به گزارش ایرنا، محرم كه می‌رسد عطش غیرقابل وصف را به یاد می آوری و رشادت، شجاعت، ولایت‌مداری، ایثار و شهادت و خون خدا.
اینجا كربلاست! كربلایی كه قرآن ناطق به قربانگاه رفت و شهدا و یاران بی نظیرش كه مصداق آیه، آیه ی قرآنند.
كربلا! تو تبلور عاطفه و اندیشه و زیباترین تابلوی نقاشی ای هستی كه خداوند بر بوم زمین، ترسیم كرد.
كربلا، ای بهشت زمینی، ای مخاطب دلها و اشك های سوخته، خیمه ها را چگونه برتابیدی در آتش كین دشمنی كه سوزنده تر از آسمان داغ سوزان ات بود.
عاشورا! فصل صف آرایی تمام خوبی ها، مقابل تمامی پلیدی های و زشتی‌هاست.
عاشورا فصل رویش‌ها و ریزش‌هاست، فصل آزمایش و انتخاب.
عاشورا خیمه ای به وسعت همه هستی است، خیمه ای به بلندای آسمان و كهكشان ها، با خوانی گسترده از عطش كه تشنگی بشریت را پایان داد.
سالهاست در ظهر عاشورا بهشت در آتش متولد می‌شود، آتش عشق و دلدادگی.
در عاشورا عرش بر حسین می نازد و كربلا به علمدار حسین، اباالفضل العباس (ع) قمر بنی هاشم.
قرن هاست، آسمان نینوا در محضر این همه خون از وسعت آبی خویش شرمسار است.
اگر همه جا كربلاست و هر روز عاشورا، پس در همه جا و همه گاه، تمام انسان ها در تشنگی همه ی عطش زدگان عاشورا سهیم اند.
تشنگانی كه عطش ایمان داشتند و باور، ایمان به امامت و ولایت آل علی (ع) و باور حق بودن حسین (ع).
اینجا كربلاست و امروز عاشورا.
سرزمینی برای جوانه زدن اندیشه عاشورایی و روزی برای كربلایی بودن.
تاریخ، مبهوت و شگفت زده‌ی یك روز خویش است 'عاشورا '.
و بشریت در شگفت است از انسان هایی كه مرگ را بر زندگی با ذلت و اسارت جسم را بر اسارت تفكر و روح ترجیح دادند.ك/4
گزارش: مجتهدی
545/8122
خمين- باز هم محرم و يك دنيا اشك و عشق و عبرت. باز هم كربلا و سرزميني كه تمام هستي به طواف آن دل خوش دارند و باز هم عاشورا و يك روز به وسعت تمام روزهاي خدا.
