حجت الاسلام والمسلمین 'اسماعیل صدیقی' به مناسبت اول ماه رجب سالروز ولادت با سعادت امام پنجم شیعیان در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: تعلیم مسائل فقهی و پاسخگویی به پرسش ها در زمینه احكام شرعی، یكی دیگر از فعالیت های مهم زندگی امام باقر(ع) بود.
وی ادامه داد: امام محمد باقر(ع) در تصحیح اندیشه ها و انحراف زدایی ها، تنها به مبارزه و رویارویی اكتفا نكرد بلكه با بیان احكام و گاه تبیین شیوه استنباط احكام از قرآن و سنت پیامبر(ص)، پایه های فقاهت و اجتهاد صحیح را استحكام بخشید.
حجت الاسلام صدیقی ادامه داد: امام پنجم شیعیان در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد همه بزرگان بنی هاشم بود، به طوری كه دوست و دشمن، مقام والای علمی و اخلاقی ایشان را تأیید و تصدیق كرده اند.
وی با اعلام این كه از حضرت امام محمد باقر(ع) روایات و احادیث زیادی در زمینه احكام اسلامی، تفسیر، تاریخ اسلام و انواع دیگر علوم به یادگار مانده گفت: با تلاش ایشان از جهل و فراموشی بسیاری از احادیث پیامبر اكرم(ص) جلوگیری شد.
امام جمعه صومعه سرا با بیان اینكه بعضی از بزرگان یهود، در زمان امام محمدباقر (ع) با اسلام نمایی، به پراكندن حدیث‌های جعلی در باره پیامبر(ع)، بنام 'اسرائیلیات' می پرداختند، یادآور شد: تأثیر این احادیث در مسائل فقهی و كلامی بسیار خطرناك بود كه امام محمد باقر(ع) با محكوم كردن این حدیث‌ها و طرد آنان، از نفوذ فرهنگ نامطلوب آنان جلوگیری كرد.
حجت الاسلام صدیقی با اشاره به این كه آنچه اطاعت امام را واجب كرده، عقل سلیم است و كرامات نیز انتخاب عقل را تأیید می‌كند، افزود: از تمامی امامان معصوم (ع) كرامت هایی آورده شده كه از عهده بشر عادی خارج است.
* خلاصه ای از زندگی نامه امام محمد باقر(ع):
امام محمد باقر(ع) پنجمین امام شیعه در روز اول رجب مصادف با روز جمعه در سال 57 هجری دیده به جهان گشود، پدر گرامی ایشان امام سجاد (ع) و مادر بزرگوارش فاطمه دختر امام حسن بود. به این جهت ایشان را علوین و هاشمین (علوی و هاشمی از دو سو) خوانده اند. نام مبارك ایشان محمد و كنیه اش “ابوجعفر” است و دارای چهار لقب مشهور می باشند. مشهورترین لقب ایشان “باقر” است كه پیشتر رسول خدا (ص)در حدیث جابر بر ایشان نهاده اند.
سه ساله بود كه واقعه عاشورا اتفاق افتاد و 38 سال در كنار امامت پدر عزیزش امام سجاد(ع) بود و با شهادت ایشان در سال 95 هجری دوران امامت ایشان آغاز شد . این دوران به گواهی امام صادق (ع) 19سال و دو ماه ادامه یافت و با حكمرانی پنج تن از خلفای اموی هم زمان بود. از حضرت باقر(ع) برخورد سیاسی عمومی با خلفای هم عصرشان گزارش نشده اما هر گاه فرصت را مناسب می دید حكومت غاصبانه آنان را نفی می كرد . هشام ابتدا مدتی امام را زندانی كرد اما به دلیل تمایل زندانیان بر امام و ترس حكومت از شكل گیری قیام ناگزیر به آزاد كردن حضرت و برگرداندن ایشان به مدینه شد . در آن وضعیت سیاسی مهم ترین سلاح امام در آن زمان قلم و دوات و تعلیم و تربیت شاگردان الهی و پرورش فقیهان و دانشمندانی بود كه بتوانند مبین و مبلغ آرای اهل بیت (ع) در جامعه اسلامی باشند . همچنین آن حضرت به مناظره با مخالفان و سران ادیان و مذاهب گوناگون پرداخت كه به اثبات اسلام و امامت ایشان و رویارویی با حكومت منتج شد و پایه گذار نهضت علمی جعفری امام صادق (ع) گشت. سرانجام آن امام مظلوم در اثر دسیسه “هشام بن عبدالملك” مسموم شد و به روز هفتم ذی الحجه از سال 114 هجری در سن 57 سالگی چشم از جهان فروبست و در بقیع به خاك سپرده شد. امام باقر(ع) علاوه بر علم عظیم الهی وحلم بی نظیر دارای سجایای اخلاقی بزرگی بودند.
قالَ امام باقر (ع):
• به خدا سوگند٬ شیعه ما نیست مگر آن كس كه از خدای پروا كند و از وی فرمان برد٬ و اینان شناخته نمی شوند مگر به تواضع٬ خشوع٬ ادای امانت٬ زیادی یاد خدا٬ روزه٬ نماز٬ نیكی به پدر و مادر و رسیدگی به همسایگان مستمند٬ زمین گیر٬ و بدهكاران و یتیمان٬ و نیز راستگویی در سخن٬ تلاوت قرآن و باز داشتن زبان از مردم جز نیكی.
منبع : تحف العقول ٣٣٨
ج*ص/ 603
رشت - امام جمعه صومعه سرا گفت: امام محمد باقر(ع) با پديد آوردن نهضتي بزرگ و اجتهاد فكري به ايفاي رسالت خود پرداختند كه برخي از محققان از اين اجتهاد فكري در زمينه علوم ديني، از ايشان به عنوان پايه گذار دانشگاه اهل بيت ياد كردند.
