وسعت و پراكندگي جنگل هاي مانگر سواحل استان هرمزگان پايش شد

به گزارش ایرنا اكبر محمدی شنبه در مصاحبه اختصاصی با ایرنا افزود: در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از تصاویر ماهواره ای Landsat و استفاده از شاخص NDVI در یك دوره زمانی 33 ساله (1975-2008) پراكندگی و تغییرات جنگل های سواحل هرمزگان بصورت یكپارچه بررسی شود.

وی ادامه داد: از نتایج بدست آمده می توان به عنوان الگویی برای برنامه ریزی های آینده در زمینه مدیریت سرزمین و حفاطت از این زیست گاه های كشور استفاده كرد.

وی ابراز داشت: از مناطق واجد مانگرو در ایران چهار منطقه به عنوان تالاب بین المللی و یك منطقه با عنوان پارك ملی ساحلی- دریایی و هشت منطقه نیز به عنوان منطقه حفاظت شده و یك منطقه ذخیره گاه زیست كره تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته اند.

سرپرست سازمان زمین شناسی دریایی خلیج فارس و دریای عمان تاكید كرد: پایش و مطالعه تغییرات وسعت مانگروها در سواحل جنوبی ایران از اهمیت زیادی برخوردار است.

محمدی اظهار داشت: جنگل های مانگرو جهان سالانه با سرعت بین یك و دو درصد در حال كاهش اند كه این نرخ رو به افزایش است.

وی تصریح كرد: اكوسیستم های مانگرو نسبت به انواع گوناگونی از آشفتگی ها و استرس های محیطی بسیار آسیب پذیر هستند.

سرپرست سازمان زمین شناسی دریایی خلیج فارس و دریای عمان اضافه كرد: این اكوسیستم های علاوه برحساس بودن و قرار داشتن دراولویت حفاظت به دلیل كاركردها و ارزش های غیر قابل جانشین خود و اهمیت زیستگاهی آنهای از سوی كنوانسیون تنوع زیستی در كانون توجه قرار گرفته اند.

محمدی بیان كرد: جنگل های مانگرو ایران از شرقی ترین بخش دریای عمان در خلیج گواتر آغاز می شود و با حركت به سمت غرب خلیج فارس و زیاد شدن عرض جغرافیایی در رویشگاه دیر استان بوشهر پایان می یابد.ك/3

8144/668