۱۸ دی ۱۳۸۵، ۰:۰۱
کد خبر: 7680651
T T
۰ نفر
عید بزرک غدیر خم، روزی که نعمت بر مسلمانان تمام شد # قم، خبرگزاری جمهوری اسلامی 18/10/85 داخلی.دینی ومذهبی.عیدغدیرخم. کاروان آهسته و آرام در مسیر تاریخ گام بر می داشت، قافله سالارش ستاره عالم نبوت و ماه مجلس آسمانیان و زمینیان حضرت محمد مصطفی (ص ) بود. کاروانیان خسته، اما سرمست از جذبه های معنوی حج و عطر "صفا" و "مروه" با قلب های سرشار از ایمان و یقینی که به آب زمزم تطهیری نو یافته بود، به دور از تعلقات مادی در بیابان خشک و برهوت طی طریق می کردند. زاهد و سالک بودند و عاشقانه درحریم یار، مرغ دل را به طواف کعبه به پرواز درآورده، در مقام ابراهیم نماز عشق گذارده بودند و درصحرای عرفات به نیایشی عاشقانه نشسته بودند. هراز گاهی برای رفع خستگی، محمل ها را بر زمین گذارده، دقایقی را اطراق می کردند، و سپس به راه خود ادامه می دادند. خورشید آسمان ولایت، اسطوره صبر و تقوی روشنی بخش محفل آنان بود، او که روحی به لطافت باران داشت و لطف بی انتهایش در نیمه شب ها دق الباب خانه های یتیمان را به صدا درمی آورد و دستان مهربانش چون شبنم صبحگاهی بر سر آنان می نشست. فاتح خیبر که ذوالفقارش لرزه بر اندام دشمن می انداخت و صفوف آنان را متزلزل می کرد و با دلاوری هایش حماسه می آفرید. کاروانیان می رفتند و از انوار وجودشان همه جا غرق در نور می گشت، عطر محمدی در سراسر فضا آکنده بود. سرانجام به کنار برکه "غدیر خم" رسیدند، حضرت محمد (ص ) فرمان توقف داد، حادثه ای عظیم در پیش بود. پیامبراکرم (ص ) دست حضرت علی (ع) را در دستان مبارک خود گرفت و آن رابلند کرد و گفت: " من کنت مولاه فهذا علی مولا..."، (هرکس من مولای او هستم، پس علی مولای اوست ) و بدین گونه مولای متقیان به خلافت برگزیده شد. دفتر تاریخ اسلام ورق تازه ای خورد و غدیرخم به همیشه تاریخ پیوست تاگواهی بر حقانیت حضرت علی (ع) باشد. آن روز نعمت بر مسلمانان تمام گردید و فرشتگان پرشور و لبخندزنان به پابوس مولای خود رفتند تا غبار خاک پایش را سرمه چشمان خویش کنند. آن گاه، خداوند مژده نعمتی بس بزرک را به بشر داد و او را مشمول رحمت و عطوفت خود گردانید و به سوی سعادت و نیک بختی رهنمون ساخت. بی شک هنگامی که خداوند آیه شریفه "الیوم اکملت لکم دینکم علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا" را بر خاتم النبیین محمد مصطفی (ص ) نازل کرد، راه حقیقت را بر مردم روشن و درهای بهشت را بر آنان گشوده بود. غدیر، عید رحمت و محبت، عدالت، آزادگی،سعادت و نیکبختی و جشن شکرگزاری و سپاس از خدای یگانه است. در این روز خداوند سبحان، اسلام را با ولایت علی (ع) گره ای سبز زد تا کشتی معرفت با بادبان ولایت در اقیانوس پر تلاطم این دنیای وانفسا به سرمنزل مقصود برسد. انتخاب این روز برای اعلام چنین واقعه عظیم و سرنوشت ساز نیز از حکمت و فراستی عظیم و سابقه تاریخی معتبری سرچشمه گرفته که یادآور غلبه نور بر سیاهی است. آری غدیر، براستی عیدی بزرک است، چرا که غم ها و ناله های شیعیان که طی سالها چون جام شوکران در نهاد آنان ریخته شده بود، با مژده ولایت مولای متقیان به شور و شعفی وصف ناپذیر بدل شد. 550/587
۰ نفر