رامین ایزدی نژاد در گفت و گو با ایرنا افزود: برخی فیلمنامه ها فاقد مطالعات عمیق درلایه لایه ریشه های تاریخی خود هستند به خصوص این نقص در پردازش روایات تاریخی و جود دارد.
وی گفت: تیپ، شخصیت بازیگر، كارگردان، عوامل پشت صحنه و فیلم مانند پشت ویترین فروشگاه ها و مغازه ها می مانند كه به عرضه در می آیند و اگر بررسی های ژرفی بر آثار تاریخی محصولی كه ارایه می دهند، به ویژه آنهایی كه زمینه های تاریخی دارند، صورت نگیرد، ضعیف ترین اثر هنری در مقابل دیدگان بیینده گذاشته می شود.
رایزدی نژاد گفت:نباید انتظار داشت كه بازی بازیگر از كیفیت بالایی برخوردار شود، در حالی كه تأثیرات منفی سناریو مربوطه، اطراف نقش او را احاطه كرده است.
این هنرمند اضافه كرد: چون دوربین یك قاب است و فیلمنامه باید میانجی گری كند و با پرداختن و موشكافی دقیق؛ بیوگرافی شخصیت های فیلم، سریال و تئاتر را از دل شخصیت بازیگر بیرون بكشد و به نبوغ او جان تازه ای بدمد.
كارشناس ادبیات نمایشی همچنین گفت: مقولات احساسات، عواطف، تخیل، تمركز و فیزیك كار بازیگر، متأثر از جنبه های روانی و معنوی كار اوست و اگر فیلمنامه قوی و بدون ایراد در اختیارش باشد، می تواند ابعاد و ماهیت كار خود را بروز دهد و بهترین نمایش را فراروی تماشاچی بگذارد.
این هنرپیشه كه نقش او در مجموعه های پلیس جوان، دریایی ها، خانه امید، بدون شرح و بیگانه سرزمین من در اذهان عمومی همچنان نقش بسته است، اظهار داشت: سناریوها باید تلفیقی از ابزار كار باشند كه از ذهن خلاق هنرمند فیلمنامه نویس بیرون می تراود و در مشت بازیگر گذاشته می شود، لذا باید ابزار كار بازیگر به گونه ای طراحی شود كه روح و جان او تسخیر و زندانی ایده های نمایشنامه نویس شود نه تبدیل به وسیله ای كه شخصیت و هنرش را تخریب كند.
ایزدی نژاد طی گفت: تحصیلات آكادمیك در كنار نبوغ بازیگر خیلی مهم است تا با تركیب اجرای قوی و فیلمنامه قوی، اثر شاق نویسنده آن بی پاسخ گذاشته نشده و بازی قوی از او به روی صحنه رود.
وی افزود: فیلمنامه نویسان بایستی قدری از جنبه تجاری دادن به آثار خود بپرهیزند تا بتوانند مطابق با چارچوب فضاهای هنری، پدیده ای مدرن در این بخش از هنر كشور به وجود آوردند.
ایزدی نژاد ضمن گله مندی دوباره نسبت به كمبود دانش تاریخی در خلق آثار سینمایی، تئاتر و سریال ها از مسئولین امر درخواست كرد: ایجاد یك یا چند نقطه یا مكانی خاص برای ارایه دستاوردهای هنر نمایشی، دردی را دوا نمی كند و باید تمهیداتی را در خصوص گسترش فضاها به منظور برقراری تماس بیشتر هنرمندان با مردم و ارزش گذاری بر كارشان فراهم شود تا این صنعت رونقی چشمگیر بیابد.ك/3
م ك 675
عضو كانون علمي فرهنگي هنرمندان ايران خواستار دقت ويژه نويسندگان مجموعه هاي تلويزيوني، سينما و تئاتر درآثاري كه كليد مي خورند شد و گفت: فيلمنامه نويسان، مثل مجمسه سازي بازيگري را باور پذير كنند.
