سرگذشت بیشه راه های تهران از سرسبزی دیروز تا مخروبه های امروز
#
تهران بزرک، خبرگزاری جمهوری اسلامی 18/03/84
داخلی.شهری.ده ونک.
گزارش: شهره مهرنامی
خوردن نوبرانه در بیشه راه های تهران زیر درختان توت، رسمی است که دیگر
به دست فراموشی سپرده شده و درختان آن نیز تا به حال چندین و چند بار به
کاغذ و یا وسائل چوبی تبدیل شده و دارفانی را وداع گفته اند.
تابلوی منطقه حفاظت شده شهرداری در قسمتی از اتوبان به چشم می خورد.
در این فاصله دو کیوسک نگهبانی هم هست، درختان تنومند که زینت بخش اتوبان
شده اند یادآور باغهای از دست رفته ای هستند که سال ها پیش در تهران مسکن
داشتند و حالا در فاصله ای کمتر از پانصد متر دو ردیف از آنها با تابلوی
منطقه حفاظت شده شهرداری محفوظ مانده اند.
بیشه راهی پر از زباله و پناهگاهی برای کارتن خواب ها و معتادان بی جا و
مکان !
" بر اساس ضوابط فنی بزرگراه ها، بزرگراهی را که از مسیر جنگلی یا
تفریحی عبور کند "بیشه راه" معادل اصطلاح "پارک وی" گویند."
به نظر می رسد در تهران تنها یک بیشه راه باقی مانده باشد، آن هم کنار
بزرگراه چمران است بزرگراهی که به "پارک وی" معروف است.
"ده ونک" از غرب و شمال به بزرگراه شهید چمران و از جنوب به خیابان
ملاصدرا و از شرق به خیابان سئول ختم می شود.
خانه های کج و معوج از گوشه کنار اتوبان به چشم می خورد و تیرآهن طبقاتی
که قرار است به خانه ها اضافه شود از دور فریاد می کشند.
در فاصله ای کمتر از پانصد متر بین ملاصدرا و ده ونک، تنها دو ردیف از
درختان باقی مانده اند که عمده آنها، درختان توت هستند و بیشتر نقش مترسکی
را که محافظ تصویری ساخت و ساز غیرمجاز در آن منطقه است را بازی می کند.
"بر اساس بند 10 مشخصات فنی بزرگراه های تهران مصوب سال 69 سازمان حمل
و نقل و ترافیک تهران، نوع کاربری زمین های مجاور بزرگراه درون شهری را
فضای سبز و صرفا کاربری های مربوط به تسهیلات شبکه مانند پمپ بنزین و
استراحتگاه است."
البته این بیشه راه، استراحتگاه هست ولی برای "بردوشان" تهرانی، کارتن
خواب ها، گوسفند فروش ها و... زیر هردرخت، بساط فردی مخفی شده و یا کسی است
که در خواب ناز به سر می برد.
جالب است بدانید، مکان هایی همچون بیشه راه های بزرگراه شهید چمران جزء
اراضی ذخیره ای هستند یعنی زمین هایی که برای خدمت رسانی درنظر گرفته شده اند
و به این ترتیب برای مثال اگر زلزله ای در تهران واقع شود، مردم جایی برای
پناه بردن نخواهند داشت.
خانه هایی بدون نظم و بی قانون بدون ایمنی رنک به رنک همچون قارچی از
زمین سر برآورده اند و ادعای مالکیت دارند.
خانمی از ساکنان این منطقه گفت: 25 سال است که در این منطقه ساکنیم،
خودمان خانه را ساخته ایم، آب، برق، گاز و تلفن هم داریم، سند تمام این
خانه ها قول نامه ای و بونچاقی است ولی شهرداری به ما قول داده تا سند رسمی
برای خانه هایمان صادر کند.
پیرمردی که زیردرخت توت چونباتمه زده و در حال توت خوردن بود، در این
خصوص گفت: خانه های این منطقه گرانند و بیشتر افرادی که در اینجا ساکنند،
آنها را احداث کرده اند.
برای کسی مهم نیست که این خانه ها با اصول مهندسی ساخته شده و یا اصلا
زمینی را بی اجازه تصرف کرده اند و آن را معامله هم می کنند دراین محله مسجد
وقفی هم وجود دارد که البته بیشتر شبیه به حسینه است.
یکی از بنگاه داران مسکن در ده ونک، قیمت اجاره یک باب خانه 60 متری یک
خوابه را در این منطقه، چهار میلیون پول رهن و 60 هزار تومان اجاره دانست
و مدعی شد که بزودی برای این خانه ها سند رسمی صادر خواهد شد.
ساخت و ساز غیرمجاز در اراضی دولتی و قول صدور سند موضوع جالبی است
که ممکن بودن آن را مسوولان باید پاسخ دهند.
کنار اتوبان، پشت همان دو ردیف درخت باقی مانده، " کنده " بریده شده
درختان به چشم می خورد و محل تجمع زباله و کثافات، ضمن این که کسی برای
جمع آوری آنها اقدام نمی کند.
نگهبان یکی از دو دکه نگهبانی به خبرنگار ایرنا مرکز استان تهران گفت:
بارها، شب ها با ساکنان این منطقه که می خواستند تیرآهن وارد کنند درگیر
شدم و یک بار سر و یک بار آرنجم شکسته است، ولی چون دیگر تمام ساکنان را
می شناسیم اگر هم بیاورند شبانه با مامور این تیرآهن ها از خانه شان بیرون
می کشیم.
با توجه به قانون ماده 100 شهرداری ها، شهرداری باید از ساخت و سازهای
غیرمجاز یا تخلفات ساختمانی در محدوده شهر جلوگیری کند و تخلفات را به
کمیسیون ماده 100 ارجاع دهد اقدامی که در این منطقه سرسبز که درحال تخریب
است صورت نگرفته است.
بیشه راه های تهران به مخروبه هایی تبدیل شده و شاید دیگر حتی نتوان به
آنها فکر کرد.
تهرام/ک/2813/682