متولیان امر سلامت اعتقاد دارند كه بهبود پوشش جاری واكسیناسیون ( بالای 95 درصد ) باعث كاهش موراد ابتلا به سرخك و در نتیجه كاهش موارد مرگ ناشی از بیماری سرخك شده است.
طبق گفته پزشكان ؛ این بیماری یكی از مسری ترین بیماری های واگیردار است و هنگامی كه ویروس سرخك به جمعیت غیر ایمن منتقل شود، 90 تا صد درصد افراد آلوده می شوند و علائم بالینی در آنها مشاهده می شود.
مسوول گروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای دانشگاه علوم پزشكی كرمانشاه درخصوص این بیماری گفت: بعد از دوره پنهان بیماری كه حدود 10 تا 12 روز یا حتی بیشتر طول می كشد، علایم مقدماتی شامل تب ، خستگی ، سرفه ، آب ریزش از بینی و التهاب ملتحمه در فرد بروز می كند.
دكتر ' ناهید خادمی ' روز پنجشنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: دو تا چهار روز بعد، نقاط قرمز در پشت گوش ها و صورت به همراه تب بالا ظاهر می شود و نقاط سفید رنگی در مخاط دهان به فاصله كوتاهی پس از شروع بثورات ( دانه های قرمز ) جلدی ظاهر شده كه به مدت یك تا دو روز بعد نیز باقی می ماند و سپس بثورات به سمت تنه و اندام های انتهایی گسترش یافته و در طی سه تا هفت روز از بین می رود.
وی با بیان اینكه انتقال این بیماری به صورت اولیه از فرد به فرد و از طریق هوا یا به وسیله تماس مستقیم با ترشحات بینی و گلوی فرد بیمار است، گفت: افراد مبتلا از دو تا چهار روز قبل از شروع بثورات تا چهار تا 9 روز بعد از آن، آلوده كننده هستند.
خادمی تاكید كرد: این بیماری در مهد كودك ها ، مدارس ، اردوگاهها ، سربازخانه ها و دیگر مكانهای تجمعی، بصورت سریع انتقال می یابد و عفونت میانی گوش، عفونت ریه ها ، اسهال ، سوء تغذیه ، زخم قرنیه و كوری و تورم مغز از عوارض عمده ابتلا به آن است.
وی واكسیناسیون بموقع كودكان علیه سرخك را یكی از مهم ترین راههای پیشگیری از ابتلا به این بیماری عنوان و تصریح كرد: برای پیشگیری از بیماری در كودكان طی دو نوبت واكسن سرخك، سرخجه و اوریون به ترتیب در 12 ماهگی و 18 ماهگی كودك تزریق می شود.
خادمی گفت: تلقیح این واكسن در دوران بارداری، ابتلا به بیماری های حاد تب دار با تب متوسط یا شدید، در هنگام نقص ایمنی و بدخیمی و موارد حساسیت شدید به آنتی بیوتیك های موجود در واكسن، منع دارد.
این پزشك كرمانشاهی تاكید كرد: افراد در معرض تماس بدون سابقه واكسیناسیون با مورد قطعی سرخك، در صورت نداشتن ممنوعیت دریافت واكسن، باید واكسینه گردند و در صورتی كه امكان تجویز واكسن به هر علتی برای آنان میسر نباشد می بایست 14 روز تحت مراقبت قرار گیرند و بروز تب در آنها به عنوان احتمال شروع بیماری، تلقی می شود.
وی گفت: افراد خانواده فرد مشكوك به سرخك كه واكسینه نشده اند و سن آنها بین 9 ماه تا 12 سال است باید در فاصله زمانی كمتر از 72 ساعت بعد از شروع علائم در بیمار ، واكسینه شوند و در مورد كودكان كمتر از 9 ماه و زنان باردار، توصیه می شود ضمن جداسازی و جلوگیری از تماس آنان با بیمار مشكوك به سرخك، با نظر پزشك ایمونوگلوبولین استاندارد تجویز و پس از پنج ماه واكسینه شوند.
خادمی افزود: در مدارس بلافاصله بعد از تشخیص بالینی بیماری، تمامی دانش آموزان از نظر سابقه واكسیناسیون و دریافت دو نوبت واكسن سرخك بررسی و در صورت تكمیل نبودن واكسیناسیون، بلافاصله واكسینه می شوند.
وی تاكید كرد: هم اكنون درمان خاصی برای بیماری وجود ندارد و تجویز ویتامین آ به كودكانی كه بیماری سرخك دارند در كاهش شدت بیماری و میزان كشندگی آن موثر است.
خادمی ادامه داد: به دنبال واكسیناسیون سراسری سال 82 سرخك و سرخجه كه برای گروه سنی پنج تا 25 سال در كشور انجام شد، موارد بیماری بسیار محدود شد و هدف گذاری شده كه این بیماری تا سال 1394 در مرحله حذف قرار گیرد.
وی گفت: در راستای دست یابی به این هدف مهم، باید هر فرد بیمار كه دارای علایم تب و دانه های قرمز رنگ روی پوست می باشد، فورا به مراكز درمانی مراجعه كند تا آزمایش ها و تشخیص نهایی بر روی آن انجام شود.
اكنون نوبت آن است كه دست به دست هم دهیم و بعد از بیماری فلج اطفال ، سرخك را نیز به خاك بمالیم.ك/4
7450/567
كرمانشاه - يكي از بيماري هاي كشنده در كشورهاي در حال توسعه، بيماري سرخك است كه ميزان كشندگي آن در حدود 5/1 درصد و در برخي مناطق در حدود 10تا 30 درصد تخمين زده شده است.
