۷ شهریور ۱۳۹۲، ۱۲:۴۴
کد خبر: 80794140
T T
۰ نفر

پهلوان در زادگاهش ناشناس

۷ شهریور ۱۳۹۲، ۱۲:۴۴
کد خبر: 80794140
پهلوان در زادگاهش ناشناس

شیراز- 'برخی از مسوولان، افتخارآفرینان قدیم ورزش كشور را فراموش كرده اند و درحالی كه جهانیان هنوز ایران را به نام این افراد می شناسند درزادگاهم شیراز، بسیاری افراد حتی كشتی گیران هنوز نمی دانند ، محمد علی فرخیان كیست.

این جمله ها بخشی از دردل های محمدعلی فرخیان پیشكسوت كشتی فارس و دارنده مدال نقره مسابقات جهانی 1965 لندن و نایب قهرمان مسابقات آسیایی 1966 تایلند است.

یل افتخارآمیز كشتی فارس كه حدود 55 سال پیش با كسب مدال نقره اش در مسابقات جهانی لندن باعث قهرمانی تیم ملی كشتی ایران شد، با 78 سال سن حالا برایش بالا رفتن از پله ها هم آسان نیست.

این پهلوان سالخورده درنیمروزگرم تابستان به اداره كل ورزش و جوانان فارس در شیراز مراجعه كرد، مكانی كه ۳۰ سال از ایام جوانی و زندگی خود را درآن به خدمت مشغول بود.

پهلوان دیار ما زمانی كه متوجه شد قصد مصاحبه با وی داریم، به عصایش تكیه داد و اشك هایش جاری شد، دانه های اشك ، دردهای پنهان بی مهری ها را از درون او برگونه هایش روان می ساخت.

محمد علی فرخیان در گفت و گو با ایرنا ادامه داد: كشتی ایران این روز ها حال روز خوشی ندارد و به دلیل شرایط بد كنونی رویداد های آن را دنبال نمی كنم زیراكه حفظ حرمت ها واساس پهلوان بودن در این رشته از بین رفته است.

این پهلوان سالخورده با بغض به خبرنگار ایرنا گفت:به لحاظ مالی توقعی از مسوولان ندارم اما پیشكسوتان به لحاظ عاطفی شایسته تكریم هستند چرا كه سالهای طلایی عمر خود را صرف موفقیت و پیشرفت كشور كرده اند.

وی زمانی كه آرام گرفت، با دست های لرزانش، اشك هایش را پاك كرد و گفت: درسال 1314در محله دروازه سعدی شیراز متولد شدم و درسن 17 سالگی بدون آشنایی قبلی، به ورزش كشتی علاقه مند شدم و بعد از آن با اشتیاق ادامه دادم به گونه ای كه در اولین گام توانستم عنوان سوم كشور راكسب كنم.

فرخیان ادامه داد:درمدت هفت سال حضورمستمر در كشتی آزاد و یك دوره حضور دركشتی فرنگی ، قهرمان ایران در وزن 57 كیلوگرم شدم و به عضویت تیم ملی در آمدم .

این پیشكسوت كشتی افزود: به دلیل شهرستانی بودن در بسیاری موارد درمسابقات كشوری درحقم اجحاف می شد امابا وجود تمام ناملایمات درمسابقات جهانی لندن به عنوان نماینده ایران در وزن 57 كیلوگرم شركت كردم.

وی اضافه كرد: دراین رقابت ها به دلیل شرایط بد آب و هوایی شهر'منچستر' انگلیس ، بیمارشدم اما به دلیل علاقه به كشتی بعد از دو روز استراحت به مصاف حریفان خود رفتم و' للكان تدیوف روسی' را ضربه فنی كردم و ضمن كسب نشان نقره موجب قهرمانی تیم ملی كشتی ایران شدم در حالی كه هیچ كس انتظار آن را نداشت كه بتوانم حریف روسی را شكست بدهم و ایران را قهرمان كنم .

این قهرمان كشتی دهه 40 كشورمان بیان داشت: ظرف سالیان متوالی به عنوان ورزشكار و مربی برای كشورم افتخار كسب كردم اما امروز هیچ كس سراغی از من وهم دوره هایم كه زمانی موجب سربلندی كشورمان شدیم، نمی گیرد و این موضوع دلم را به درد آورده است .

فرخیان افزود:بوی ، دلیل ناشناخته بودن خود را این گونه توصیف كرد:درهیچ یك ازسالن های كشتی نام و یا حتی عكسی از من وجود ندارد و هیچ رسانه ای هم سراغی از من نمی گیرد و بنظر می رسد برخی از دست اندركاران ورزش كشتی ، تمایلی به این كه جوانان با من آشنا شوند، ندارند.

وی ازخاطرات تلخ و شیرین دوران ورزش خود سخنان به میان آورد و افزود:كسب عنوان نایب قهرمانی جهان و آسیا،هم دوره بودن با جهان پهلوان غلامرضا تختی و زنده یاد محمدعلی فردین، رقابت مردانه با حریفان داخلی و خارجی،كم كردن 11 كیلوگرم وزن دریك روز ازجمله خاطرات ایام ورزش من است .

فرخیان ضمن انتقاد از احترام نگذاشتن برخی از ورزشكاران به پیشكسوتان و مربیان ، گفت:برخلاف برخی از ورزشكاران امروزی در آن زمان كه ما با سختی ها و تنها به دلیل عشق به وطن ورزش می كردیم و حرفی از پول ، خانه و خودرو نبود ، حرمت و قداست ها حفظ می شد اما امروز متاسفانه این گونه نیست.

وی گفت: پس از بازگشت ازمسابقات جهانی لندن اردوی چند روزه ای دركرج برگزارشد و جهان پهلوان تختی نیزبه عنوان یكی از اعضای تیم ملی در آن اردو حضور داشت وبه دلیل خستگی، تصمیم گرفت اردو را ترك كند و به دیدار خانواده اش برود اما مربی تیم اجازه نداد و او منصرف شد، همان چیزی كه امروزه در بین ورزشكاران كمتر اتفاق می افتد.

فرخیان ادامه داد: زمانی كه دركشورهلند زندگی می كردم 10 سال به عنوان مربی كشتی ، فعالیت داشتم وچندین كشتی گیر را برای این رشته تربیت كردم اما پس ازاین كه پاهایم را عمل كردم دیگر توان مربیگری را ندارم.

وی اظهارامیدواری كرد ، دولت تدبیر و امید با راهكارها و برنامه های مطلوب بتواند زمینه رشد و پیشرفت كشور در زمینه های مختلف به ویژه ورزش را فراهم كند و مشكلات اقتصادی مردم را كه بسیار مهم است هر چه زودتر برطرف كند.

كلام پایانی فرخیان این بود :این دل آزردگی ها برای نخستین بار نیست كه از قهرمانان سالخورده ورزشكار و یا اسطوره های آسمان هنر می شنویم ، بارها از بی مهری ها به پهلوانان و هنرمندان سخن به میان آمده اما گویی این بحر بدعهدی ها و نامهربانی ها ، ساحلی ندارد تا نام آوران این سرای پهلوان پرور دمی باخاطری آسوده بیاسایند و چشمان آنان از چشم فروبستن ها و فراموشی ها تر نشود.ك/3

7368 /679