارند و در طول سال خود را در
برابر گناه و معصیت بیمه کند.
رمضان با رمز و رازی که دارد همواره در نقاط مختلف کشور دارای آداب و
رسوم خاصی است و مردم هر منطقه تلاش دارند با بهره گیری از این آداب و
رسوم این ماه خدا را عزیز بدارند.
در استان سمنان نیز مردم برای هرچه بهتر برگزاری این ماه و نزدیکی بیشتر
به خدا دارای آداب و رسومی خاص هستند که از سالیان سال نسل اندر نسل باقی
مانده ،گرچه برخی از این آداب به دلیل پیشرفت و تکنولوژی تغییر شکل
یافته است.
کمک و یاری به همنوع، دادن نذورات ،برگزاری جلسات انس با قرآن و تلاوت
آیات وحی، برپایی آیین های ویژه شبهای قدر از مهمترین آداب این ماه است.
پخت و توزیع آش رشته، حلیم، دادن افطاری ، بیدار کردن همسایگان به هنگام
سحر از جمله آدابی است که در گذشته در استان سمنان رسم بوده و همچنان
پابرجاست.
یک شهروند سمنانی در مورد سنت بیدار کردن همسایگان به هنگام سحرهای ماه
مبارک رمضان به عنوان یکی از این آداب یاد می کند.
وی گفت: در گذشته به علت نبود رادیو و تلویزیون برخی با گفتن سه مرتبه
یا ا... به نوعی به مردم بیدارباش می دادند.
وی گفت: برخی دیگر از افراد با حرکت در کوچه ها و قرائت اشعاری اقدام به
بیدار کردن مردم برای خوردن سحری و روزه گرفتن می کردند.
وی افزود: این عمل معمولا نیم ساعت قبل از اذان صبح انجام و افراد با گفتن
صلوات بر محمد و آل محمد و یا این که ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی ،
نروم جز به همان ره که توام راهنمایی برای بیدار کردن افراد در سحرها
اقدام می کردند.
عمده غذای افطاری مردم روزه دار در استان سمنان حلوای آرد برنج، شعله زرد
، شیربرنج، پنیر خیکی و سبزی، کشک و بادمجان، به همراه نان تازه، تخم مرغ
عسلی و ... بود که خانواده ها بر اساس توان اقتصادی از این مواد استفاده
می کردند.
در گذشته خانواده ها معمولا پس از افطار ، شام مختصری هم می خوردند که می
توانست پلو، قلیه بادمجان، آبگوشت و ... باشد.
مردم استان سمنان به شعایر اسلامی نیز پایبندند و با حضور در مساجد به
قرائت قرآن و مقابله قرآن ( دور هم نشستن و قرآن خواندن ) می پردازند و
این مراسم گاه تا نزدیکی سحر ادامه می یابد.
دادن افطاری به مردم از دیگر رسم های روزه داران سمنانی است که از دیرباز
در این استان پابرجاست.
افطاری دادن معمولا در منازل، مساجد و یا تکایا انجام می شد و مهمانان
روزه دار با غذاهای مختلف از جمله شیربرنج با دوشاب، نان و پنیر و سبزی و
پلو پذیرایی می شدند.
در جامعه عشایری استان سمنان نیز رسم و رسوم خاصی در ماه مبارک رمضان
حاکم است که اذان گفتن در هر شامگاه و سحر از جمله این رسوم است.
علیرضا شاه حسینی از محققان جامعه عشایری استان سمنان دادن افطاری با
مواد غذایی عشایری را از دیگر آداب این ماه ذکر می کند.
در حال حاضر برخی از آداب و رسوم گذشته کماکان در برخی از نقاط به ویژه
روستاهای سمنان پابرجاست که افطاری دادن، برگزاری مراسم مقابله قرآن در
منازل ، حضور در مساجد را می توان از جمله این رسوم بیان کرد.ک/4
599/608/506
شماره 020 ساعت 11:01 تمام
