به گزارش ايرنا، پدر بزرگوارش حضرت رضا(ع) و مادر ارجمندش بانويي مصري تبار به نام سبيكه مي باشد.
امام جواد (ع) كه نامش 'محمد' و كنيه اش 'ابوجعفر' و لقب ايشان 'تقي' و 'جواد' است، در حدود پنج سال درمدينه تحت تعليم پدر بزرگوارش پيشواي هشتم شيعيان قرار گرفت و از پرورش هاي ملكوتي آن حضرت بهره مند گرديد.
نام جواد يادآور جود و بخشش و احسان پروردگار متعال است كه در وجود مقدس حضرت امام محمدتقي(ع) تجسم يافته است و كرامت و احسان پدران بزرگوارش را در اذهان زنده مي كند.
در اصول كافي آمده است: معروف ترين لقب پيشواي نهم شيعيان جواد است، آن رهبر فرزانه را به خاطر جود و عطاي فراوانش به اين نام خوانده اند.
امام جواد(ع) در سن پنج سالگي به درجه امامت رسيد، سن كم آن حضرت حتي عده اي از شيعيان را درباره مساله امامت به ترديد انداخته بود.
در كتاب ارشاد شيخ مفيد در اين باره آمده است: امام هشتم (ع) براي اثبات امامت حضرت جواد(ع) و پاسخ به شبهات طرح شده، گاه از آيات قرآن و دلايل تاريخي بهره مي گرفت و گاهي نيز از تفضلات الهي و تاييدات غيبي استفاده مي كرد.
امام جواد(ع) در پرتو علم امامت در همه اين بحث ها و مناظرات علمي با پاسخ هاي قاطع و روشن گر، هرگونه شك و ترديد را درباره پيشوايي خود از بين برد و امامت خود و نيز اصل امامت را تثبيت كرد.
در سيره پيشوايان نقل شده است: امام جواد(ع) با وجود سن و سال كم، به قدري صاحب فضل، حكمت، علم و اخلاق پسنديده بودند كه هيچ يك از بزرگان آن عصر با وي برابري نمي كرد، به طور كلي اين پيشواي بزرگ در طول امامت خود با دو خليفه عباسي مامون و معتصم عباسي همزمان بود.
مامون به دليل اين كه با شهادت پيشواي هشتم شيعيان دچار بدنامي و تزلزل شده بود، صلاح نمي ديد كه بيش از آن به آزار امام بپردازد، لذا به دليل قدرت شيعيان در آن روزگار، تمام سعي خود را بر آرام نگه داشتن اوضاع مصروف مي داشت.
مامون براي اين كه شيعيان طرفدارش بشوند و هم چنين همه علويان را از خود راضي نگه دارد، خود را به امام جواد(ع) نزديك كرد و حتي دخترش ام الفضل را به همسري آن حضرت درآورد.
امام جواد(ع) هم به سبب مصالح اسلام و ضرورت هاي جامعه و حفظ جان شيعيان، چاره اي جز اين نديد كه در ظاهر با سياست مامون مخالفت نكند و با درخواست مامون براي هجرت از مدينه به بغداد موافقت كرده و تسليم اين ازدواج تحميلي شود، تا خط فكري و فرهنگي تشيع حفظ گردد.
آن حضرت در كنار اين سياست، به گسترش و استحكام پايه هاي اسلام و فرهنگ شيعه پرداخت و هم چنين با تربيت شاگرداني بسيار و فرستادن آن ها به شهرهاي مختلف، كوشيد نقاط قلمرو خويش را افزايش دهد و به همين دليل در اين دوران، نفوذ تشيع بسيار چشمگير به نظر مي رسيد.
آن امام بزرگوار نه تنها در تربيت شاگردان و روايات احاديث برجسته بودند بلكه درطول دوران زندگي كوتاهش اسوه صبر و استقامت، بخشش و فروتني، ايثار و از خودگذشتي بودند.
سرانجام امام جواد(ع) در آخر ذيقعده سال 220 هجري با تحريك معتصم عباسي و به وسيله همسرش ام الفضل مسموم و به شهادت رسيدند.ك/4
/8138/ 550/
قم- نهمين پيشواي مسلمانان، امام جواد (ع) در دهم رجب سال 195(ه . ق) در شهر مدينه ديده به جهان گشود و در عمر بابركت و كوتاهش بخاطر ويژگي هاي اخلاقي و رفتاري و همچنين عطاي فراوانش از بخشنده ترين اهل بيت (ع) به شمار رفتند.
