بزرگداشت فردوسی در پایتخت روسیه /
شخصیتهای ادبی روسیه از حکیم ابوالقاسم فردوسی تجلیل کردند
..................................................
خبرگزاری جمهوری اسلامی 87/02/26
فرهنگ و هنر
مسکو- استاد برجسته ادبیات دانشگاه دولتی مسکو گفت: حکیم ابوالقاسم
فردوسی با هنرنمایی خود در شاهنامه، حلقه های جدا از هم ادبیات ایران
را به زیبایی به یکدیگر پیوند داد.
خانم مارینا ریسنر روز پنجشنبه در محفل بزرگداشت روز بین المللی شاعر و
حماسه سرای بزرگ ایران فردوسی که در دانشگاه دولتی مسکو ام.گ.او (
بزرگترین دانشگاه روسیه ) برگزار شد گفت: شاهنامه فردوسی مظهر نگاه و
بینش معنوی ایرانیان به جهان و تجلی سعادت و بهار بعنوان مظهر تفکر
ایران است .
وی با اشاره به اینکه فردوسی این اندیشه را به زیبایی و با تاسی از
اوستا در شاهنامه به نظم در آورده است گفت: طرح بهشت خدایی بر روی زمین
در شاهنامنه بعنوان ماوایی برای تمدنها و سرزمین همیشه بهار بعنوان
عنصر کلیدی ارزشهای ایرانی ، حاصل جاودانی عمر فردوسی بزرگترین حماسه
سرای ایران در شاهنامه است.
این استاد دانشگاه مسکو اشعاری از شاهنامه فردوسی را به زبان فارسی و
به زیبایی قرائت کرد و سپس به تشریح معنای آن به روسی پرداخت.
دراین میزگرد که با همکاری رایزنی فرهنگی سفارت ایران در روسیه و
دانشکده زبان شناسی دانشگاه دولتی مسکو برگزار شد همچنین جهانگیر دری از
اساتید زبان و ادبیات فارسی در روسیه ، زندگی فردوسی را توام با حماسه
های فراوان همراه عوامل حقیقی و مجازی خواند.
وی با تشریح زندگینامه حکیم توس گفت: وی در دوران کودکی نیز معلومات
زیادی داشت ، داستانهای شفاهی مردمی را از بر بود و بر زبانهای عربی و
پهلوی نیز تسلط داشت.
در ادامه این نشست که تعدادی از ایرانشناسان روس در آن حضور داشتند،
رایزن فرهنگی سفارت ایران در روسیه با اشاره به اینکه یونسکو روز 25
اردیبهشت سالروز تولد فردوسی را بنام روز
فردوسی نامگذاری کرده گفت: حکیم توس نه فقط به ایران بلکه به تمام جهان
خدمت کرد و به گواه ادیبان سرشناس غرب، به گنجینه جهانی ادبیات افزود.
ابوذر ابراهیمی با تاکید بر اینکه فردوسی در شاهنامه انسان را به
معنویت و نیک کرداری دعوت می کند گفت: فردوسی بنا به اظهار خودش، کاخی از
نظم فارسی را بنا کرد که هیچ چیز قادر به ویرانی آن نیست.
وی گفت: شاهنامه مانند دانه های تسبیح نظم فارسی را در کنار یکدیگر
قرار داده و فردوسی در نگارش 30 ساله آن هرگزکلمه ای غیر اخلاقی بکار نبرد
و فارسی امروز مدیون خلاقیت فردوسی است.
در ادامه این محفل دو تن از ایرانشناسان روس در خصوص ویژگیهای شاهنامه
و شعر فردوسی و اثر آن بر دیگر شعرای ایران و جهان سخن گفته و اشعار
فردوسی را قرائت کردند.
دو دانشجوی روس و ایرانی در رشته ادبیات نیز دراین رابطه اشعاری را
قرائت کردند که با استقبال شرکت کنندگان مواجه شد .
در خاتمه این مراسم از سوی رایزن فرهنگی ایران در روسیه، تندیس برنزین
حکیم ابوالقاسم فردوسی به مارینا رمیووا معاون دانشکده زبان شناسی
دانشگاه دولتی مسکو اهدا گردید.
گفتنی است شاهنامنه فردوسی نزد چهره های فرهنگی و ادبی روسیه جایگاه
ویژه ای دارد، این کتاب در دهه های گذشته توسط بانو لاهوتی به زبان روسی
ترجمه شد.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال 329هجری قمری در روستای باز ( پاز
کنونی ) واقع در منطقه توس از سرزمین خور یا خورشید (خراسان ) چشم به
جهان گشود ، وی از ثروتمندان، نجیب زادگان و دهقانان شهر توس بود، که
دهقانان طبقه ای صاحب مقام و دارای املاک و اموالی بودند که می توانستند
از راه درآمد ملک خود، زندگی راحتی داشته باشند.
فردوسی، درزمان سلسله سامانی می زیسته و حیاتش درست در زمان حکومت
غلامان سامانی ادامه داشته که این مساله او را آزاده خاطر می کند . حکیم
توس، مردی شیعه مذهب بود و دلبستگی اش به میراث قومی و فرهنگی ایران کهن
، مانع از ارادت خالصانه او به خاندان پیامبر(ص ) و تعظیم تشیع نشد.
استاد بزرگ و سخن سرای نامی توس، پس از 35سال رنج، زحمت، صرف عمر و
سرمایه، شاهنامه را به پایان رساند و یک شاهکار عالی را در عرصه ادبیات
جهانی خلق کرد.
شاهنامه فردوسی حدود 60هزار بیت شعر دارد و بزرگترین حماسه ملی ایران
است، این کتاب غیر از حماسه ای بودن دارای پندها ، نصیحت ها ، اخلاق و ادب
بوده، چرا که فردوسی زنده کننده زبان و هویت ملی ایرانی است.
فردوسی، قالب مثنوی و بحر متقارب را برای نظم داستان های تراژیک
شاهنامه برگزیده و به دلیل آگاهی و علاقه به واژه های فارسی، تنها 800لغت
عربی در آن به کار برده است.
حکیم توس، در سال 411هجری قمری در حالی که نزدیک به هشتاد سال داشت،
دارفانی را وداع گفت و در بیرون دروازه در باغی که ملک خود بود و در
زادگاهش به خاک سپرده شد.
اروپام 355**
شماره 196 ساعت 21:06 تمام
