نبود جریان نقد ادبی باعث محدودشدن ادبیات داستانی در داخل کشور شده است

نبود جریان نقد ادبی باعث محدودشدن ادبیات داستانی در داخل کشور شده است # اصفهان ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 20/10/84 داخلی. فرهنگی. ادبیات. جایزه ادبی. استاد ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی گفت: نبود جریان نقد ادبی از عوامل محدود شدن ادبیات داستانی در داخل کشور شده است. "حسین پاینده"در سومین جایزه ادبی اصفهان درکتابخانه مرکزی شهرداری گفت: نقد ادبی در هر فرهنگی باعث تمایز آثار برتر معنایی نسبت به آثار بی معنا و عامل پیشرفت ادبیات داستانی در گستره جهانی می شود. وی تصریح کرد: نقد ادبی به معنای تحلیل معنایی و محتوایی داستان، کاوشی در مفهوم نوشته دارد. نویسنده کتاب"مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان"افزود:در مطبوعات ما در مورد ادبیات داستانی بدون اینکه از نقد ادبی تاثیری گرفته شود، از اثر نویسنده حرف زده می شود. وی اظهار داشت: در کشورهای غربی،زمانی که رمان یا مجمومه داستان کوتاهی منتشر می شود مطبوعات به معرفی و بررسی اثر می پردازند و خلاصه ای از کتاب و مشخصات آن را به خوانندگان معرفی می کنند. نویسنده کتاب "مدرنیسم و پسا مدرنیسم در رمان" افزود: این جریان در کشور ما وجود ندارد و اغلب درمطبوعات یا از نویسنده یی تعریف می کنند یا علیه وی مطلبی می نویسند. پاینده تصریح کرد: به علت فقدان نقد ادبی در کشور، آثار ادبی از دیدگاه نقادانه محک نمی خورد و حتی جوایزی که توسط نهادهای دولتی و غیر دولتی به آثار برگزیده ادبی ارایه می شود بر پایه اصول نقد ادبی نیست. وی تصریح کرد:نقد ادبی در دانشگاهها جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است حتی در رشته ادبیات فارسی نیز تا چندسال پیش این مهم تنها درقالب دو واحد اختیاری ارایه می شد. وی اظهار کرد: در دروس ارایه شده در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا درسی ادبیات فارسی، نقد ادبی نیز جایی ندارد. نویسنده کتاب " گفتمان نقد " اضافه کرد:ادبیات معاصر ما برای جهانی شدن چشم انداز چندان روشنی در پیش روی خود ندارد. وی پیروی ناآگاهانه از سبکهای برآمده از اوضاع فرهنگی که با وضع فرهنگی ما قابل قیاس نیست و همچنین ناتوانی بسیاری از نویسندگان معاصر از ایجاد نوعی گفت وگوی انتقادی با فرهنک و عدم تفحص و ناآشنایی آنها با موئلفه های فرهنگی را از دیگر موارد جهانی نشدن ادبیات داستانی معاصر ایران برشمرد. وی تاکید کرد: جریان نقد نتوانسته است در روند ادبیات داستانی تاثیر بگذارد و نیاز است که نویسندگان با شناخت دقیق وضع موجود از راه پژوهش های ادبی و نقادانه و برگزاری جلسات ادبی، نقاط ضعف و قوت ادبیات داستانی را مورد بررسی قرار دهند. وی گفت: آثار ادبی محصول تعامل تنش آمیز ذهنیت نویسنده با فرهنک است و نگارش آثاری که با گرته برداری از نویسندگان سایر فرهنک ها صورت می گیرد نمی تواند تاثیری در ذهن مخاطب داشته باشد. وی افزود: وظیفه اصلی ادبیات، کاوش نقادانه درباره زندگی و فرهنک است.
مترجم کتاب "بکت و تئاتر معناباختگی " اظهار داشت: هر نویسنده یی که دست به قلم می برد باید حرفی برای گفتن داشته باشد و ارتباط با مخاطب پیدا کند و برقرار نشدن هیچگونه ارتباطی بین نویسنده با مخاطب به معنی این است که نویسنده حرفی برای گفتن ندارد. پاینده تاکید کرد: تکنیک، صناعت و بلاغت در خدمت محتواست،اگر رمانی محتوا نداشته باشد ، اما دارای تکنیک و صناعت باشد ، نمی تواند به عنوان رمان معنادار یا جذاب محسوب شود. مترجم کتاب"نظریه رمان"بیان داشت:نویسندگانی که فقط به تکنیک روی می آورند و از اصل محتوا و معنا دورند هم مصرف کنندگان تولید ادبی درداخل را مایوس می کنند هم ادبیات داستانی را در عرصه جهانی با چالش روبه رو می سازند. وی گفت: برای مثال، نویسندگان برجسته ترک از فرهنک اروپایی گرته برداری نکرده اند که امروز مخاطبان جهانی پیدا کرده اند، بنابراین با استعانت از فرهنک بومی به جایگاه قابل توجهی در ادبیات داستانی جهان رسیده اند. مترجم کتاب " زبانشناسی و نقدادبی " تصریح کرد: نویسندگانی که از فرهنک اصیل خود در نوشته هایشان بهره می برند، باعث جهانی شدن آثار خود شده و این رمز موفقیت آنان است که آثارشان از مرزها فراتر می رود. وی تاکید کرد:نویسنده باید با فرهنک اجتماعی خود آشنا باشد و بعد از آن با دید انتقادی از این فرهنک بپردازد. " حسین پاینده" متولد 1341 تهران دارای مدرک دکترای ادبیات انگلیسی در زمینه " نظریه و نقد ادبی" از انگلستان است. وی چهار عنوان کتاب تالیف و سه کتاب نیز ترجمه کرده است. سومین جایزه ادبی اصفهان از 19 تا 21 دیماه در اصفهان برپاست. 2359/607/543