گزارشی از آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در استان سمنان
#
سمنان ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 21/07/84
داخلی.اجتماعی.ماه رمضان.
با آغاز ماه مبارک رمضان استان سمنان معنویتی خاص یافت و مردم این دیار
با دعا و نیایش های مخصوص این ماه، دلهای خود را به خدا نزدیک و به جسم و
روح خود جلا می بخشند.
این ماه برای مردم استان سمنان دارای ویژگی ها و آداب و رسوم خاصی است و
یاری و کمک به دیگران ،توجه به همنوع ،دادن نذورات ،برگزاری جلسات انس با
قرآن و تلاوت آیات وحی و نیز برپایی آئین های ویژه شبهای قدر از اهم این
آداب است.
پخت و توزیع آش رشته، حلیم، دادن افطاری، قرائت قرآن کریم، بیدار کردن
همسایگان به هنگام سحر از جمله آداب و رسوم ماه پرفضیلت رمضان در گذشته
بوده است که برخی از آنها همچنان پا برجاست.
یک شهروند سمنانی در این مورد از سنت بیدار کردن همسایگان در سحرهای
ماه مبارک رمضان به عنوان یکی از آداب در این شهر یاد کرد.
"ابراهیم همتی" به خبرنگار ایرنا گفت: در گذشته به علت نبودن رادیو و
تلویزیون برخی افراد با گفتن سه مرتبه "یا ا..." به نوعی به مردم بیدار-
باش می دادند.
وی افزود: برخی از افراد نیز با حرکت در کوچه ها و قرائت اشعاری، اقدام
به بیدار کردن مردم برای خوردن سحری و روزه گرفتن می کردند.
به گفته وی، این عمل معمولا نیم ساعت قبل از اذان صبح انجام و افراد با
گفتن صلوات بر محمد و آل محمد و یا این که "ذکر تو گویم که تو پاکی و
خدایی، نروم جز به همان راه که توام راهنمائی" برای بیدارکردن افراد در
سحرهای ماه مبارک رمضان استفاده می کردند.
عمده غذای افطاری مردم روزه دار در سمنان شامل حلوای آرد برنج، شعله زرد
شیربرنج ،پنیرخیگی و سبزی ،کشک و بادمجان به همراه نان تازه و تخم مرغ
عسلی بود که خانواده ها با توجه به توان اقتصادی از آن استفاده می کنند.
همچنین مردم مومن و معتقد به شعایر اسلامی این شهر بعد از افطار در مساجد
حضور یافته و به عبادت می پردازند.
اقشار مختلف مردم با حضور در مساجد به قرائت و مقابله قرآن می پردازند و
این مراسم گاه تا نزدیکی سحر ادامه می یابد.
همچنین مردم این منطقه پس از خوردن سحری ماه مبارک رمضان برای ادای
فریضه صبح به مساجد می رفتند که اکنون نیز این سنت پابرجاست.
دادن افطاری به مردم از دیگر رسم های روزه داران سمنان در ماه رمضان است
که از دیرباز برجای مانده است.
افطاری دادن معمولا در منازل، مساجد و تکایا انجام می شد و مهمانان روزه-
دار با غذاهای مختلف از جمله شیربرنج با دوشاب، نان و پنیر و سبزی و پلو
پذیرایی می شدند.
یک محقق مسایل عشایری نیز در تشریح آداب و رسوم عشایر استان سمنان در
ماه رمضان اظهار داشت: در جوامع عشایری این استان اذان گفتن در هر شامگاه
و سحر از رسومی بود که توسط برخی افراد اجرا می شد.
"علیرضا شاه حسینی" دادن افطاری با استفاده از مواد غذائی عشایری را از
دیگر آداب در این ماه مبارک ذکر می کند که خانواده ها با توجه به وضعیت
اقتصادی نسبت به آن اقدام می کردند.
یک خانم سالمند سمنانی نیز با بیان خاطرات خود از ماه مبارک رمضان در
سال های قبل در این منطقه گفت: در آن سالها چند نفری با به صدا در آوردن
طبل در کوچه می گشتند و با شعرخوانی مردم را برای سحر بیدار می کردند رسمی
که امروز بکلی منسوخ شده است.
به گفته وی، در گذشته در صورتی که پس از بیدارباش عمومی صاحب خانه ای با
روشن کردن چراغ بیدار بودن خود را اعلام نمی کرد ،همسایگان روز بعد به پرس
و جو می پرداختند و چنانچه مشکلی وجود داشت به یاری آنها می رفتند که این
روح همدلی را بین مومنان تقویت می کرد.
در حال حاضر نیز برخی از آداب و رسوم گذشته کماکان در برخی از نقاط به
ویژه روستاهای سمنان پابرجاست که از جمله به افطاری دادن ، برگزاری مراسم
مقابله قرآن در منازل ، حضور در مساجد پس از افطار و قرائت قرآن می توان
اشاره کرد.
599/601
