برخي شاعران آييني در بيان اغراق ها ترمز بريده اند

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، 'سیدعلی موسوی گرمارودی' روز دوشنبه در نشست بررسی اشعار آیینی كه در حاشیه كنگره شعر آیینی 'شفق' برگزار شد، با بیان آنكه تعابیر به كار رفته در اشعار آیینی در پاره ای از موارد بیشتر شكل عشق زمینی و حتی سطحی تر از آن را به خود می گیرد، افزود: در مورد این آسیب، 30 سال است كه بطور مستمر تذكر می دهم اما توجهی به آن نمی شود.

وی ادامه داد: متاسفانه اغراق های سطحی و غلوهای توهین آمیز در برخی اشعار آیینی به كار برده می شود و این نشان دهنده نوعی 'ترمز بریدگی' شعرای آیینی كشور است، كه در صورت تصحیح نشدن این روش ها، در آینده با مخاطرات جدی در شعر مذهبی كشور روبرو خواهیم بود.

این مترجم قرآن با بیان آنكه تعابیر به كار رفته در برخی اشعار آیینی باعث شده كه خود آن اثر رنگ و بوی 'شرك' به خود بگیرد، خاطرنشان كرد: الگوی ما برای سرودن شعر آیینی باید ائمه اطهار(ع) و دقتی كه آنها در بیان گفته های خود داشته اند، باشد.

وی آسیب دیگر شعر آیینی را رعایت نكردن افعال و صفت های مناسب برای معصومین(س) و بزرگان دین اسلام دانست و گفت: به عنوان مثال استفاده واژه 'ستم كش' برای شرح شخصیت حضرت زینب(س) غیرقابل قبول است، زیرا به اعتقاد تمام مسلمانان و شیعیان آن حضرت اسوه واقعی و یك حماسه ساز بودند كه با تمام توان در دربار یزید و یزیدیان ایستادند و جنایات آنها را آشكار كردند.



** شعر آیینی نیازمند تعریف دقیقی از آیین و دین است

'محمدرضا سنگری' دیگر شاعر مطرح آیینی كشور نیز در ادامه این نشست تخصصی، شعر آیینی را گونه ای به شدت در ابهام مانده دانست و گفت: علت این ابهام نیز ورود واژگان و بخش های جدید به نحوه سرایش اینگونه ادبی است در حالیكه همچنان تعریف دقیقی از شعر آیینی در كشور ارائه نداده ایم.

وی ادامه داد: در گام نخست باید به تعریف واحدی از آیین برسیم و تعریف عامیانه و باورهای دینی را در تعریف آن از یكدیگر تمییز دهیم تا آنكه شعری كه در ساحت آیین نوروز سروده می شود در زمره اشعار آیینی با مفهوم دینی آن قرار نگیرد. همچنین تاكنون تعریفی از شعر دینی و شعر آیینی نیز در دست نداریم و با این خلط تعاریف، بدون شك با ابهامات و پیچیدگی های متعددی روبرو هستیم.



** شعر آیینی در تعاریف كنگره ای و همایشی جای نمی گیرد

در ادامه این نشست، 'قربان ولیئی' دیگر شاعر آیینی با بررسی مبانی فلسفی شعر دینی افزود: معتقدم ارتباط شعر در دنیای ما، ارتباطی متافیزیك وار است و چنین برداشتی از شعر تمامی شاخه های این گونه هنری را در بر می گیرد.

وی ادامه داد: شعر آیینی باید از نگاه حداقلی فاصله بگیرد و شاعرانی كه به مفاهیم بزرگ معنوی و انسانی پرداخته اند نیز به اعتقاد من در دسته شاعران آیینی قرار می گیرند، زیرا جان كلام آنها از توحید، ‌نبوت و نیایش سرچشمه می گیرد.

این شاعر آیینی با انتقاد از طیف شاعران جشنواره ای، افزود: شعر وقتی شكل همایش، كنگره و جشنواره به خود بگیرد، به تبع شاعران نیز درگیر كلیشه و ساده گویی و ساده نگری می شوند و این اتفاق در حالی می افتد كه به تعداد انسان های روی زمین می تواند شكل ارتباط معنوی با خالق وجود داشته باشد و وظیفه شاعر آیینی صید بهترین و ناب ترین شیوه ارتباط با خالق در شعر آیینی است.

'محمدعلی مجاهدی' شاعر پیشكسوت آیینی نیز ضمن تعریفی از شعر آیینی گفت: هر مقوله ای كه از منابع وحیانی، تعالیم قرآنی و آموزه‌های روایی و نیز تاریخ اسلام تاثیر بگیرد می تواند بستری برای سرودن اشعار آیینی باشد.

فراهنگ(5) ** 9266 ** 1071