عزیز ساعتی اگر چه از مدرسه عالی تلویزیون در رشته فیلمبرداری فارغ التحصیل شده، اما از سال 55 كه فعالیت خود را با عكاسی در سینما آغاز كرد، تا امروز بیشتر با همین عنوان شناخته می شود.
عكاسی فیلم‌های ماندگار سینما همچون 'كمیته مجازات'، 'بانو'، 'دلشدگان'، 'دندان مار'، 'كمال الملك' و 'مرگ یزدگرد' با نام این هنرمند برجسته گره خورده است.
اگرچه از دهه 70 نیز كار فیلمبرداری آثاری نظیر 'زیر درخت هلو'، 'مسافر ری' و 'آژانس شیشه‌ای' را نیز بر عهده گرفت.
وی طی سال ها فعالیت، در پشت دوربین سینما و با چهره های شاخص این عرصه، تصاویر ماندگار بسیاری خلق كرده است كه هر كدام یادگار لحظات نابی از فیلم های جاودان بدنه سینما است.
ساعتی اردیبهشت سال گذشته(1391) نمایشگاهی با عنوان 'با حاتمی در طهران' برگزار كرد؛ در این نمایشگاه كه شامل 20 فریم عكس رنگی و سیاه و سفید بود، به شهر تهران از نگاه علی حاتمی فیلمساز برجسته و از دل تمام فیلم‌های بعد از انقلاب او نگاه شده بود.
تصاویر فیلم های ماندگار 'دلشدگان'، 'مادر'، 'كمال الملك' و مجموعه تلویزیونی 'هزاردستان' در قالب این نمایشگاه به روی دیوار رفته بود.
پس از برپایی این نمایشگاه، ساعتی به سراغ آثار سینمایی 'بهرام بیضایی' رفت و این بار از زاویه دید وی و صحنه های فیلم های او، تهران را به تصویركشید.
این نمایشگاه كه دی سال گذشته در نگارخانه آریا برگزار شد، از تصاویر لانگ شات فیلم هایی چون ' كلاغ' و' شاید وقتی دیگر' تشكیل شده بود.
عكس های ارائه شده در این نمایشگاه ها، لحظه ها و روزهایی از تهرانی را به تصویر می كشید كه امروز پشت ساختمان های مدرن و بلند و بزرگراه ها گم شده است.
اما تازه ترین نمایشگاه ساعتی به تصاویری از فیلم هایی 'تیغ و ابریشم'، 'دندان مار' و 'رد پای گرگ' اختصاص دارد كه شنیدن نام این فیلم ها تنها یادآور نام 'مسعود كیمیایی' است.
در واقع این عكاس در نخستین نمایشگاه سال 92 گالری گلستان، این بار سراغ نگاه این فیلمساز كهنه كاررفته و تهران را از منظر دوربین فیلم های وی به معرض نمایش گذاشته است.
تصاویر عرضه شده در این نمایشگاه كه از میان یك مجموعه بزرگ انتخاب شده اند، حاصل سال‌ها همكاری ساعتی با مسعود كیمیایی است كه اختصاص به تصاویری از فیلم‌های بعد از انقلاب این كارگردان چون 'تیغ و ابریشم'، 'دندان مار' و 'رد پای گرگ' دارد.
در این نمایشگاه كه تا چهارم اردیبهشت برپا است، حدود 20 عكس از سه فیلم مسعود كیمیایی به نمایش گذاشته شده كه هر كدام یادآور صحنه و تصویری از بازیگران این فیلم‌ها هستند.
تصویر فرامرز قریبیان در فیلم 'رد پای گرگ' در حالیكه بر اسبی سوار است و یا عكسی از فریماه فرجامی با چهره‌ای رنجور و غمگین در گوشه زندان در صحنه ای از فیلم 'تیغ و ابریشم ' از جمله عكس های است كه مخاطب آشنا با سینما با دیدن آنها با موجی از حال وهوا و خاطرات روزهای دور روبرو می شود.
یكی از تصاویر، صحنه ای را نشان می دهد كه 'گلچهره سجادیه'، 'منوچهر حامدی'، 'فرامرز قریبیان' و 'جلال مقدم' در فیلم 'رد پای گرگ' بر روی تختی سنتی در حالیكه لبخندی بر لب دارند، نشسته اند.
دیدن تصویر 'جلال مقدم' و 'منوچهر حامدی' دو هنرمند فقید، و تماشای تصویر جوان 'فرامرز قریبان' و یا چهره شاداب و سرزنده 'فریما فرجامی' مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد.
در این عكس‌ها برخلاف دو نمایشگاه قبلی، كمتر به محله و شهر پرداخته شده و بیشتر تصویر آدم هایی است كه در قصه های كیمیایی درگیر مشكلات زندگی و مسایل مختلف هستند.
نمایشگاه عكس‌های عزیز ساعتی از فیلم‌های مسعود كیمیایی ، یادداشتی را هم از خود كیمیایی با عنوان 'روزگاری كه عشق واژه‌ای ست قبل از غارت...' به همراه دارد.
كیمیایی در این یادداشت آورده است:
آدمهای قدیم در عكس های تو جوان شدند. پیر شدند. بر جنازه‌های هم نشستند، بخاك رفتند و عكس تو ماند. بوی نفس های تو بر عشق‌ها ماند. اسبان اسطوره كه دوربین‌های تو را بدوش می‌كشیدند. در زمینه‌های سیاه ایستادی. بوی مرگ را عطر كردی و به چهره و لبخندت زدی، اما قواره تو، چشم‌های قدیمی است. هیچ‌گاه در تو برف نشد كه آب شود.
خالق این تصاویر درباره نمایشگاه 'با كیمیایی در تهران' گفته كه در این نمایشگاه مخاطب با 20 عكس، گوشه‌ای از دنیای سینمایی كیمیایی را خواهد دید، همانطور كه گفتم 'گوشه‌ای'. عكس‌ها بخاطر فضاها و چاپ‌هایشان ارزش دیدن دارد.
هر كدام از عكس‌های این نمایشگاه امكان چاپ سه كپی و با قیمت 600 هزار تومان را دارد زیرا تصویربرداری از آنها ممنوع است.
كیمیایی نیز یك سری از آنها را خریداری كرده است.
كیمیایی و تعداد بسیاری از هنرمندان در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه حضور داشتند.
نمایشگاه عكس‌های عزیز ساعتی با عنوان 'با كیمیایی در تهران' تا چهارم اردیبهشت در گالری گلستان برپا است.
فراهنگ(5) ** 9173 ** 1418
تهران - 'عزيز ساعتي' عكاس و فيلمبردار سينما، تصاوير خود از سه فيلم 'مسعود كيميايي' را در قالب يك نمايشگاه به روي ديوار برده و اينگونه خاطرات سال هاي دور اين كارگردان را زنده كرده است.
