نگاهي به مجاهدت هاي فرمانده دليرمقاومت اسلامي لبنان ، شهيد عماد مغنيه

بسیاری از مأموران اطلاعاتی جهان اعتراف كرده اند كه عماد مغنیه (حاج رضوان)‌ از فرماندهان نظامی و امنیتی حزب الله لبنان یك نابغه بود.

معروف است كه این چریك استثنایی خاورمیانه هیچ گاه از دری كه وارد می‌شد، خارج نگردید؛ به طور مرتب اتومبیل شخصی‌اش را تغییر داده و هیچ گاه قراری را با تلفن یا موبایل هماهنگ نمی كرد. همچنین گفته می‌شود دستگاه‌های اطلاعاتی بیش از 40 كشور عربی و غربی در پی به دست آوردن نشانه‌ای از وی بوده و در این راه ده‌ها میلیون دلار هزینه كرده بودند.

دشمنان عماد او را ساحر، معما، شبح، استراتژیست، مغز متفكر نظامی و شخصیت شماره دو حزب‌الله لقب داده‌اند.

روزنامه ‌هاآرتص، چاپ تل‌آویو نیز در باره او نوشته بود: ترور مغنیه بیش از نصرالله، مطلوب اسرائیل است.

عماد مغنیه، از فرماندهان ارشد مقاومت اسلامی لبنان پس از حدود سه دهه مجاهدت و مبارزه علیه اشغالگران صهیونیست، عاقبت مزد خود را ستاند و به خیل شهدا پیوست.

عماد فرزند خانواده‌ای متشكل از پدر و مادر و سه پسر بود كه همزمان با حمله اسرائیل به جنوب لبنان در سال 1982 از صور به ضاحیه جنوبی بیروت كوچ كردند. دو برادرش جهاد و فؤاد پیش از او در سال‌های 1984 و 1994 به شهادت رسیدند.

شهید مغنیه بیش از 20 سال تحت تعقیب دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی امریكا و اسرائیل بود و 25 میلیون دلار برای او جایزه تعیین كرده بودند. البته در این میان، صهیونیست‌ها برای مشوه نمودن وجهه او، انفجارات و آدم‌ربایی‌های لبنان در دهه 80میلادی و نیز حوادث برون مرزی از ربودن هواپیمای امریكایی تي.دبلیو.ای در سال 1985 گرفته تا انفجار مقر یهودیان آرژانتین در سال 1994 و عملیات علیه امریكایی‌ها در عربستان در سال 1996همه را به او نسبت می‌دادند.

فارغ از این جوسازی های رسانه‌ای، از حضور و فعالیت او در ایران، عراق، افغانستان، پاكستان و دیگر مناطق خاورمیانه هم گزارش‌هایی از سوی دستگاه‌های اطلاعاتی امریكا منتشر شده بود.

دوستان عماد از وی به عنوان فرماندهی شجاع، متواضع، خلاق، بی‌ادعا، از جان گذشته و شهادت‌طلب یاد می‌كردند. عماد در دهه 70 میلادی به خاطر علاقه به آرمان فلسطین، به صفوف جنبش فتح پیوست و سپس وارد جنبش امل شد و اوایل دهه 80 میلادی گمشده خود را در حزب‌الله یافت. عماد به سرعت نبوغ خود را نشان داد و در امور سازماندهی و نظامی و عملیاتی علیه اشغالگران طرح‌های تازه‌ای ارائه كرد.

وی یار نزدیك سیدحسن نصرالله بود و سید به او علاقه وافری داشت و همواره نبوغ او را می‌ستود. عماد مقاومت در مبارزات ضد صهیونیستی در جنوب لبنان و بویژه جنگ 33 روزه نیز نقش چشمگیری داشت. با این حال هیچ گاه در انظار نبود و افزون بر روحیه تواضع و فروتنی خاصی كه داشت، به خاطر ملاحظات امنیتی زندگی او كاملاً مخفیانه ادامه داشت. بسیار اتفاق می‌افتاد كه در جنوب لبنان هنگام عبور از محورها، مدت‌ها معطل می‌شد تا مجاهدان حزب‌الله او را تأیید كرده و به او مجوز عبور بدهند و تنها وقتی او را می‌شناختند كه نام واقعی‌اش را درمی‌یافتند! نصرالله بارها گفته بود به او غبطه می‌خورد كه این چنین متواضعانه در میان رزمندگان حزب‌الله تردد می‌كند، در حالی كه او برای تردد نیازمند تشریفات و محافظ است.

عماد خود گفته بود: «اسرائیلی‌ها و امریكایی‌ها خیلی مرا بزرگ می‌كنند و مسئولیت بسیاری از عملیات‌ها و حوادث را برعهده من می‌نهند؛ گویی فكر می‌كنند كلید امور جهان در دست من است.» عماد می‌افزود: «من تنها بخشی كوچك از مجموعه جهادی حزب‌الله هستم كه در راه آرمان‌های مقدس مقاومت انجام وظیفه می‌كنم.» حاج رضوان از مردان بی‌ادعایی بود كه هیچ تمایلی به تظاهر و قرار گرفتن در منظر عموم نداشت و گمنامی را بر نام و نشان ترجیح می‌داد و تنها در حوزه تخصصی خود یعنی امور نظامی و عملیاتی با ذكاوت و صداقت خاصی كار می‌كرد. بنابراین طبیعی است كه از این مرد افسانه‌ای اطلاعات زیادی در دست نباشد و چه بسیار اسراری از ابعاد شخصیتی او كه همراه او رفت و شاید تنها نزدیكان و یاران او از آن خبر دارند.

اما با ترور او، دشمن به آرزوی دیرینه خود نائل آمد؛ رژیم صهیونیستی رسماً دخالت خود را در ترور عماد نفی كرد، اما نمایندگان پارلمان اسرائیل (كنیست) برای تبریك به ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت اسرائیل صف كشیدند و اولمرت هم ترور عماد مغنیه را به رئیس موساد، مائیر دغان تبریك گفت؛ موساد نیز كه سال‌ها دچار ركود و ناكامی‌های زیادی شده بود، گویی جان تازه‌ای گرفت. هر چند نگرانی از واكنش احتمالی حزب‌الله سراسر اسرائیل و حتی منافع این رژیم را در اقصی نقاط جهان فرا گرفت ، از آن سو در ایالات متحده هم وزارت خارجه امریكا اعلام كرد جهان پس از عماد مغنیه بهتر از گذشته شده است! با وجود كتمان‌ها اما مطابق اظهارنظر سیاسیون در تل‌آویو و واشنگتن روزنامه عبری زبان ‌هاآرتص در تاریخ 14/2/2008 می‌نویسد: اسرائیل نیز همچون ایالات متحده امریكا در ترور مغنیه نقش داشت و دلیل این امر را نیز باید در نقشی جست‌وجو كرد كه وی در هماهنگی میان جنبش‌های مقاومت فلسطینی از جمله حماس و جهاد اسلامی ایفا می‌نمود.

این روزنامه عبری زبان به نقل از منابع امنیتی صهیونیستی اعلام كرد: ترور مغنیه تنها با هدف انتقام از شخص وی به خاطر مشاركت در برنامه‌ریزی و اجرای شمار زیادی از عملیات‌ها كه صدها كشته و زخمی در صفوف نظامیان و غیرنظامیان اسرائیلی برجای گذاشت، انجام نگرفت؛ بلكه این عملیات با هدف كاهش توان حزب‌الله در تداوم روند اجرای عملیات‌ها علیه اسرائیل صورت پذیرفت.

روزنامه مذكور در بخشی دیگر از گزارش خود درخصوص ترور عماد مغنیه می‌افزاید: نهادهای امنیتی معتقدند كه وی (مغنیه) در برنامه‌ریزی و اجرای شمار زیادی از عملیات‌های نظامی علیه اسرائیل سهیم بوده است. ژنرال عوفادیا ایرلیخ، از جمله كارشناسان امنیتی صهیونیسم در گفت‌وگوی بامدادی پنجشنبه 14/2/2008 با رادیو سراسری رژیم صهیونیستی تأكید می‌كند: ترور مغنیه به منظور ایجاد هراس در دل كادر رهبری حزب‌الله و همچنین برانگیختن حس تردید و شك نسبت به یكدیگر در محافل رهبری این حزب است؛ زیرا این امكان وجود دارد كه ترور مغنیه باعث ترسیم این ذهنیت در فكر رهبران حزب‌الله شود كه این ترور در نتیجه موفقیت اسرائیل در نفوذ به داخل حزب و یافتن برخی مزدوران صورت گرفته باشد. پروفسور ایال زیسر صهیونیست، از كارشناسان جنگ معتقد است: ترور مغنیه با هدف تخریب چهره پیروزمندانه‌ای صورت گرفت كه حزب‌الله در جنگ خود با اسرائیل بدان دست یافت و تل‌آویو نیز شكست خورده و سرافكنده از آن بیرون آمده بود.

ایال زیسر می‌افزاید: ترور مغنیه یك اهانت بی‌سابقه به سوریه بود و بعد از گذشت تقریباً یك سال از حمله جنگنده‌های صهیونیستی به آنچه كه از آن با نام رآكتورهای هسته‌ای مخفی دمشق نام می‌بردند، صورت پذیرفته است. همچنین اوفر شیلح، تحلیلگر برجسته صهیونیست با انتقاد شدید از اقدام این رژیم در ترور عماد مغنیه، تأكید می‌كند: انجام این ترور از تفكر بیمار اسرائیل نشأت می‌گیرد؛ تفكری كه خشونت و اقدام نظامی را به عنوان راهكار دستیابی به هدف می‌داند.

اوفر شیلح با تأكید بر شكست سیاست ترور، بویژه در مقابله با حزب‌الله عنوان می‌دارد كه تل‌آویو در سال 1992 سیدعباس موسوی، رهبر حزب‌الله را كشت و به جای او حسن نصرالله زمام امور را به عهده گرفت كه هزار برابر خطرناك‌تر از موسوی است. بن كاسبیت، تحلیلگر روزنامه عبری زبان معاریو نیز در مقاله‌ای تأكید می‌كند: رهبران سیاسی و رؤسای دستگاه‌های امنیتی اسرائیل باید جهت حفظ جان خود در مقابل واكنش‌های حزب‌الله برای فرار به سمت پناهگاه‌ها آماده باشند.

همچنین پایگاه اینترنتی روزنامه عبری زبان هاآرتص پرده از عملیات پیچیده‌ای برمی‌دارد كه موساد در اواسط دهه 90 به منظور ترور عماد مغنیه به مرحله اجرا گذاشت. به گزارش این پایگاه، موساد برادر عماد مغنیه-كه یك تعمیرگاه خودرو در جنوب لبنان داشت- را ترور كرد به امید این كه مغنیه از بیروت خارج و راهی جنوب شود؛ زیرا در جنوب كنترل و ترور او راحت تر بود، ولی بر خلاف انتظار، وی در تشییع پیكر برادرش شركت نكرد. در هر حال عماد با اقدام تروریستی و زبونانه دشمنان دیرین خود، از خاك به افلاك پر كشید و اكنون بار مسئولیت خود را به نصرالله و دیگر رهبران و مجاهدان حزب‌الله سپرده است. به تعبیر دشمنان، جادوگر مقاومت از میان رفت، اما اكسیر او برجا مانده و به گفته نصرالله در مراسم تشییع وی، ده‌ها هزار رزمنده مقاومت را در مكتب خود پرورش داد. بی تردید خون عماد مغنیه همانند سایر شهدای حزب‌الله منشأ بركات بسیار خواهد بود.

اگر خون شهید راغب حرب و سیدعباس موسوی زمینه‌ساز خروج اشغالگران از جنوب لبنان و پیروزی و سرافرازی مقاومت اسلامی لبنان گردید، خون عماد مغنیه آن گونه كه دبیركل حزب‌الله تصریح كرد، به اذن خدا موجب نابودی اسرائیل خواهد شد.

اجتمام 1568