کارشناسان: جلوگیری از تغییر کاربری زمینهای کشاورزی راهکار عملی می خواهد

کارشناسان: جلوگیری از تغییر کاربری زمینهای کشاورزی راهکار عملی می خواهد # بندرانزلی، خبرگزاری جمهوری اسلامی 14/06/83 داخلی.اقتصادی.کشاورزی. درحالیکه دولت برای جلوگیری از روند تغییر کاربری زمینهای زراعی قانون مصوب کرده است کارشناسان معتقدند بدون ارائه راهکار عملی این قانون ناکارآمد است. کشاورزی گیلان سالهاست درگیر مشکلات عدیده ای شده که تولید را فاقد صرفه اقتصادی کرده و زمینه را برای تغییر کاربری اراضی آماده نموده است. بالا رفتن هزینه نهاده های کشاورزی ( کود، سم، بذر) ، گران شدن نیروی کار، وسایل و تجهیزات کشاورزی و کوچک شدن زمینها از جمله مسائلی است که کشاورزان گیلان را به فکر فروش زمین و روی آوردن به کارهای دیگر انداخته است. کارشناسان کشاورزی گیلان می گویند: مالکیت قطعات کوچک زمین های کشاورزی در گیلان سود کار کشاورزی در این استان را برای خانوارهای بهره بردار به شدت کاهش داده است. این کارشناسان می گویند: محصور بودن گیلان بین رشته کوههای البرزو دریای خزر امکان گسترش زمینهای کشاورزی استان را غیرممکن کرده و تقسیم زمینها بین وارثان متعدد کوچک تر شدن این قطعات را شدت بخشیده است. بگفته این کارشناسان زمین اندک و انبوه بهره برداران ادامه تولیدات کشاورزی استان را با کاهش شدید صرفه اقتصادی روبرو ساخته است. گیلان دارای 400 هزار هکتار زمین کشاورزی با بیش از182 هزار خانوار بهره برداراست که از این میزان زمین کشاورزی 230 هزار هکتار آن زیر کشت انواع گونه های برنج قرار دارد. براساس آمار موجود، 70 درصد خانوارهای بهره بردار برنج گیلان دارای شش هزار مترمربع، کمتر از نیم درصد بیش از10 هکتار و 5/ 29 درصد دارای بیش از دو هکتار زمین هستند. کشت برنج در قطعات کوچک زمین به دلیل نبود امکان اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی و انبوه بهره برداران غیراقتصادی است. رییس سازمان کشاورزی گیلان گفت: کشت برنج در قطعات کوچک زمین به دلیل نبود امکان اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی و انبوه بهره برداران در استان صرفه اقتصادی ندارد. "محمدرضاطاهر زاده"افزود: برای دسترسی به کشاورزی پایدار، مطمئن و سودـ آور در استان گیلان باید طرح تجهیز و یکپارچه سازی اراضی، بکارگیری ادوات و ماشین آلات کشت میکانیزه و روشهای مبارزه بیولوژیک با آفات و راههای مختلف افزایش بهره وری نظیر توسعه کشت دوم اجرا شود. وی گفت:اجرای طرح تجهیز و یکپارچه سازی اراضی شالیزاری با هدف افزایش تولید محصولات کشاورزی موجب منظم شدن کرت ها، نهرها، زهکشی زمین ها، جلوگیری از غرقابی و صرفه جویی در آب زراعی ضروری است. وی افزود: بااجرای طرح یکپارچه سازی درشالیزارهای حدود 35 درصد مصرف آب زراعی کاهش یافته و بین 15 تا25 درصد برمیزان تولید محصول استان افزوده ـ می شود. برغم وجود مشکلات یادشده دولت برای جلوگیری از روند فروش زمینهای زراعی فقط اقدام به تصویب قانون ممنوعیت تغییر کاربری زمین های زراعی کرده است. اما کارشناسان می گویند: این قانون به تنهایی دردی را از کشاورزی بیمار گیلان درمان نمی کند. رییس مدیریت امور اراضی بندرانزلی هدف دولت ازوضع قانون ممنوعیت تغییر کاربری زمینهای کشاورزی را حفظ کشاورزی عنوان کرد. " رحیم علی شمس "گفت: تنها با وضع قانون نمی توان کشاورزی را حفظ کرد زیرا تازمانی که درآمد با هزینه تولید متناسب نباشد کشاورز زمین را رها کرده و به شهر مهاجرت می کند. به گفته این کارشناس در تصویب این قانون فقط حفظ وضعیت موجود بدون در نظر گرفتن تغییراتی که براساس مرور زمان در منطقه ایجاد می شود، توجه شده است. به عقیده وی، برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی بهترین کار پرداخت یارانه به کشاورزان و کاهش هزینه های تولیداست. نماینده مردم انزلی در مجلس نیز دراین باره گفت: در شرایط موجود تولید بسیاری از محصولات از قبیل برنج و چای برای کشاورز گیلانی صرفه اقتصادی ندارد. "هادی حق شناس" اظهار داشت: کشاورزان از هر هکتار زمین زیر کشت برنج در خوشبینانه ترین وضعیت 15 میلیون ریال درآمد کسب می کنند. به گفته وی این در حالی است که طبق بررسی سازمان مدیرت و برنامه ریزی و جهاد کشاورزی هزینه کاشت داشت و برداشت هر هکتار برنج بیش از 12 میلیون ریال است . به اعتقاد وی دولت می تواند با خرید تضمینی تولیدات کشاورزی به قیمت مناسب، تامین فناوری کشاورزی، کاهش هزینه نهاده ها، سیستم توزیع مناسب کاهش هزینه آب بهای کشاورزی و کوتاه کردن دست واسطه ها، در بلند مدت تولید محصولات کشاورزی را توجیه پذیر سازد. کارشناسان مورد مصاحبه با خبرنگار ایرناتاکید کردند: اجرای قانون حفظ کاربری زمینهای کشاورزی حتی اگر مانع تغییر کاربری اراضی زراعی شود نمی تواند رونق کشاورزی را به همراه داشته باشد. به عقیده آنان، مقرون به صرفه بودن کشاورزی به طور خودکار نه تنها جلوی تغییرکاربری این اراضی را می گیرد بلکه می تواند از عوامل مهم ایجاد اشتغال و توسعه کشور باشد. 620/321/604